Droga Światła kontynuacją Drogi Krzyżowej

Droga Światła (Via Lucis) to nieco zapomniane w Kościele wielkanocne nabożeństwo, wzorowane na Drodze Krzyżowej (Via Crucis). Tymczasem tekst rozważań Via Lucis spotykamy już w XVII-wiecznych modlitewnikach.
Podczas 14 stacji wierni przeżywają spotkania Chrystusa Zmartwychwstałego z uczniami, rozważając jednocześnie, podczas medytacji i śpiewów, tajemnice paschalne i liturgię tygodni wielkanocnych.
Odkryte w katakumbach św. Kaliksta w Rzymie „Stacje Zmartwychwstania” najbardziej odpowiednie są na czas Niedzieli Zmartwychwstania, dni oktawy wielkanocnej oraz pięćdziesiąt dni okresu wielkanocnego.
Oficjalny modlitewnik watykański na rok 2000 zawiera Drogę Światła obok tradycyjnej Drogi Krzyżowej, a Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów uczy o „nabożeństwie Drogi Światła, gdzie wierni rozważają różne spotkania z Chrystusem, który objawił swoją chwałę uczniom w oczekiwaniu na obiecanego Ducha”.
W Polsce nabożeństwo nie jest zbyt popularne, chociaż o Via Lucis informuje już siedemnastowieczny modlitewnik przewidziany na obchody Męki Pańskiej w Górze Kalwarii pod Warszawą. Modlitewnik zawierał medytacje i modlitwy kontynuujące temat pasyjny nowymi stacjami z udziałem Chrystusa Zmartwychwstałego.
Więcej informacji na stronie internetowej ||www.vialucis.kapucyni.pl||, administrowanej przez parafię św. Augustyna we Wrocławiu.