Dzień Modlitwy o Ochronę Stworzenia. Wspólne przesłanie Franciszka i Bartłomieja

„Nie może być szczerego i trwałego podjęcia wyzwania kryzysu ekologicznego i zmian klimatycznych, dopóki reakcja nie będzie uzgodniona i wspólna, dopóki nie będzie zgodnej i wspólnej odpowiedzialności, dopóki nie przyznamy pierwszeństwa solidarności i służbie” – napisali Ojciec Święty i patriarcha Bartłomiej I. Po raz pierwszy Następca Świętego Piotra i duchowy zwierzchnik prawosławia, Patriarcha Ekumeniczny Konstantynopola wystosowali wspólne przesłanie z okazji obchodzonego 1 września Światowego Dnia Modlitwy o Ochronę Świata Stworzonego.

WSPÓLNE PRZESŁANIE
Papieża Franciszka i Patriarchy Ekumenicznego Bartłomieja z okazji Światowego Dnia Modlitwy o Ochronę Świata Stworzonego

Dzieje stworzenia stawiają nas w obliczu panoramicznego spojrzenia na świat. Pismo Święte pokazuje, że „na początku” Bóg zamierzał, aby ludzkość współdziałała w ochronie i opiece nad środowiskiem naturalnym. Początkowo, jak czytamy w Księdze Rodzaju, „nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi, ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła – bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię” (2,5). Ziemia została nam powierzona jako najwspanialszy dar i dziedzictwo, za który wszyscy odpowiadamy, aż „na końcu”, wszystko na niebie i na ziemi zostanie odnowione w Chrystusie (por. Ef 1,10). Nasza ludzka godność i dobrobyt są dogłębnie powiązane z naszą troską o całe stworzenie.

Jednak w „międzyczasie” dzieje świata prezentują całkiem inny kontekst. Ukazują scenerię moralnego upadku, gdzie nasza postawa i zachowania względem stworzenia przesłaniają nasze powołanie jako współpracowników Boga. Nasza skłonność do zakłócania kruchych i zrównoważonych ekosystemów świata, nasze nienasycone pragnienie manipulowania i władzy nad ograniczonymi zasobami planety, nasza żądza niczym nie ograniczonych zysków na rynkach – wszystko to wyobcowało nas z pierwotnego przeznaczenia stworzenia. Nie szanujemy już przyrody jako wspólnego daru; postrzegamy ją natomiast jako własność prywatną. Nie kojarzymy już siebie z przyrodą, aby ją podtrzymywać – przeciwnie panujemy nad nią, aby wspierać nasze własne wytwory.

Następstwa takiego alternatywnego postrzegania świata są tragiczne i trwałe. Środowisko człowieka i środowisko naturalne ulegają zniszczeniu jednocześnie, a to zniszczenie planety jest ciężarem dla najbardziej bezbronnych jej mieszkańców. Konsekwencje zmian klimatycznych wpływają nade wszystko na osoby żyjące w ubóstwie w każdym zakątku globu. Nasz obowiązek, by odpowiedzialnie wykorzystywać dobra ziemi oznacza uznanie i poszanowanie dla wszystkich ludzi oraz wszelkich istot żywych. Pilne żądanie i wezwanie do troski o stworzenie są zaproszeniem skierowanym do całej ludzkości, by podjąć działania na rzecz zrównoważonego i integralnego rozwoju.

Zatem zjednoczeni tą samą troską o Boże stworzenie oraz uznając, że ziemia jest wspólnym dobrem, żarliwie zachęcamy wszystkich ludzi dobrej woli do poświęcenia 1 września czasu na modlitwę w intencji środowiska. Przy tej okazji pragniemy złożyć dziękczynienie miłującemu Stwórcy za szlachetny dar stworzenia i zadeklarować zobowiązanie do troski o nie i o zachowanie dla dobra przyszłych pokoleń. Ponadto wiemy, że nasza praca jest daremna, jeśli Pan nie jest po naszej stronie (por. Ps 126-127), jeśli modlitwa nie znajduje się w centrum naszych rozważań i celebracji. Rzeczywiście celem naszych modlitw jest przemiana sposobu postrzegania świata, abyśmy zmienili sposób odnoszenia się do niego. Celem naszych obietnic jest wykazanie odwagi w przyjęciu większej prostoty oraz solidarności w naszym życiu.

Pilnie wzywamy osoby posiadające odpowiedzialność społeczną i gospodarczą, a także polityczną i kulturową, by usłyszały wołanie ziemi oraz zajęły się potrzebami osób usuniętych na margines, ale nade wszystko odpowiedziały na błagania milionów oraz wspierały globalny konsensus na rzecz uleczenia poranionego stworzenia. Jesteśmy przekonani, że nie może być szczerego i trwałego podjęcia wyzwania kryzysu ekologicznego i zmian klimatycznych, dopóki reakcja nie będzie uzgodniona i wspólna, dopóki nie będzie zgodnej i wspólnej odpowiedzialności, dopóki nie przyznamy pierwszeństwa solidarności i służbie.

Watykan i Fanar, 1 września 2017 roku

Papież Franciszek i Patriarcha Ekumeniczny Bartłomiej

***

1 września w Kościele Katolickim obchodzony jest Trzeci Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia. Z tej okazji Franciszkanie organizują akcję „Czas dla Stworzenia – Season of Creation”, która trwać będzie w parafiach i wspólnotach od 15 września do 15 października. Honorowy patronat nad przedsięwzięciem objął abp Wojciech Polak, Prymas Polski.

Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia obchodzony jest w Kościele Katolickim od 2015 r. Został on ustanowiony przez papieża Franciszka w odpowiedzi na trwający kryzys ekologiczny.

W Polsce jedną z inicjatyw organizowanych w ramach Dnia Modlitw o Ochronę Stworzenia jest „Czas dla Stworzenia – Season of Creation”. Akcja Ruchu Ekologicznego św. Franciszka z Asyżu (REFA) rozpocznie się 15 września i potrwa do 15 października. Centralnym punktem będzie 4 października – dzień św. Franciszka z Asyżu – patrona ekologów.

Patronat honorowy nad przedsięwzięciem objął abp Wojciech Polak, Prymas Polski.

Organizatorzy zachęcają do organizowania celebracji w parafiach i wspólnotach. Mapa diecezji, które zgłosiły swój udział w akcji widoczna jest na stronie www.seasonofcreation.org. Natomiast na portalu www.swietostworzenia.pl zainteresowani znajdą rozważania Słowa Bożego, teksty Papieża Franciszka oraz modlitwy za wstawiennictwem św. Franciszka z Asyżu – patrona ekologów.

„Kościół ustanawiając światowy dzień modlitw o ochronę świata stworzonego zachęca nas do «głębokiego nawrócenia duchowego» oraz refleksji nad przyczynami kryzysu ekologicznego” – podkreśla o. Stanisław Jaromi z Ruchu Ekologicznego św. Franciszka z Asyżu.

Światowy Dzień Modlitwy o Ochronę Stworzenia ustanowił Ojciec Święty Franciszek listem skierowanym do przewodniczących Papieskich Rad „Iustitia et Pax” i ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Inspirację do jego ustanowienia Papież zaczerpnął z prawosławnego patriarchatu Konstantynopola.