Dziękczynienie na Groniu Jana Pawła II za wychodzenie z pandemii

Turyści i pielgrzymi uczestniczyli we Mszy św. 9 maja na Groniu Jana Pawła II. Liturgii w Kaplicy „Ludzi Gór” u podnóża Leskowca w Beskidzie Małym przewodniczył ks. prof. Stanisław Hałas SCJ z Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie.

Profesor, przybliżając historię kaplicy na Groniu, zachęcił do dziękczynienia Bogu za wszystkich ludzi zaangażowanych w budowę kaplicy i otaczającej ją infrastruktury – w szczególności za nieżyjących już budowniczych: Stefana Jakubowskiego i jego żonę Danutę.

Duchowny wezwał też do podziękowania Bogu „za przeżycie groźnej epidemii”. „Bo wielu ludzi jej nie przeżyło. Warto o tym pamiętać. I są to duże liczby. Siostry pielęgniarki i lekarze opowiadają, że to było straszne, że to była bardzo trudna sytuacja. Dziękujemy Panu Bogu, że powoli zaczynamy wychodzić z tej pandemii” – podkreślił sercanin. Wskazał, że wychodzenie z zarazy było możliwe, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i poświęceniu licznych osób z personelu medycznego.

„Oni wszyscy, często z narażeniem własnego życia, w tych niewygodnych, hermetycznych kombinezonach, stanęli do walki z zagrożeniem” – dodał.

Groń Jana Pawła II (890 metrów n.p.m.) to jedyny szczyt górski w Polsce noszący imię papieża Polaka. W latach swego dzieciństwa i młodości Karol Wojtyła wielokrotnie na szczyt przychodził z pobliskich Wadowic. Pomysłodawcami i inicjatorami stworzenia tu kaplicy byli kilkanaście lat temu Stefan i Danuta Jakubowscy z Andrychowa. Dzięki ich staraniom szczyt dawnej Jaworzyny otrzymał nazwę „Groń Jana Pawła II”.

W ciągu ponad 25 lat istnienia kaplicę na Groniu odwiedziły dziesiątki tysięcy pielgrzymów i turystów z Polski, a także Słowacji, Czech, Francji czy Niemiec.