Przemówienie abp. Sławoja Leszka Głódzia w kościele św. Brygidy (8.10.2009, godz. 18.15).

Rok: 2009
Autor: Abp Sławoj Leszek Głódź

Eminencjo,
Ekscelencje,
Bracia w Kapłaństwie,
Uczestnicy Katolickich Dni Społecznych
Bracia i Siostry,

Witam i pozdrawiam wszystkich uczestników Katolickich Dni Społecznych, którzy zgromadzili się w kościele pw. św. Brygidy. Dla gdańszczan i dla Polaków ten kościół jest miejscem szczególnym. Położony blisko Stoczni Gdańskiej stał się w 1980 roku miejscem, gromadzącym ludzi związanych z niezależnym ruchem robotniczym zwanym „Solidarnością”.

Con immensa gioia vorrei salutare il Cardinale Dionigi TETTAMANZI, Metropolita della provincia ecclesiastica milanese. Siamo molto lieti di poter ospitare Vostra Eminenza a Danzica.
Saluto fraternamente gli Eccellentissimi Vescovi, tutti i sacerdoti, responsabili e partecipanti delle „Giornate sociali cattoliche per l’Europa”.

Kościół Świętej Brygidy jest symbolem ruchu solidarnościowego na Wybrzeżu, to swoiste sanktuarium „Solidarności” i pomnik trudnej drogi do wolności, jaką Polska musiała przejść w XX wieku. To tu w czasie reżimu komunistycznego gromadzili się ludzie, którzy chcieli budować nową, inną rzeczywistość – rządzącą się prawdą, wolnością, sprawiedliwością i miłością.

Na Wybrzeżu w 1987 r. Sługa Boży Jan Paweł II mówił: Słowo „Solidarność” zostało wypowiedziane tutaj, nad polskim morzem. Zostało wypowiedziane w nowy sposób, który równocześnie potwierdza jego odwieczną treść. (…) W imię przyszłości człowieka i ludzkości trzeba było wypowiedzieć to słowo „Solidarność”. Dziś płynie ono szeroką falą poprzez świat, który rozumie, że nie możemy żyć wedle zasady: „wszyscy przeciw wszystkim”, ale tylko wedle zasady: „wszyscy z wszystkimi”, „wszyscy dla wszystkich”.

Te słowa bardzo dobrze oddają zamierzony cel Pierwszych Dni Społecznych dla Europy. Katolicy z całej Europy, zatroskani o przyszłość naszego wspólnego domu, zebrali się w Gdańsku, by na nowo podjąć temat solidarności, która w nowej Europie znów jawi się jako wyzwanie.

My, Polacy, często wspominamy 2 czerwca 1979 roku i wołanie ówczesnego Papieża: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi”. I zstąpił. Zstąpił i odnowił oblicze tej ziemi, polskiej ziemi.
Przyzywajmy i dziś Ducha Świętego. Ufajmy, że ten Duch, którego powiew przed laty tutaj przyniósł błogosławione owoce w postaci wolności całego narodu, dziś natchnie ludzi zgromadzonych na Katolickich Dniach Społecznych dla Europy.

I Pozwoli odczytać słowo „solidarność” w nowym, szerszym kontekście – obejmującym wiele państw i wiele narodów europejskich, które są połączone wspólnymi chrześcijańskimi korzeniami.
Przyzywajmy Ducha Świętego w tej Eucharystii, którą inaugurujemy Pierwsze Katolickie Dni Społeczne dla Europy. Módlmy się o pogłębienie rozumienia idei solidarności ludzkiej we współczesnej Europie i na całym świecie.