Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 14 grudnia 2022
Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!
Dziś jest środa, 14 grudnia 2022 roku i już 294 dzień naród ukraiński odpiera wielokrotne ataki rosyjskich najeźdźców w ramach zakrojonej na szeroką skalę inwazji wojskowej.
W ciągu minionej doby, szczególnie w nocy, ukraińska ziemia znów została sponiewierana przez rosyjskie rakiety, bomby i różne inne rodzaje broni. Rano zatrząsł się Kijów, nasza stolica. Według aktualnych doniesień wróg zaatakował Kijów około 13 dronami, próbując zniszczyć naszą istotną infrastrukturę. Dziękujemy Siłom Przeciwlotniczym Ukrainy, które skutecznie odparły te ataki. Eksplozje pochodzące od wraku tych dronów były jednak słyszalne w dzielnicy Szewczenkowskiej w Kijowie. Poinformowano, że uszkodzone zostały dwa budynki administracyjne, wciąż ustalane są ofiary i straty. Jednak ukraińska stolica trzyma się, żyje i pracuje. W innych rejonach frontu nasze wojska z powodzeniem odpierają wszystkie rosyjskie ataki, choć nieprzyjaciel niestrudzenie ostrzeliwuje wszystko, co dosięga jego śmiercionośnej broni.
Dziś rano dziękujemy Panu Bogu i Siłom Zbrojnym Ukrainy, naszym dzielnym i sprawnym siłom obrony przeciwlotniczej, za to, że żyjemy, że możemy stanąć przed obliczem Boga i służyć Bogu i bliźnim. I dziś uroczyście powtarzamy: Ukraina trwa! Ukraina walczy! Ukraina się modli!
Myślmy ciągle o tym, jak my, Kościół i społeczeństwo, w warunkach wojny możemy wspierać bohaterską młodzież ukraińską, która powstała w obronie Ojczyzny i od której zależy zarówno nasza teraźniejszość, jak i przyszłość. Bycie młodym oznacza poznawanie, odkrywanie świata i żyjącej w nim osoby. Poznanie człowieka i poznanie Boga to coś więcej niż ich poznanie. Pismo Święte uczy nas, że Boga możemy poznać tylko przez doświadczenie, przeżywając osobiste spotkanie z Nim. Podobnie poznanie człowieka, poznanie czym żyje dziś społeczeństwo ukraińskie jest możliwe tylko wtedy, gdy empatycznie wczuwamy się w okoliczności i wydarzenia, z którymi mamy dziś do czynienia. Empatia jest jednym z najważniejszych źródeł prawdziwego doświadczenia zrozumienia, prawdziwej wiedzy.
W obliczu wojny, dramatów, jakie przeżywa nasza młodzież, nie możemy być Kościołem, który by nie płakał. Rozumiemy jednak, że wejście w empatię oznacza zrozumienie, jak zwyciężyć, wejście w nowoczesną historię Ukrainy, w młodzież, by razem z nią stawiać kolejne kroki. Najgorsze, co może się zdarzyć, to skorzystanie z recepty ducha laickiego, czyli znieczulenie sumienia młodych ludzi nowinkami, rozrywką czy banałem. Jeśli w okolicznościach wojny nie mamy odwagi płakać z tymi, którzy cierpią, nie możemy być społeczeństwem, Kościołem, który staje się matką, która rodzi. Rodzi nowe życie w nowym doświadczeniu, rodzi nową przyszłość.
Pismo Święte mówi, że wierzyć w Boga to poznawać Go, doświadczać i jednocześnie głębiej widzieć realia życia. Wierzyć to znaczy przenikać do głębi rzeczywistości. Św. Augustyn powiedział: „Wierzę, aby zrozumieć i rozumiem, aby uwierzyć”. Dlatego ważne jest, aby nasza dzisiejsza młodzież była naprawdę empatyczna, współczująca ze swoim narodem. Bo rzeczywiście, niektóre realia można zobaczyć tylko z oczami obmytymi łzami. W tak dramatycznych okolicznościach widzimy na własne oczy, mokre od łez i rozjaśnione wiarą, światło nadziei na zwycięstwo w oczach naszej młodzieży. Niech ta nasza wzajemna empatia pomoże nam wzrastać, stawać się lepszymi i nawet dramatyczne doświadczenie zamienić w skarb, aby zło, które widzimy wokół siebie, w naszym życiu i w naszych działaniach, nigdy nie powtórzyło się w przyszłości. Niech nasza mądra i delikatna młodzież czuje, że całe społeczeństwo przezywa z nią empatię.
Syn Boży, Jezus Chrystus, Bóg, który stał się człowiekiem, dziś współczuje naszej ukraińskiej młodzieży: płacze z tymi, którzy płaczą i cierpi z tymi, którzy cierpią. Ale jednocześnie jest On źródłem naszej radości. Wiemy, że Pan otrze nasze łzy, da naszej młodzieży triumf zwycięstwa i siłę dobroci.
Dziś rano modlimy się: Boże, błogosław Ukrainę! Boże, błogosław naszą młodzież! Boże, spraw, by wzrastała w Twojej prawdzie! Boże, nasz Panie Jezu Chryste, Ty jesteś naszym Nauczycielem: naucz nas dobroci, naucz nas współodczuwania z tymi, którzy cierpią, ale daj nam radość, w której wszystkie nasze smutki i cierpienia znajdą swój ostateczny sens, radość pokoju, dobra, prawdy i zwycięstwa. Boże, pobłogosław Ukrainę Twoim sprawiedliwym i niebiańskim pokojem!
Niech błogosławieństwo Pana zstąpi na was przez Jego łaskę i miłość do ludzkości, zawsze, teraz i na wieki wieków. Amen.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
st
