DLA DUCHA Prawo wyłączności

I dziś nie brak chrześcijan, którzy chcą mieć wyłączność na wiarę w Boga.

Poniedziałek I tygodnia Adwentu

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: „Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi”.

Rzekł mu Jezus: „Przyjdę i uzdrowię go”.

Lecz setnik odpowiedział: „Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: «Idź», a idzie; drugiemu: «Chodź tu», a przychodzi; a słudze: «Zrób to», a robi”.

Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: „Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim”. (Mt 8,5-11)

Prawo wyłączności

Setnik znał swoje miejsce w szeregu. Nie tylko wojskowym. Także… religijnym. Uważał, że jako rzymski żołnierz nie powinien oczekiwać od żydowskiego nauczyciela zbyt wiele. I tak poszedł bardzo daleko, ze odważył się Go prosić o uleczenie sługi. Może ten sługa był Żydem? A może był dla setnika tak wazny, że dla ratowania jego zdrowia nie cofnął się przed sięgnięciem po każdy z dostępnych sposobów i środków.

Chyba jednak jego motywacja musiała być głębsza niż tych, którzy dziś, w XXI wieku idą do znachorów, bioenergoterapeutów i rozmaitych szarlatanów, mówiąc, że nie chcą pominąć żadnej możliwości ratowania zdrowia swojego czy kogoś z bliskich. Nawet nie chyba. Na pewno. Świadczą o tym słowa samego Jezusa.

Gdyby setnik prośbę do Chrystusa traktował jako jedną z wielu możliwości, na zasadzie „jak nie pomoże, to może nie zaszkodzi”. zapewne usłyszałby inną odpowiedź, a nie „Przyjdę i uzdrowię go”. Jezus wielokrotnie pokazywał, że wie, czy ludzie, którzy do Niego przychodzą z rożnymi prośbami, naprawdę wierzą. Setnik wierzył. Wierzył tak bardzo, że był pewien Jezusowej „skuteczności” na odległość. Wierzył, że wszelkie siły natury podlegają Chrystusowi. Że On ma moc im rozkazywać.

Z pewnością konkulzja Jezusa: „U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary” nie zabrzmiała miło w uszach Jego rodaków. A zapowiedź „Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim” zapewne niejednego zbulwersowała, bo oznaczała, że stracą prawo wyłączności na wiarę w prawdziwego Boga.

I dziś nie brak chrześcijan, którzy chcą mieć wyłączność na wiarę w Boga. A przynajmniej na korzystanie z jej dobrodziejstw i profitów.

________________________

PRYTANIE DNIA

Czy dzielę się swoją wiarą, czy też skrywam ją jako bardzo intymną, prywatną, chociaż bardzo cenną rzecz?