Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 9 marca 2022

Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!

Dziś mamy 9 marca 2022 r. i rozpoczynamy drugi tydzień, czternasty dzień tej krwawej, nieludzkiej, okrutnej wojny.

W tej wojnie widzimy, że głównymi ofiarami jest bezbronna ludność. Najbardziej cierpią mieszkańcy miast i wsi, ludzie bezbronni, kobiety, dzieci, starcy…

Ukraińska Rada Kościołów i Organizacji Religijnych, która zrzesza 95 proc. wszystkich wspólnot religijnych na Ukrainie – w tym przedstawicieli Kościołów prawosławnych, katolickich, protestanckich, żydowskich, muzułmańskich organizacji religijnych – podnosi głos w obronie niewinnej, cywilnej ludności Ukrainy.

Wczoraj przyjęliśmy szczególny apel do społeczności światowej, w którym wyjaśniamy i opisujemy, w jaki sposób najeźdźca łamie międzynarodowe humanitarne zasady prowadzenia wojny.

I rzeczywiście, ludność cywilna staje się główną ofiarą tej agresji.

Nasze duchowe dziedzictwo jest niszczone przez bombardowania. Kościoły, nasze wartości duchowe, skarby kultury. Giną księża, wolontariusze, wszyscy ci, którzy w jakiś sposób starają się ulżyć cierpieniom tego wykrwawiającego się narodu ukraińskiego.

Dzisiaj, jak nigdy dotąd, wszystkie Kościoły Ukrainy jednoczą się w wysiłkach, aby bronić i chronić swój naród.

W sposób szczególny wzywam synów i córki Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, aby z otwartym sercem traktowali przedstawicieli innych Kościołów i organizacji religijnych.

W okolicznościach takiej katastrofy wykuwa się jedność ukraińskiego Kościoła. Jedność w służbie cierpiącemu narodowi.

Musimy dziś uczynić wszystko, co w naszej mocy, aby świat usłyszał głos Kościołów. Aby świat usłyszał wołanie Ukrainy! Aby świat zobaczył rzeki krwi i morze łez, które dziś są przelewane na ukraińskiej ziemi!

Dzisiaj wszystkie nasze wspólnoty, wszystkie nasze parafie Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego przekształcają się w ośrodki służby społecznej.

Tam, gdzie toczy się wojna, gdzie spadają bomby, w Kijowie, Charkowie, Czernihowie, Sumach, w Mikołajowie, staramy się robić wszystko – z jednej strony ratować ludność cywilną, a z drugiej dostarczać dobra humanitarne, zaopatrywać naszych rodaków w żywność i lekarstwa, wyprowadzać ich z terenów walk.

W innych częściach Ukrainy otwierane są niezliczone ośrodki, w których przyjmujemy przesiedleńców wewnętrznych i udzielamy im niezbędnej pomocy.

Właśnie w tych dniach, wraz z Jego Eminencją Kardynałem Krajewskim, odwiedzamy takie ośrodki pomocy dla ludności cywilnej, aby można było odczuć tę bliskość Ojca Świętego wobec cierpienia narodu ukraińskiego.

Dziś obchodzimy rocznicę urodzin naszego wielkiego proroka narodu ukraińskiego Tarasa Hryhorowycza Szewczenki.

Jego słowo zawsze pomagało nam odzyskać siły, a tym samym zrealizować Boży plan wobec naszego narodu.

I tak dzisiaj jego słowa o losie jakoś przychodzą mi do serca…

Dziś w szczególny sposób brzmią słowa Szewczenki o losie Ukrainy. Mówi on nam dzisiaj: „Nie oszukałeś mnie, 0 losie,/ Byłeś bratem, najbliższym przyjacielem/ Dla tego biednego nieszczęśnika…”. I dalej mówi: „Szliśmy prostą drogą, ty i ja,/ Nie oszukiwaliśmy, nie szliśmy na kompromisy/ Ani nie żyliśmy w najmniejszym kłamstwie./ Więc maszerujmy dalej, drogi losie mój!/ Mój pokorny, prawdomówny, wierny przyjacielu!/ Maszeruj dalej: tam leży chwała;/ Maszeruj naprzód – oto moje świadectwo”.

Niech te słowa o marszu ku chwale będą dziś światłem nadziei dla naszej Ukrainy!