Dzień Papieski w Szczecinie: miasteczko rodzinne i kwesty

Kiermasz ciast, belgijka, zabawy z gitarą, gry, tor przeszkód. M.in. takie atrakcje przygotowali stypendyści Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia dla gości Miasteczka Rodzinnego przy parafii św. Jana Bosko w Szczecinie. To był jeden z elementów obchodów 20. Dnia Papieskiego, tym razem pod hasłem „Totus Tuus” – „Cały Twój”. Studenci kwestują też cały dzień na ulicach Szczecina na swoją edukację. To zdolna młodzież, ale często z uboższych rodzin, z małych miejscowości.

W Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej jest ponad 30 stypendystów ze szkoły podstawowej, średniej i studentów. Fundacja powstała w 2000 roku i ma upamiętniać pontyfikat św. Jana Pawła II przez promowanie papieża i wspieranie różnych inicjatyw w dziedzinie edukacji i kultury.

Róża pochodzi z województwa opolskiego. Ma siedmioro rodzeństwa i jest w Fundacji 10 lat. Skończyła studia magisterskie z gry na skrzypcach i licencjat z położnictwa. Teraz studiuje położnictwo na studiach magisterskich Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. – To niesamowite doświadczenie, kiedy z małej miejscowości wybijasz się do świata i odnajdujesz ludzi podobnych do siebie – mówi Róża.

Na co dzień studenci udzielają się jako wolontariusze np. w Fundacji Małych Stópek czy przy zbiórce żywności dla Caritas.

Patrycja z Chlebowa studiuje ekonomię. Jak podkreśla, Jan Paweł II był dla niej autorytetem od dziecka. – Jego słowa zawsze rodziły we mnie dobro, radość, współczucie wobec drugiego człowieka i chęć pomocy innym. Wiele wskazówek Ojca Świętego wdrażam w swoje życie codzienne. Najbardziej urzekły mnie słowa: Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to kim jest i nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi – mówi Patrycja.

Salezjanka siostra Bożena Salij, która od kilkunastu lat jest związana z Fundacją poprzez spotkania i obozy. Teraz przy parafii salezjanów w Szczecinie spotyka się ze studentami papieskiej Fundacji. – Wiemy, że św. Jan Paweł II to prorok naszych czasów i całe jego nauczanie to głębia, krótko mówiąc: dla nas nieoceniony skarb – powiedziała.

Siostra podkreśla, że w swoim nauczaniu mówił i mówi prostym językiem do młodych, uczy pracy nad sobą i jak wykorzystać swoją niepowtarzalność, swoje talenty, uczy jak dojść do pełni człowieczeństwa.