Dyrektorzy Szkół Nowej Ewangelizacji w Polsce o liturgii i sakramentach

Ewangelizujemy, aby wprowadzić człowieka w głąb liturgii i życia sakramentalnego, zwłaszcza Eucharystii. Liturgia jest punktem wyjścia i dojścia w ewangelizacji. Jest skuteczna sama w sobie, ale potrzebuje równocześnie dojrzałej formacji, o którą musimy się troszczyć podczas ewangelizacji oraz formacji stałej naszych wspólnot – mówili uczestnicy spotkania dyrektorów Szkół Nowej Ewangelizacji w Polsce, które odbyło się w Kaliszu.

Zakończyło się spotkanie Porozumienia Dyrektorów Szkół Nowej Ewangelizacji w Polsce, poświęcone miejscu i roli liturgii w ewangelizacji. Odpowiedzialni wysłuchali kilku konferencji m.in. na temat ewangelizacji.

Ks. dr Piotr Spyra (SNE Zamość) przedstawił panoramiczną wizję formacji Szkół Nowej Ewangelizacji, która prowadzi do życia sakramentalnego w liturgii. „Wiara powinna się spotykać z życiem. Liturgia pozwala nam przeżywać codzienność w perspektywie wiary” – podkreślił.

Przypomniał, że po Soborze Watykańskim II powróciły pierwotne etapy formacji chrześcijańskiej: ewangelizacja, katechizacja, chrzest i mistagogia. Przywołał nauczanie papieża Franciszka o mistagogii, które SNE powinny permanentnie wprowadzać w życie. „Mamy trzy funkcje: liturgię (funkcja kapłańska), martyrię (funkcja prorocka) i diakonię (funkcja królewska). Gdy te trzy rzeczy osadzimy w parafii, wtedy parafia naprawdę działa” – podkreślał.

Kolejny głos dr Iwony Zielonki (SNE Diecezji Płockiej), dotyczył konieczności stosowania przepisów liturgicznych w prowadzeniu modlitw o uzdrowienie. Przywołała dokument kongregacji Nauki Wiary z 2000 r., czyli „Instrukcję na temat modlitw w celu osiągnięcia uzdrowienia pochodzącego od Boga”, podpisany przez kard. Józefa Ratzingera i zawarte w nim wskazania. Instrukcja, odwołująca się do kan. 34 Kodeksu Prawa Kanonicznego, została wydana jako pomoc dla miejscowych ordynariuszy, aby mogli lepiej przewodzić wiernymi w tej materii, popierając to, co jest dobre, i poprawiając to, czego należy unikać. Część dyscyplinarną poprzedza część doktrynalna na temat łaski uzdrowienia i modlitw o jej uzyskanie.

Dr Zielonka przypomniała m.in. art. 9., który mówi, że „ci, którzy prowadzą nabożeństwa o uzdrowienie, liturgiczne czy pozaliturgiczne, winni starać się o zachowanie w zgromadzeniu atmosfery pogodnej pobożności i winni zachowywać niezbędną roztropność, jeżeli wśród uczestników nastąpi uzdrowienie; pod koniec celebracji mogą oni z troskliwością i prostotą przyjąć ewentualne świadectwa i przedstawić ten fakt kompetentnej władzy kościelnej”.

Zauważyła, że po 16 latach dynamicznie zmieniającej się sytuacji, jest potrzeba aktualizacji norm dyscyplinarnych i dostosowania ich do polskiej rzeczywistości. Zwróciła także uwagę na obiegowo stosowane niewłaściwe określenie „Mszy z modlitwą o uzdrowienie”, które należałoby zmienić np. na „Mszę w intencji uzdrowienia”, lub Mszy i modlitwy o uzdrowienie”. Zalecała, by przebieg tego typu nabożeństw pozaliturgicznych konsultować z liturgistami, aby unikać nieprawidłowości i kształtować właściwą mentalność i postawę uczestników spotkań modlitewnych.

Po Eucharystii w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, której przewodniczył ks. Artur Sepioło, przewodniczący Senatu, odbyła się druga część obrad, którą rozpoczął głos ks. dra Sławomira Płusy (SNE Radom) na temat o homilii.

Opierając się na „Evangelii gaudium” pastoralista podkreślił, że homilia jest naczelną formą przepowiadania i ma służyć przybliżeniu Słowa Bożego oraz aktualizować przesłanie liturgiczne. Wspólnie z zebranymi zastanawiał się nad ewangelizacyjnym wymiarze homilii. „Słowem-kluczem do zrozumienia natury i funkcji homilii jest misterium paschalne Chrystusa. To centralna i jednocząca rzeczywistość chrześcijańskiej wiary i egzystencji (KL 6)” – zaznaczył. Omawiając miejsce świadectwa głoszonego przez osoby świeckie, przywołał wskazania zawarte w Instrukcji o Eucharystii „Redemptionis sacramentum”.

O miejscu Eucharystii na kursach oraz innych działaniach ewangelizacyjnych mówił ks. Krzysztof Kralka SAC (SNE Lublin). Zachęcił do stawiania sobie pytań o jakość życia liturgicznego we wspólnotach oraz czy liturgia jest miejscem formacji na co dzień. Podkreślał także troskę o jakość liturgii oraz korzystanie z różnych form modlitwy wspólnotowej, na przykład brewiarza. Wprowadził w ten sposób zebranych do pracy w grupach, w której dzielono się sposobami formacji liturgicznej w swoich wspólnotach.

Porozumienie Dyrektorów Katolickich Kerygmatycznych Szkół Nowej Ewangelizacji powstało 1 czerwca 2009 r. w Warszawie. Jego celem jest tworzenie płaszczyzny porozumienia i współpracy środowiska dyrektorów SNE oraz pogłębianie więzi i współpracy w przestrzeni ewangelizacyjnej ze stowarzyszeniami, ruchami, wspólnotami i organizacjami kościelnymi w Polsce i zagranicą. Pracę Porozumienia koordynuje Senat, który tworzą: ks. Artur Sepioło (SNE Gliwice), ks. dr Sławomir Płusa (SNE Radom), Iwona Zielonka (SNE Płock), ks. Krzysztof Czerwionka CR (SNE Stryszawa) i ks. Krzysztof Kralka SAC (SNE Lublin).