APOSTOŁ MIŁOSIERDZIA BOŻEGO – Kilka słów o lectio divina

Rok: 2011
Autor: Media katolickie

KTÓŻ JEST MOJĄ MATKĄ I KTÓRZY SĄ MOIMI BRAĆMI?…(MT 12, 48),
CZYLI SŁÓW KILKA O LECTIO DIVINA
ks. Grzegorz Kurp SAC

Na tak postawione przez Jezusa pytanie ciarki przechodzą po plecach. Oszalał, czy co? Przecież na zewnątrz czeka Jego Matka i bliscy – czy aby nie jest to wyraz złych manier? Ewangelia to nie podręcznik savoir – vivre΄u, to nie szkoła dobrych manier, ale prawda o Bogu i człowieku. Prawda o podstawowym dramacie człowieka – relacji z Bogiem. Wszystkie inne dramaty i wątki dramatyczne są w ostatecznym rozrachunku fragmentem tego fundamentalnego dramatu. Zasadniczym elementem tej relacji jest odpowiedź Jesusa na pytanie, jakie sam stawia: kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie, ten jest moim bratem, siostrą i matką. Jezus tymi słowami wskazuje na podstawę łączności pomiędzy Nim i ludźmi – jest nią wola Ojca, którą Jezus przyszedł światu objawić, a której wyrazem jest Słowo Boże. Człowiek stał się przez Słowo Boże, w którym wyraziła się dobra wola Boga, abyśmy zaistnieli. Słowo Boże przyjęte z wiarą jest także słowem zbawienia. Z przytoczonego fragmentu Ewangelii wynika, że Słowo Boże nobilituje również człowieka wprowadzając go do najbliższej rodziny Jezusa. Nie więzy krwi, rasy, koloru skóry czy cokolwiek innego, jest podstawą komunii człowieka z Bogiem jak tylko Słowo Boże.

Czy możesz znać Boga nie poznawszy Jego słowa? Za prorokiem Amosem możemy zapytać: Czy mogą iść razem dwie osoby, które się ze sobą nie spotkały? (Am 3, 3). Nie ma wspólnej drogi bez spotkania, nie ma poznania Boga bez poznania Jego Słowa. Fundamentem komunii z Bogiem jest spotkanie z Jego Słowem. Czytanie słowa Bożego nie jest lekturą zwyczajnego tekstu, gazety czy programu telewizyjnego. Z kilku przyczyn – dwie zaś z nich są fundamentalne: ranga Autora i fakt, że tekst biblijny w pierwszym rzędzie nie ma funkcji informacyjnej, ale formacyjną – tekst biblijny ma w nas coś zdziałać. Z wyjątkowości tekstu Pisma Świętego zdawano sobie sprawę od początku, dlatego wypracowywano różne metody, które pozwalały na właściwe odczytywanie verba sacra. Uprzywilejowaną metodą stało się lecio divina, czyli Boże czytanie.

Jak każda metoda także lectio divina ma poszczególne stopnie, których rzetelne i uporządkowane wykonanie gwarantuje powodzenie metody.

1. Lectio – usiądź wygodnie, tak jak chce tego twoje ciało. Przeczytaj uważnie wybrany przez siebie tekst z Pisma Świętego.

2. Meditatio – teraz zastanów się nad treścią każdego zdania, porównuj tekst z innymi podobnymi tekstami z Pisma Świętego. Korzystaj przy tym z różnych pomocy – słowników, komentarzy, literatury, która pozwoli Ci uchwycić kontekst (kulturowy, społeczny, religijny itp.) medytowanego fragmentu.

3. Oratio – w miejscu, w którym się najczęściej modlisz, pomódl się tekstem, który rozważasz – zapytaj w modlitwie o to, czego nie rozumiesz, podziel się z Bogiem tym co wywołał w tobie ten tekst. Uwaga! W tej części możesz także wykorzystać któryś z psalmów – a jest ich aż 150 ;).

4. Contemplatio – to bardzo przyjemne: po prostu rozkoszuj się Bogiem, popatrz na historię swego życia – zauważ obecność Boga w nim, przypomnij sobie chwilę, gdy najmocniej poczułeś/łaś, że Bóg coś Ci uczynił.

5. Actio – to ostatni punkt. Teraz nadaj życiu smak poprzez spotkane w lectio Słowo Boże – wprowadź Słowo w czyn!!! Dokonuj wyborów zgodnych ze Słowem Bożym.

Życzę Ci dużo radości w tym spotkaniu – spotkaniu ze Słowem Bożym, z Bogiem samym – w ostatecznym rozrachunku tylko to spotkanie się liczy – nigdy z niego nie wyjdziesz zawiedziony.