Dynów: 400-lecie konsekracji kościoła pw. św. Wawrzyńca

Parafia pw. św. Wawrzyńca w Dynowie obchodzi dzisiaj odpust parafialny i jubileusz 400-lecia konsekracji kościoła. Uroczystościom przewodniczył przemyski biskup pomocniczy Stanisław Jamrozek.

– Jeśli będziemy szli drogami, które wskazuje Bóg, to na pewno dojdziemy do nieba. Na drodze codziennego wędrowania Chrystus zaprasza nas do służenia, bo skoro On jest sługą, to pragnie, byśmy też takimi byli: ludźmi, którzy nie wstydzą się, że się pochylają nad drugim człowiekiem, że mu pomagają, dlatego że widzą w nim oblicze Chrystusa – mówił w kazaniu biskup. – Ale tego trzeba chcieć, bo Pan Bóg nigdy nie narzuca swojej woli, On chce, żebyśmy umieli ją prawidłowo odczytywać i później realizować po to, żeby jak najpiękniej przeżyć nasze życie i osiągnąć chwałę wszystkich zbawionych – dodał kaznodzieja.

Za przykład dobroczynności bp Jamrozek podał czczonego dzisiaj św. Wawrzyńca, który zasłynął z wielkiego serca i ogromnej odwagi w dawaniu siebie. Kaznodzieja przekonywał, że ten, kto kieruje się sercem otwartym na Pana Boga, będzie gotowy do największych poświęceń, a „dając innym będzie jeszcze więcej otrzymywał od Boga”.

Parafię w Dynowie ufundował prawdopodobnie na przełomie XIV i XV wieku Piotr Kmita z Wiśnicza, wojewoda sandomierski. W roku 1462 Małgorzata z Dynowa, wdowa po Mościcu, ufundowała w Dynowie prepozyturę wraz z kolegium 4 wikariuszów wieczystych (ofiarowała wówczas proboszczom dynowskim m.in. wioskę Ulanicę). Świadkiem tego aktu, dokonanego w Dynowie, był między innymi słynny historyk ks. Jan Długosz, wówczas senior kanoników krakowskich. Pierwotny kościół drewniany pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wzniósł prawdopodobnie pod koniec XIV wieku Piotr Kmita.

Obecny kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca, z fundacji Małgorzaty z Dynowa, zbudowany i poświęcony w 1462 roku, posiadał murowane prezbiterium i drewnianą nawę. Około roku 1604 Katarzyna z Maciejewskich Wapowska sfinansowała przebudowę kościoła. Zastąpiono wówczas drewniane ściany nawy murowanymi, zachowując poprzednią formę kościoła. Świątynię konsekrował w roku 1617 arcybiskup lwowski Andrzej Pruchnicki pw. św. Wawrzyńca. Podczas najazdu wojsk Jerzego Rakoczego w roku 1657 wnętrze kościoła zostało poważnie uszkodzone przez pożar. Po odbudowie świątynię konsekrował w 1663 roku biskup przemyski Stanisław Sarnowski. Kościół był restaurowany w latach 1891 – 1894. Polichromię wykonał w 1969 roku artysta Stanisław Szmuc. Wyposażenie wnętrza pochodzi z XVII – XIX wieku. W kaplicy, w ołtarzu umieszczony jest XVI-wieczny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem.