Anioł Pański z papieżem Franciszkiem | 6 sierpnia 2023 | ŚDM Lizbona 2023

Rok: 2023
Autor: Papież Franciszek

Drodzy bracia, siostry,

wiele razy rozbrzmiewało w tych dniach jedno słowo: „dziękuję”, a raczej „obrigado”. Piękne jest to, co właśnie powiedział nam Patriarcha Lizbony, że obrigado nie tylko wyraża wdzięczność za to, co otrzymaliśmy, ale także pragnienie odwzajemnienia dobra. W tym wydarzeniu łaski wszyscy otrzymaliśmy, a teraz Pan sprawia, że powracając do domu odczuwamy potrzebę dzielenia się i dawania z kolei dając świadectwo z radością i bezinteresownością Boga to, co Bóg złożył w naszych sercach.

Zanim jednak was roześlę, także i ja chciałbym powiedzieć obrigado. Przede wszystkim kardynałowi Mauelowi Clemente, a wraz z nim Kościołowi i całemu narodowi portugalskiemu! Obrigado! Obrigado Panu Prezydentowi, który towarzyszył nam w spotkaniach minionych dni. Obrigado Instytucjom krajowym i lokalnym za okazane wsparcie. Obrigado biskupom, kapłanom, osobom konsekrowanym i świeckim; i obrigado tobie, Lizbono, która pozostaniesz w pamięci tych młodych ludzi jako „dom braterstwa” i „miasto marzeń!” Wyrażam wielką wdzięczność kardynałowi Kevinowi Farrellowi, który odmłodniał podczas tych dni, i tym, którzy przygotowali te Dni, a także tym, którzy towarzyszyli im modlitwą. Obrigado wolontariuszom, którym wszyscy wyrażamy aplauz za ich wspaniałą posługę, jaką wypełnili! Szczególne podziękowania należą się tym, którzy czuwali nad Światowymi Dniami Młodzieży z wysoka, a mianowicie patronom tego wydarzenia: przede wszystkim Janowi Pawłowi II, który powołał do życia Światowe Dni Młodzieży.

I obrigado wam wszystkim, drodzy młodzi! Bóg widzi całe dobro, jakim jesteście, On sam wie, co zasiał w waszych sercach. Wyjeżdżacie stąd z tym, co Bóg zasiał w waszych sercach. Proszę, was strzeżcie tego starannie, i sprawcie, aby to wzrastało. Chciałbym wam zalecić: zapamiętajcie to, utrwalcie w waszych myślach najpiękniejsze chwile. Potem, gdy nadejdą nieuniknione chwile znużenia i zniechęcenia, a być może pokusa zatrzymania się w drodze lub zamknięcia się w sobie ożywiajcie doświadczenia i łaskę tych dni, ponieważ – zawsze o tym pamiętajcie – jest to rzeczywistość, tym wy jesteście: świętym Ludem Bożym kroczącym w radości Ewangelii! Chciałbym również pozdrowić młodych, którzy nie mogli tu być, ale uczestniczyli w inicjatywach organizowanych w swoich krajach przez konferencje biskupów i diecezje; np. myślę o braciach i siostrach Subsaharyjczykach zebranych w Tangerze. Wszystkim im dziękuję!

A w sposób szczególny towarzyszymy naszymi myślami i modlitwami tym, którzy nie mogli przybyć z powodu konfliktów i wojen. Na świecie jest wiele wojen, jest wiele konfliktów. Myśląc o tym kontynencie, odczuwam wielki smutek z powodu umiłowanej Ukrainy, która nadal tak bardzo cierpi. Przyjaciele pozwólcie mi, już starszemu, podzielić się z wami młodymi marzeniem, które noszę w sobie: jest to marzenie o pokoju, marzenie młodych ludzi modlących się o pokój, żyjących w pokoju i budujących pokojową przyszłość. Poprzez modlitwę Anioł Pański złóżmy przyszłość ludzkości w ręce Maryi, Królowej Pokoju.

I jest jeszcze jedno obrigado, które chciałbym podkreślić na koniec: obrigado dla naszych korzeni, dla naszych dziadków, którzy przekazali nam wiarę, którzy przekazali nam perspektywę życia. Oni są naszymi korzeniami. A wracając do domu nadal módlcie się o pokój. Jesteście znakiem pokoju dla świata, świadectwem tego, jak różne narodowości, języki, historie mogą jednoczyć, a nie dzielić. Jesteście nadzieją na inny świat. Dziękuję wam za to. Idźcie naprzód!

Wreszcie nadszedł moment, na który wszyscy czekali: ogłoszenie kolejnego etapu podróży. Zanim podam wam miejsce czterdziestych pierwszych Światowych Dni Młodzieży, kieruję do was zaproszenie. Z niecierpliwością czekam na spotkanie z młodymi z całego świata w 2025 roku w Rzymie, aby wspólnie świętować Jubileusz Młodzieży! Cieszę się na spotkanie z wami w 2025 roku, aby wspólnie świętować Jubileusz Młodzieży. Następne Światowe Dni Młodzieży odbędą się w Azji: w Korei Południowej, w Seulu! Tak więc w 2027 r. przeniosą się z zachodnich krańców Europy na Daleki Wschód: to piękny znak powszechności Kościoła i marzenia o jedności, którego jesteście świadkami!

Wreszcie jeszcze jedno obrigado. Kierujemy je do dwóch szczególnych osób, głównych bohaterów tego spotkania. Byli tu z nami, choć zawsze są z nami, nie tracą z oczu naszego życia i je miłują jak nikt inny: obrigado Tobie Panie Jezu; obrigado Tobie, Nasza Matko Maryjo. A teraz z radością módlmy się razem.

Po modlitwie „Anioł Pański”

Pragnę zapewnić o mojej modlitwie, a czynimy to razem, za ofiary tragicznej lawiny błotnej, która miała miejsce dwa dni temu w regionie Racza w Gruzji. Wspieram krewnych moją bliskością, niech ich pociesza Najświętsza Dziewica, a także wspiera pracę ekip ratunkowych. Towarzyszę i jestem blisko mojego brata, patriarchy Eliasza II.

st