DLA DUCHA Jakim prawem Bóg wchodzi w moje życie?

Jakim prawem Pan Jezus wchodzi w nasze życie? Czy ma takie prawo? To pytanie zadają niektórzy sobie i Bogu i odpowiadają na nie często negatywnie: „nie ma prawa”.

Ewangelia według świętego Mateusza ( 21, 23-27)

Gdy przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu z pytaniem: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?» Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?» Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” jeśli powiemy: „od ludzi” – boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka». Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Więc i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.

Jakim prawem Bóg wchodzi w moje życie?

Tym prawem, którym kieruje się Pan Jezus jest prawo miłości. My często tego nie rozumiemy, bo nasze pojęcie miłości jest inne niż to Boże.

Jako ludzie nie lubimy być zaskakiwani, więc pytamy: „jakim prawem”? I Chrystus wchodzi z nami w dialog. Niekiedy jednak widzi, że mamy w głowie mnóstwo schematów i nie zrozumiemy, co On ma nam do powiedzenia. Czasem też nie chcemy dopuścić Go do głosu – wiemy lepiej. I może dlatego nie zawsze nam odpowiada. Ale zawsze „robi swoje”, to znaczy trudzi się dla człowieka. Bo w miłości nie słowa są ważne, tylko czyny.

___________________________________________________________________________

PYTANIE DNIA:

Czy czasem nie dzieje się tak, że chcemy, żeby Pan Bóg działał trochę pod nasze dyktando? Czy nie sugerujemy mu, co powinien dla nas zrobić? Czy pozwalamy się kochać?
___________________________________________________________________________