Diecezja opolska zakończyla obchody 50-lecia istnienia

Dobiegł końca jubileusz 50-lecia diecezji opolskiej. Bp Andrzej Czaja przewodniczył z tej okazji w niedzielę Mszy św. w kościele seminaryjnym w Opolu. Wręczył też dyplomy uznania około stu wieloletnim pracownikom diecezjalnych instytucji.

Zakończenie złotego jubileuszu istnienia diecezji opolskiej obchodzono w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, kończącą rok liturgiczny (rozpoczęcie jubileuszu ogłoszono podczas Mszy św. Krzyżma w Wielki Czwartek). Kościół seminaryjny wypełnili przede wszystkim nadzwyczajni szafarze Komunii św., dla których niedziela Chrystusa Króla jest ich świętem patronalnym i tradycyjnym dniem skupienia. Nie zabrakło także młodzieży, która spotkała się w kościele seminaryjnym już w sobotę na wieczornym i nocnym czuwaniu w łączności z papieżem Franciszkiem w ramach 37. Światowego Dnia Młodzieży w diecezjach.

O szczególnym charakterze tego spotkania przypominały ustawione w bocznej nawie kościoła kopia obrazu Matki Bożej Opolskiej, okolicznościowa świeca na 50-lecie oraz kopia papieskiej bulli o powołaniu do istnienia diecezji opolskiej.

– Przez wszystkie miesiące od Wielkiego Czwartku staraliśmy się dziękować Bogu za dar Kościoła opolskiego – mówił we wstępie do Mszy św. bp Czaja. – Dziś dziękujemy za to, że nam się pozwolił gromadzić w różnych miejscach i świętować jubileusz na różne sposoby. Było dziękowanie, było zadośćuczynienie za nasze grzechy, było powierzenie się Panu Bogu. Rok jubileuszu to był czas odnowienia naszego przymierza z Bogiem. Prośmy Pana, by przeżywanie jubileuszu przyniosło jak najlepsze owoce. Powierzajmy Panu Bogu przyszłość naszego Kościoła, a w sposób szczególny młode pokolenie. Prośmy dla niego o moc wiary – apelował.

– Nigdy nie jest za późno – kontynuował w kazaniu bp Andrzej Czaja – by uznać Jezusa za Pana i Króla i dostąpić łaski nieba. Pokazuje to przykład dobrego łotra na krzyżu, który usłyszał od Jezusa: „Jeszcze dziś będziesz ze mną w raju”. Naszym zadaniem jest także rozpoznać w zawieszonym na drzewie hańby swojego Króla. To jest nasze zadanie. Rozpoznać Króla, który nikomu nic złego nie uczynił. A my wiemy nadto, że przeszedł przez ziemię, wszystkim dobrze czyniąc.

„Cząstką Kościoła jest nasz Kościół, tu na ziemi śląskiej. Należąc do niego, podążajmy za Jezusem drogą do nieba. Jubileusz nam przypomniał, że trzeba się do Niego zbliżyć. Być bliżej Boga-Człowieka. Otrzymaliśmy też podpowiedź od papieża Franciszka: Ku Kościołowi synodalnemu. To jest zadanie dla nas. Na całe dziesięciolecia i na już. Niech będą żywe dążenia do jedności z Bogiem. Przez modlitwę, przez pokutę i posługę miłości ludziom oraz do kroczenia razem we wspólnocie Kościoła bez podziału na my i wy, na my i oni. Razem – pasterze i wierni, starsi i młodsi – podejmijmy trud odbudowania naszej wiary i rozwoju duchowego, a także życia naszych parafii” – mówił bp Czaja.

Po Mszy św. wystawiono Najświętszy Sakrament i odśpiewano dziękczynne „Ciebie Boże wielbimy” za dar zakończonego jubileuszu.

Biskup opolski na zakończenie podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do przygotowania i przeprowadzenia różnych form obchodów i uroczystości jubileuszowych. Dziękując za składane w czasie jubileuszu ofiary, odniósł się m.in. do trwających prac w katedrze.

– Jesteśmy w dużym kłopocie – przyznał. – Parafia nie ma świątyni, diecezja nie ma katedry. Polecam katedrę, proboszcza i całą wspólnotę waszej modlitwie, aby te trudne chwile przetrwać. To dla parafialnej wspólnoty jest dramat. Z jednej strony trzeba się cieszyć, bo są odkrycia, bardzo konkretne. Nie czas teraz o tym mówić. Z drugiej, trzeba się modlić, byśmy mogli jak najszybciej wrócić do katedry. To nie może być tylko pomnik historii. To jest świątynia Pana, pierwsza w diecezji – podkreślił bp Andrzej Czaja.

Uroczystości zakończyło wręczenie zasłużonym pracownikom diecezjalnych instytucji dyplomów uznania.