Duczymin: Msza św. z okazji 40. rocznicy śmierci o. Honoriusza Kowalczyka OP

Msza św. w kościele parafialnym w Duczyminie (w diecezji płockiej) i wręczenie stypendiów dla uczniów złożyły się między innymi na obchody 40. rocznicy śmierci o. Honoriusza Kowalczyka oraz 10. rocznicy przyjęcia jego imienia przez miejscową szkołę. Ojciec Kowalczyk, który wychował się w Duczyminie, zginął w niewyjaśnionych okolicznościach wiosną 1983 roku. – Ojciec Honoriusz umiał odłożyć sprawy ważne dla ważniejszych – powiedział bp Szymon Stułkowski.

Biskup płocki Szymon Stułkowski przewodniczył Mszy św. w intencji śp. o. Honoriusza Kowalczyka w kościele parafii pw. św. Jana Nepomucena w Duczyminie, w 40. rocznicę jego śmierci.

Hierarcha przyznał, że znał osobiście o. Honoriusza, który przez wiele lat pracował duszpastersko w Poznaniu. Zaznaczył, że dominikanin „był człowiekiem wrażliwym, który umiał odłożyć sprawy ważne dla ważniejszych i przedkładał wszystko dla spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem”.

Opowiedział uczestnikom Mszy św. o pewnej studentce z Poznania. Gdy przeżywała trudne chwile, spowodowane sytuacją rodzinną, poszła pomodlić się do kościoła dominikanów. Dotarła do o. Honoriusza, który akurat rozdawał wiernym dary z zagranicy.

Chciał także podobną paczkę wręczyć studentce, ale ona zastrzegła, że chodzi jej o inną pomoc. Wtedy przerwał swoje czynności i pomógł dziewczynie, dając jej numer telefonu do prawników. Bp Stułkowski potwierdził, że kobieta ta do dziś z wdzięcznością wspomina o. Kowalczyka.

Podczas uroczystości Amelia Dygnos i Julian Tański z Publicznej Szkoły Podstawowej im. Ojca Honoriusza Kowalczyka w Duczyminie otrzymali Stypendium Ojca Honoriusza. Szkoła ta w tym roku obchodzi 10-lecie przyjęcia imienia bohaterskiego zakonnika, który urodził się w tej samej miejscowości. Dyrektorem szkoły jest Izabela Strzelecka.

W Mszy św. i uroczystości rocznicowej uczestniczyli przedstawiciele Fundacji im. O. Honoriusza Kowalczyka z Poznania i Mławy, obecni byli o. Michał Pac OP z Warszawy i o. Wojciech Surówka OP z Poznania.

***
Stanisław Kowalczyk urodził się 26 lipca 1935 r. w Duczyminie koło Chorzel (choć bardziej prawdopodobna jest data 1 sierpnia). W 1952 r. wstąpił do dominikańskiego nowicjatu w Poznaniu przyjmując zakonne imię Honoriusz. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1961 r. Później studiował na Wydziale Teologicznym KUL i równocześnie w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego. Był także duszpasterzem młodzieży w Krakowie.

W 1974 r. został głównym duszpasterzem akademickim w kościele oo. dominikanów w Poznaniu. Od 1981 r. opiekował się także młodzieżą biorącą udział w strajkach przeciwko władzy komunistycznej. W czasie stanu wojennego organizował też pomoc dla rodzin internowanych opozycjonistów oraz odprawiał Msze św. za Ojczyznę jako nieformalny duszpasterz „Solidarności” i opozycji antykomunistycznej.

W związku ze swoją działalnością był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa, otrzymywał także telefony z pogróżkami. 17 kwietnia 1983 r. „maluch”, którym jechał o. Honoriusz uległ wypadkowi w Wydartowie k. Trzemeszna. Ciężko ranny w nim dominikanin zmarł 8 maja w szpitalu w Poznaniu, w następstwie obrażeń poniesionych w wypadku samochodowym. Przyczyny wypadku do dziś nie zostały wyjaśnione. W dochodzeniu prowadzonym później w sprawie wypadku ujawniono nieprawidłowości. Nie zostały one jednak wyjaśnione również w śledztwie poznańskiego IPN z lat 2001-2002. Podejrzewa się, że udział w rzekomym „wypadku” mieli udział funkcjonariusze SB.

W kościele parafialnym w Duczyminie znajduje się tablica ku czci o. Honoriusza Kowalczyka OP. Jego imię nosi miejscowa Publiczna Szkoła Podstawowa (od 2013 r.). Przy kościele poznańskich dominikanów znajduje się głaz poświęcony śp. o. Honoriuszowi Kowalczykowi wystawiony w 2000 r., na którym wyryte są m.in. słowa: „Jeśli ludzie umilkną, kamienie wołać będą”. Od 2009 r. o. Kowalczyk ma też w Poznaniu swoją ulicę. 31 sierpnia 2006 r. prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie o. Honoriusza Kowalczyka – Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.