Rozważania Benedykta XVI przed modlitwą Anioł Pański we e Fryburgu Bryzgowijskim w Niemczech, 25 września 2011 r.

Rok: 2011
Autor: Benedykt XVI

Drodzy bracia i siostry!

Pragniemy wspólnie zakończyć tę uroczystą Mszę św. modlitwą „Anioł Pański”. Przypomina nam ona nieustannie o historycznym początku naszego zbawienia. Archanioł Gabriel przedstawia Najświętszej Maryi Pannie Boży plan zbawienia, zgodnie z którym będzie ona musiała zostać Matką Odkupiciela. Maryja jest zaskoczona. Jednak anioł kieruje do niej słowo pocieszenia: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga”. W ten sposób Maryja może powiedzieć swoje wielkie „tak”. Owo „tak”, aby być służebnicą Pana, jest ufnym potwierdzeniem wobec planu Boga i naszego zbawienia. Wypowiada też Ona ostatecznie „tak” wobec nas wszystkich, którzy zostaliśmy jej powierzeni jako dzieci pod krzyżem (por. J 19,27). Nigdy nie odwołuje przyjęcia tej propozycji. Właśnie dlatego, jest Ona szczęśliwa, wręcz błogosławiona, ponieważ uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana (por. Łk 1,45).

Odmawiając teraz Pozdrowienie Anielskie, możemy włączyć się w owo „tak” Maryi i ufnie zgodzić się na piękno Bożego planu i opatrzności, jakie Pan przewidział dla nas w swojej łasce. Wówczas także w naszym życiu miłość Boga stanie się niemal ciałem, będzie coraz bardziej przybierać kształt. Pośród wszelkich trosk nie powinniśmy się lękać. Bóg jest dobry. Jednocześnie możemy odczuwać wsparcie wspólnoty wielu wiernych, którzy teraz, w tej godzinie modlą się wraz z nami na całym świecie za pośrednictwem radia i telewizji modlitwą „Anioł Pański”.

tł. st (KAI) / Fryburg