Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 3 czerwca 2022
Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!
Dzisiaj jest piątek, 3 czerwca 2022 r., a Ukraina przeżywa już setny dzień tej wielkiej wojny, którą Rosja sprowadziła na cierpiącą od dawna ziemię ukraińską. Od stu dni Ukraińcy bronią swojej ziemi. Przez sto dni Ukraińcy powstrzymywali rosyjską inwazję, która przewyższa wszystkie środki, jakie mamy, aby się jej przeciwstawić. Ale to było 100 dni wielkiego objawienia się obecności Boga pośród nas.
Ukraina trwa. Ukraina walczy. A w setnym dniu mamy dobre wieści z frontu. Nasze wojska odparły wroga w czterech kierunkach. Na południu naszej ojczyzny, w obwodzie chersońskim, wyzwolono ponad 20 miejscowości. W ten sposób Ukraina pokazuje swoją siłę i wolę bycia wolną i niepodległą. A naród ukraiński okazuje swoją niezłomność w tej walce i zadziwia nią świat. Ale za każdy dzień tego oporu naród ukraiński płaci najwyższą cenę. Wczoraj prezydent Ukrainy powtórzył, że codziennie ginie co najmniej 100 ukraińskich żołnierzy, a 400 do 500 naszych żołnierzy jest rannych. Krew płynie na całej ukraińskiej ziemi.
Wierzymy, że Pan Bóg jest Tym, w którym możemy i powinniśmy pokładać naszą nadzieję. Dzisiaj, w tym setnym dniu wojny, rozpoczynamy pierwszy dzień „Dekady Misyjnej”. W tych dziesięciu dniach oczekiwania na przyjście Ducha Świętego nasz Kościół modli się o ducha misyjnego, modli się, aby móc dzielić się swoją wiarą z tymi, którzy dziś jeszcze nie są chrześcijanami i nie spotkali Jezusa Chrystusa.
Dzisiaj Ewangelia Święta, Słowo Boże, które jest dla nas źródłem Chrystusowej Prawdy, opowiada nam o rozmowie Chrystusa z uczniami podczas Ostatniej Wieczerzy. Wtedy Filip rzekł do Jezusa: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy” (J 14, 8). Ten apostoł ukazuje najgłębsze pragnienie każdego człowieka – poznania swego Stwórcy, poznania swego Zbawiciela. Jest to najgłębsze pragnienie każdego człowieka, które musi on realizować w swoim życiu. I tak Chrystus mówi: „ Ja jestem drogą i prawdą, i życiem […] Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? … Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?” (J 14, 6. 9-10). To pragnienie, pragnienie poznania źródła, źródła swojego istnienia, jest zakorzenione w życiowym poszukiwaniu każdej osoby. I to jest właśnie zadanie uczniów Chrystusa. Zadaniem wierzącego, który jest powołany do służby misyjnej w Kościele, jest wskazywanie drogi, wskazywanie ścieżki, która jest prawdą i życiem. Kiedy mówimy o drodze do poznania Ojca, to głosimy Chrystusa. Kiedy mówimy o poszukiwaniu prawdy, o zrozumieniu tego, co dzieje się z człowiekiem, także w czasie brutalnej wojny, wskazujemy na Chrystusa. Gdy szukamy pełni życia, gdy pragniemy żyć, żyć także w czasach śmiertelnej inwazji wojskowej, głosimy Chrystusa.
Dziś pragnę zaprosić wszystkich do pójścia tą drogą Dekady Misyjnej. Pragnę zaprosić wszystkich do modlitwy za wszystkich naszych kapłanów, zakonników, zakonnice i świeckich, którzy głoszą Chrystusa tym, którzy Go jeszcze nie znają. To jest misyjne dzieło naszego Kościoła. Proszę was o szczególną modlitwę za naszych żołnierzy. Są oni dzisiaj dla nas szczególnymi świadkami obecności Boga, ponieważ na pierwszej linii frontu nie ma ateistów. Nawet niewierzący czują, że jest Ktoś na granicy życia i śmierci, a chrześcijanie wiedzą, kim On jest, i wskazują na Boga żywego, obecnego w nas w swoim Synu Jezusie Chrystusie.
Dziś modlimy się za wszystkich, którzy nie znają jeszcze prawdziwej drogi, którzy wciąż szukają Boga.
Boże, pomóż nam realizować nasze powołanie misyjne! Boże, błogosław Ukrainie! Boże, obdarz swoje dzieci radością ze spotkania z Tobą! Boże, Ty jesteś naszą Prawdą, Ty jesteś naszym Życiem, pozwól nam żyć w Tobie, aby Cię poznać, aby Cię spotkać, aby pomóc całemu światu poznać Ciebie.
Niech błogosławieństwo Pana zstąpi na was, ze względu na Jego łaskę i miłość do ludzi, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!