Drogę Krzyżową złożoną z fotografii osób bezdomnych można oglądać od 13 marca w krużgankach klasztoru dominikanów w Poznaniu. Na otwarcie wystawy przyszli bezdomni i ubodzy, których poczęstowano kolacją.

Poszczególne sceny upamiętniające Mękę Chrystusa tworzy 15 czarno-białych fotografii, gdyż do czternastu klasycznych stacji Drogi Krzyżowej dodano piętnastą – Zmartwychwstanie. Każde ze zdjęć ukazuje osoby bezdomne, które w scenerii odrapanych kamienic przyjmują pozy inspirowane kolejnymi stacjami Męki.

Pierwszy upadek Jezusa (patrz: zdjęcie obok) obrazuje zaniedbany i zarośnięty mężczyzna, który w jednej ręce trzyma foliową torbę z supermarketu, a w drugiej ortopedyczną kulę, za pomocą której stara się podnieść z ziemi. Na innej fotografii, podpisanej: „Weronika ociera twarz Jezusowi”, niedbale ubrana kobieta rozpościera wielką chustę przed przechodzącym obok mężczyzną, który rąbkiem tkaniny ociera swoją brodatą twarz.

– Zależało mi na ukazaniu *ważnego motywu religijnego w szarej codzienności ulicy*, żeby uświęcić w ten sposób zwykłe warunki życia i przełamać granice dotychczasowego statusu tematu sakralnego w sztuce – mówi autorka wystawy Marta Milewska, studentka poznańskiej ASP.

– Wartość tej Drogi Krzyżowej stanowi fakt, że obok religijnego znaczenia, ma ona również wymiar społeczny, gdyż otwiera nasze oczy na los ludzi bezdomnych i ubogich. To jest realizacja papieskiego wołania o wyobraźnię miłosierdzia – tłumaczy KAI kurator wystawy ks. Jerzy Stranz.

Na wernisaż wystawy, który odbył się 12 marca, zaproszono także bezdomnych. Po otwarciu fotograficznej Drogi Krzyżowej poczęstowano ich gorąca kolacją, którą urządzono w klasztornych krużgankach w sąsiedztwie prezentowanych zdjęć.

– To bogaci powinni być na tych fotografiach. Bo wielu z nich przez swoje postępowanie wpędziło nas w biedę i bezdomność – żalił się dziennikarzowi KAI Mirosław, mężczyzna w średnim wieku, bezdomny od dwóch lat, który znalazł dach nad głową w Domu Charytatywnym „Przystań”, prowadzonym w Poznaniu przez pallotyna ks. Adama Borysika.

Drogę Krzyżową złożoną z fotografii osób bezdomnych można oglądać od 13 marca w krużgankach klasztoru dominikanów w Poznaniu. Na otwarcie wystawy przyszli bezdomni i ubodzy, których poczęstowano kolacją.

Poszczególne sceny upamiętniające Mękę Chrystusa tworzy 15 czarno-białych fotografii, gdyż do czternastu klasycznych stacji Drogi Krzyżowej dodano piętnastą – Zmartwychwstanie. Każde ze zdjęć ukazuje osoby bezdomne, które w scenerii odrapanych kamienic przyjmują pozy inspirowane kolejnymi stacjami Męki.

Pierwszy upadek Jezusa obrazuje zaniedbany i zarośnięty mężczyzna, który w jednej ręce trzyma foliową torbę z supermarketu, a w drugiej ortopedyczną kulę, za pomocą której stara się podnieść z ziemi. Na innej fotografii, podpisanej: „Weronika ociera twarz Jezusowi”, niedbale ubrana kobieta rozpościera wielką chustę przed przechodzącym obok mężczyzną, który rąbkiem tkaniny ociera swoją brodatą twarz.

– Zależało mi na ukazaniu *ważnego motywu religijnego w szarej codzienności ulicy*, żeby uświęcić w ten sposób zwykłe warunki życia i przełamać granice dotychczasowego statusu tematu sakralnego w sztuce – mówi autorka wystawy Marta Milewska, studentka poznańskiej ASP.

– Wartość tej Drogi Krzyżowej stanowi fakt, że obok religijnego znaczenia, ma ona również wymiar społeczny, gdyż otwiera nasze oczy na los ludzi bezdomnych i ubogich. To jest realizacja papieskiego wołania o wyobraźnię miłosierdzia – tłumaczy KAI kurator wystawy ks. Jerzy Stranz.

Na wernisaż wystawy, który odbył się 12 marca, zaproszono także bezdomnych. Po otwarciu fotograficznej Drogi Krzyżowej poczęstowano ich gorąca kolacją, którą urządzono w klasztornych krużgankach w sąsiedztwie prezentowanych zdjęć.

– To bogaci powinni być na tych fotografiach. Bo wielu z nich przez swoje postępowanie wpędziło nas w biedę i bezdomność – żalił się dziennikarzowi KAI Mirosław, mężczyzna w średnim wieku, bezdomny od dwóch lat, który znalazł dach nad głową w Domu Charytatywnym „Przystań”, prowadzonym w Poznaniu przez pallotyna ks. Adama Borysika.