Dr Anna Mandrela o duchowości rtm. Pileckiego: pełna bezgranicznej ufności w Boga

„Religijność uformowała człowieka, który za każdym razem wybierał krzyż i ofiarę, rezygnując z własnych przyjemności” – powiedziała dr Anna Mandrela. Była ona gościem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy, gdzie w ramach Klubu Dyskusyjnego „Ciekawi życia”, rozmawiano o rotmistrzu Witoldzie Pileckim.

Doktor Anna Mandrela przypomniała, że komunistyczny rząd dokładał wszelkich starań, by zatrzeć pamięć o rotmistrzu Witoldzie Pileckim. Dziś – jak dodała – po latach milczenia historia ,,ochotnika do Auschwitz” cieszy się w Polsce ogromną popularnością. – Co jest przyczyną tej fascynacji? Aby w pełni zrozumieć historię rotmistrza, trzeba zwrócić uwagę na cechy jego charakteru oraz na wartości, które motywowały go do działania. Przede wszystkim warto zadać pytanie: czy bohaterstwo tego żołnierza byłoby możliwe bez wiary katolickiej? – pytała, podkreślając, że o jego pobożności świadczą m.in. dwa obrazy religijne znajdujące się w kościele w miejscowości Krupa – namalowany św. Antoni z Padwy oraz podarowany obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Prelegentka bardzo wnikliwie przeanalizowała lata młodzieńcze przyszłego bohatera. Przypomniała, że po założeniu rodziny z Marią z Ostrowskich religijność Pileckiego wyrażała się w wiernym wypełnianiu obowiązków męża, ojca oraz gospodarza. Rodzinną sielankę – jak podkreśliła – zakończył wybuch drugiej wojny światowej.

Przełożeni rtm. Pileckiego zlecili mu, by w raportach zawarł tylko suche fakty. Jednak można w nich znaleźć również wiele wątków o charakterze mistycznym, na które zwraca uwagę dr Anna Mandrela. – Warto odwołać się do św. Jana od Krzyża, który do swojego dzieła Droga na Górę Karmel dołączył rysunek, przedstawiający dwie błędne drogi, a pomiędzy nimi wąską ścieżkę doskonałości. Wejście na tę ścieżkę polega na całkowitym zaparciu się siebie i wyrzeczeniu się wszystkich przyjemności, zarówno dóbr ziemskich, jak i duchowych pociech, a nawet bezpieczeństwa i radości. Witold Pilecki już w przeszłości podejmował decyzje, które wymagały zapomnienia o sobie. Jednak najbardziej heroicznym z takich wyborów było bez wątpienia dobrowolne udanie się do obozu koncentracyjnego. Nawet w warunkach obozowych rtm. Pilecki dbał o wypełnianie obowiązków religijnych: „poznałem w Oświęcimiu paru dzielnych księży, m.in. ks. 87, który był kapelanem naszej organizacji. Mieliśmy zakonspirowane od niepożądanych oczu nabożeństwa i spowiedzi. Komunikanty otrzymywaliśmy od duchowieństwa z wolności dzięki kontaktom z ludnością spoza obozu” – cytowała.

Jak dodała dr Anna Mandrela w 1946 i 47 roku Witold często modlił się w kościele św. Zbawiciela w Warszawie przy ołtarzu św. Ekspedyta, który jest patronem spraw pilnych i beznadziejnych. Andrzej Pilecki podkreślał również, że jego ojciec modlił się o nawrócenie wrogów i nie chował nienawiści.

Próbując odpowiedzieć na pytanie, jaka była duchowość rtm. Witolda Pileckiego – jak zauważa dr Anna Mandrela – możemy stwierdzić, że jest to religijność pełna bezgranicznej ufności w Boga, wiernie podążająca za wskazówkami z dzieła „O naśladowaniu Chrystusa”.

Anna Mandrela jestem doktorem nauk humanistycznych w zakresie filozofii, autorką książek ,,Kościół katolicki wobec buddyzmu” oraz ,,Tomizm Garrigou-Lagrange’a wobec wizji filozoficznej Teilharda de Chardin” (rozprawa doktorska). Od kilku lat zajmuje się również historią nieznanych polskich bohaterów. Dotarła do wielu nieznanych do tej pory dokumentów dotyczących rtm. Witolda Pileckiego i opublikowała dwie książki dotyczące ochotnika do Auschwitz: ,,Duchowość i charakter Witolda Pileckiego” oraz ,,Kto zdradził Witolda Pileckiego: nieznane fakty z ostatnich lat życia Rotmistrza”. Prowadzi autorskie programy w mediach, a także prelekcje dla młodzieży.