Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 15 marca 2022
Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!
Dziś przeżywamy już dwudziesty dzień tej strasznej wojny na Ukrainie. Jest dziś 15 marca 2022 roku.
Ale Ukraina trwa. Ukraina zwycięża. Ukraina walczy. Ukraina wierzy. Wierzy w Boga, wierzy w Jego prawdę. Wierzy w to, że Bóg jest z nami. Bóg jest po stronie tych, którzy są ofiarami niesprawiedliwej agresji. Wierzymy, że sam Pan cierpi w ciele naszego narodu. Wierzymy, że On, jako Głowa swojego Ciała, swojego Kościoła, nosi dziś na sobie rany Ukrainy.
Po raz kolejny minionej nocy płonęły nasze miasta. Po raz kolejny nasze miasto Kijów zostało zranione. Zginęli ludzie. Po raz kolejny rosyjskie bomby spadły w nocy na głowy bezbronnych mieszkańców, którzy próbowali spokojnie odpocząć.
Widzimy w tych dniach, jak Kościół służy swojemu ludowi. Kościół jest ze swoim ludem. Nasi kapłani na terytoriach okupowanych, w oblężonych miastach, razem z naszym narodem przeżywają jego ból, trudności, cierpienie, razem z nim wylewają łzy i razem z nimi się modlą.
Nasze parafie przekształciły się w ośrodki służby społecznej, gdzie rzeczywiście wielu ludzi może otrzymać schronienie i środki do życia.
Jakże gorzki jest dla mnie widok osób starszych, które przychodzą do naszych parafii po kawałek chleba. Dziadków i babć, którzy z trudem chodzą. Myślę o tym, jak wielu z nich zostało opuszczonych, pozostawionych samym sobie, samotnych w zimnych mieszkaniach, najbardziej dotkniętych rosyjskimi bombami.
Mądrość ludowa mówi nam: „Człowiek, który się starzeje, jest młody duchem”. Jakże ważne jest dziś spojrzenie na łzy osób starszych. Na tych, którzy dzisiaj są może najbardziej dotknięci wśród nas. Szczególnie dziś pragnę zachęcić was wszystkich, abyście pomyśleli, służyli i modlili się za te opuszczone osoby starsze na Ukrainie. Bo kto umie uszanować starość, ten potrafi być mądry. Kto umie uszanować osoby starsze, będzie miał siłę, by przetrwać w tej wojnie o prawdę.
Modlimy się dzisiaj za wszystkich, którzy starają się pomóc Ukrainie, za tych, którzy są z nami solidarni, którzy odczuwają nasz ból jak swój własny. Modlimy się dzisiaj za poszukiwanie rozwiązania tej wojny. Szukamy możliwości nie tylko obrony militarnej, ale także zrobienia wszystkiego, co możliwe, aby ta wojna mogła się zakończyć jak najszybciej.
Dziś raz jeszcze pragnę zwrócić się do możnych tego świata: Nie bądźcie postronnymi obserwatorami bólu i smutku Ukrainy! Nie patrzcie tylko w telewizji, jak nas zabijają! Zróbcie coś! Zróbmy wszystko, aby zatrzymać tę wojnę, która jest dziś raną dla całej ludzkości.
Dziś pościmy i modlimy się.
Przede wszystkim modlimy się za naszą ukraińską armię. Zachęcam każdego z was, aby w ciągu dnia odmówił przynajmniej jedno „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo” za naszych żołnierzy, za dziewczęta i chłopców, którzy dzisiaj umierają za Ukrainę, przelewając swoją krew. Pomódlmy się za ofiary wojny. Ale przede wszystkim módlmy się wspólnie o pokój, pokój na Ukrainie, aby niebo nad Ukrainą nie było już niebem pełnym bomb, ale wypełnionym Bożym pokojem i błogosławieństwem.
O wielki i jedyny Boże, zachowaj dla nas Ukrainę!
Niech błogosławieństwo Pana będzie nad wami, ze względu na jego łaskę i miłość do ludzi, teraz i zawsze, i na wieki wieków.
Amen.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
