Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 5 marca 2022

Rok: 2022
Autor: Papież Franciszek

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!

Pozdrawiam z Kijowa!

Dziś przeżywamy już dziesiąty dzień tej straszliwej i krwawej wojny.

Dzisiaj rano myślami jesteśmy szczególnie z naszymi miastami na północy, wschodzie i południu Ukrainy. Ukraina walczy. Ukraina się modli. Ukraina służy.

Szczególnie tej nocy myślami jesteśmy w Charkowie, gdzie spadło prawie 20 cm śniegu, a w nocy znów było słychać odgłosy wrogiego lotnictwa i znów nieprzyjacielskie bomby niosące śmierć i zniszczenie spadły na spokojne miasto.

Myślami jesteśmy z Sumami, gdzie rozpoczęły się walki uliczne. Modlimy się za zraniony Czernihów, za dziesiątki ludzi cierpiących od bomb, rakiet i innych form ostrzału. Ale przede wszystkim nasze serce pokryte są krwią miast oblężonych przez wroga i w których zaczyna się prawdziwa katastrofa humanitarna. Myślami jesteśmy z Mariupolem, Wołnowachą, Chersoniem. Nieprzyjaciel blokuje i oblega duże miasta i nie daje mieszkańcom możliwości ich opuszczenia, nie daje możliwości dostarczenia żywności, a z góry lecą bomby wroga, które sieją śmierć.

Panie, ratuj swój lud!

Dzisiaj w sposób szczególny pragniemy jeszcze raz modlić się do Pana za naszą ukraińską armię, za nasze dziewczęta i chłopców, którzy swoim ciałem ochraniają Ukrainę, którzy umierają za wolną przyszłość swojej ojczyzny. O Boże, pobłogosław naszą armię! O Boże, poślij niebiańską armię swoich aniołów, swojego Archanioła Michała, aby strzegł, wspierał i błogosławił naszą armię.

W sposób szczególny pragnę zwrócić się do wspólnoty międzynarodowej. Nie milczmy. Uczyńmy wszystko, aby przynajmniej konwoje humanitarne mogły dotrzeć do tych miast, które są w łapach nieszczęsnego wroga. Kiedy wróg bombarduje miasta, wiele budynków bardzo szybko zamienia się w zimne pułapki bez ciepła, bez światła, bez wody. Musimy im w jakiś sposób pomóc, ale wróg nie pozwala, by nasza pomoc dotarła do potrzebujących.

Dziś pragnę zaapelować i zwrócić się do tych, którzy na poziomie międzynarodowym mogą naprawdę pomóc tym ludziom. Niech powstaną korytarze humanitarne! Niech powstaną zielone korytarze życia, aby pokojowa ludność mogła przejść w bezpieczne miejsca, a konwoje humanitarne mogły przynieść tym ludziom żywność, ciepło i ludzką solidarność.

Dziś chciałbym szczególnie podziękować wolontariuszom. W tych strasznych czasach każdy musi stać się wolontariuszem, każdy, kto pozostaje na terytoriach gdzie panuje pokój, każdy, kto broni swojej ojczyzny bez broni. Każdy z nas musi służyć bliźniemu czynną miłością chrześcijańską.

Dziękuję wszystkim naszym różnym organizacjom społecznym, wszystkim tym, którzy naprawdę działają jako wolontariusze, aby nieść pomoc potrzebującym. Każda z naszych parafii, zwłaszcza tu, w centrum, na wschodzie i południu Ukrainy, staje się dla naszych wolontariuszy ośrodkiem służby społecznej.

Zwracam się raz jeszcze do wspólnoty międzynarodowej: zróbmy wszystko, co możliwe, aby zatrzymać tę wojnę! Boże, ratuj Ukrainę! Boże, ześlij ludziom mądrość i rozum, by dialog zwyciężył nad wojną! Boże, błogosław nam wszystkim!