Dni formacyjne przed posługą akolitatu

Po prawie trzyletniej formacji przygotowującej do przyjęcia posług stałych, grupa 24 mężczyzn, którzy są już ustanowionymi lektorami, przeżywała w Gnieźnie swoje dni formacyjne, poprzedzające obrzęd ustanowienia do posługi akolitatu, zaplanowany na wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego.

Kandydaci, przebywając w dniach 19-21 kwietnia w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym Archidiecezji Gnieźnieńskiej, uczestniczyli w ćwiczeniach duchowych, czyli rozważaniu Pisma Świętego, modlitwie adoracji i innych pobożnych praktykach.

Podczas sobotniej pielgrzymki diecezji bydgoskiej do Gniezna wzięli udział we Mszy św., celebrowanej w bazylice archikatedralnej pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Włodarczyka, który na zakończenie powiedział: „Jesteśmy szczęśliwi, bo są z nami ustanowieni lektorzy, kandydaci do posługi akolitatu, którzy przeżywają swoje rekolekcje. Cieszę się, że mamy takie wspólnoty”.

Części warsztatowej formacyjnych dni przewodził Łukasz Wolański z archidiecezji warszawskiej, który od dziesięciu lat pełni posługę ustanowionego akolity. Dzieląc się swoim doświadczeniem, wprowadził on przyszłych akolitów w praktykę wykonywania liturgicznej posługi, zwracając uwagę na godne i owocne uczestnictwo w liturgii i przygotował do czynności związanych z zanoszeniem Najświętszego Sakramentu chorym. – Rekolekcje miały wymiar praktyczny i duchowy. Wiedza pana Łukasza, który prowadził dla nas warsztaty, wzbudziła w nas podziw i pokazała, jak pięknie można żyć, gdy posługa nie jest tylko pasją, ale jest wypełniona żywą wiarą – dodał Michał Kilichowski, ustanowiony lektor z parafii św. Kazimierza w Łochowie.

Odbyte studium kandydaci podsumowali egzaminem, gdzie poprzez udział w wykładach m.in. z Pisma Świętego, teologii dogmatycznej, liturgiki, przygotowywali się do dobrego wypełniania swojej misji we wspólnocie Kościoła.  – Ten czas był dla mnie okazją do zgłębienia wiadomości dotyczących wiary i Kościoła. W zabieganym świecie, gdy często łapiemy chwile, które możemy przeznaczyć na lekturę dokumentów Kościoła, nieocenione okazują się grupy formacyjne, takie jak ta, skupiająca kandydatów do posługi akolitatu – dodał Krzysztof Rębacz z parafii św. Urszuli Ledóchowskiej w Bydgoszczy.

Wśród wiernych świeckich, posługujących w liturgii, „Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego” wymienia na pierwszym miejscu akolitę. Znaczenie tej posługi ukazuje papież Paweł VI w Liście motu proprio „Ministeria quaedam” i Pontyfikał Rzymski w „Obrzędach ustanowienia do posługi akolity.

Do zadań akolity w czasie celebracji liturgii należy: niesienie krzyża w procesji wejścia, pomoc kapłanowi i diakonowi w czasie celebracji (podając księgę, wodę, kadzidło, rozkładając na ołtarzu korporał, puryfikaterz, kielich, palkę i mszał, rozdając w razie potrzeby wiernym Eucharystię, której jest szafarzem nadzwyczajnym, dokonując puryfikacji naczyń, gdy nie ma diakona). W szczególnych przypadkach może wystawiać Najświętszy Sakrament, bez udzielania błogosławieństwa. Kościół pozwala mu także, gdy nie ma kapłana, diakona, prowadzić Wigilię przy zmarłym i stacje przy pogrzebie – w domu i na cmentarzu. Akolita w szczególny sposób ma się troszczyć o „chorych i słabych”. Idzie więc ze swoją posługą do leżących w domach i szpitalach, do cierpiących fizycznie i duchowo. Również do alkoholików, narkomanów, zagubionej młodzieży, dzieci bez dostatecznej opieki, czy rozbitych małżeństw.