Dziś ingres nowego biskupa w Poznaniu

Dokładnie w południe rozpocznie się uroczysty ingres bp. Stanisława Gądeckiego do katedry w Poznaniu, symbolizujący objęcie rządów w archidiecezji.
W czasie uroczystości przedstawiciele miejscowego duchowieństwa i wiernych różnych stanów złożą homagium, czyli hołd oznaczający poddanie się władzy nowego ordynariusza. Swój udział w ingresie zapowiedział Prymas Polski kard. Józef Glemp i nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk.
Nowy metropolita poznański *abp Stanisław Gądecki* ma opinię zaangażowanego *ekumenisty* i niezłomnego orędownika *dialogu*. Przewodniczy Radzie Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego i jest konsultorem Papieskiej Komisji ds. Relacji z Judaizmem. Jego dewiza biskupia brzmi: „Czynem i prawdą”. Jest też wybitnym specjalistą w dziedzinie *biblistyki*, przez wiele lat w Rzymie, Jerozolimie i w Chicago zgłębiał problematykę judeochrześcijańską. Jest profesorem biblistyki w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Jest też członkiem Rady Programowej Katolickiej Agencji Informacyjnej z ramienia Konferencji Episkopatu Polski.
Mówiąc o dialogu ekumenicznym pomiędzy chrześcijanami abp Gądecki wielokrotnie zwracał uwagę, że ekumenizm nie jest możliwy bez wewnętrznej odnowy wszystkich chrześcijan. „Podstawowym warunkiem ekumenizmu – mówił w 1998 roku – jest stała odnowa duchowa całego Kościoła i dążenie do większej wierności jego powołaniu”. Zdaniem biskupa, ekumenizm nie może oznaczać jedynie tolerancji jednego wyznania wobec drugiego, ale wzajemną troskę o siebie i współpracę dla dobra innych ludzi. Snując refleksję nt. dialogu abp Gądecki podkreśla, że „naszym zadaniem jest przemyślenie i zrozumienie odmienności drugiego człowieka, jego odmiennej tożsamości i jego doświadczeń. A poznać i zrozumieć drugiego, to ogromna trudność, z której zdajemy sobie sprawę wtedy, kiedy poznajemy, jak trudno jest nam poznać samych siebie”.
Abp Stanisław Gądecki był jednym z głównych *inicjatorów* styczniowego *”Dnia Judaizmu”* obchodzonego przez Kościół w Polsce systematycznie od 1998 roku. W swych wielu wystąpieniach i publikacjach podkreśla konieczność przełamywania murów niechęci i historycznej przepaści pomiędzy chrześcijanami, a żydami – jako starszymi braćmi w wierze. „Tam gdzie jest Kościół tam powinna być miłość do Synagogi, a tam gdzie jest Synagoga tam powinna być miłość do Kościoła” – powiedział podczas obchodów Dnia Judaizmu we Wrocławiu w 1999 roku. W roku Wielkiego Jubileuszu, w sierpniu 2000 polski Episkopat przyjął list pasterski o przebaczeniu i pojednaniu przygotowany przez Radę ds. Dialogu Religijnego, kierowaną przez abp. Gądeckiego. „W duchu jubileuszowej pokuty – czytamy w dokumencie – trzeba uświadomić sobie, że obok szlachetnych postaw ratowania wielu istnień żydowskich przez Polaków, istnieją też nasze grzechy z czasów Zagłady: obojętność czy wrogość wobec żydów. Trzeba uczynić wszystko aby odbudować i pogłębiać chrześcijańską solidarność z ludem Izraela po to, aby nigdy i nigdzie podobne nieszczęście nie mogło się znowu wydarzyć. Trzeba również skutecznie przezwyciężać wszelkie przejawy antyżydowskości, antyjudaizmu (czyli niechęci wyrosłej z fałszywie rozumianej nauki Kościoła) i antysemityzmu (tj. nienawiści zrodzonej z pobudek narodowościowych lub rasowych), jakie miały i jeszcze mają miejsce wśród chrześcijan. Oczekujemy, że z równą determinacją będzie przezwyciężany antypolonizm. Antysemityzm – podobnie jak antychrystianizm – jest grzechem i jako taki został przez naukę Kościoła Katolickiego, podobnie jak wszystkie inne formy rasizmu, odrzucony”.
Wielkim echem odbiło się wygłoszone przez abp. Gądeckiego *wprowadzenie do modlitwy* Episkopatu za pomordowanych w *Jedwabnem* i w innych miejscach, jaka miała miejsce 27 maja 2001 roku w warszawskim kościele pw. Wszystkich Świętych. „Bolejemy głęboko nad postępowaniem tych – mówił biskup – którzy w ciągu dziejów – szczególnie w Jedwabnem i w innych miejscach – przysporzyli Żydom cierpień, a nawet zadali im śmierć. Odnosimy się do tej zbrodni także dlatego, abyśmy mogli owocnie podjąć odpowiedzialność za przezwyciężenie wszelkiego zła występującego dzisiaj. Wysiłek staje się dla nas trudnym zadaniem . Podejmujemy to zadanie i raz jeszcze potępiamy wszelkie przejawy nietolerancji, rasizmu i antysemityzmu, o których wiadomo, że są grzeszne”. „Starając się o pojednanie z Bogiem i ludźmi – dodał wówczas arcybiskup – pragniemy z jeszcze większą wiarą i ufnością rozpocząć nowy wiek i nowe tysiąclecie. Oby nigdy nie powtórzyły się: Katyń i Auschwitz, Kołyma i obozy zagłady ani Jedwabne…” Wśród zainteresowań, jakie deklaruje przyszły metropolita poznański, najważniejsze to: Biblia, historia i judaica. W czasie wolnym od zajęć lubi pływać. Jako swą ulubioną dewizę życiową biskup wymienia cytat: „Radość w Panu jest waszą mocą” (Ne 8, 10).
*Urodził się* 19 października 1949 r. w Strzelnie. Do kapłaństwa przygotowywał się w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie w latach 1967-73. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego 9 czerwca 1973 r. Licencjat z biblistyki uzyskał w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. W latach 1976-77 studiował w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie. Doktorat z teologii biblijnej Starego Testamentu obronił na Uniwersytecie św. Tomasza „Angelicum” w Rzymie. W 1982 r. podjął pracę dydaktyczną w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Tego samego roku rozpoczął wykłady z egzegezy Starego Testamentu dla kleryków w Seminarium Duchownym Misjonarzy Świętej Rodziny w Kazimierzu Biskupim oraz dla świeckich w Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie i Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy. Organizował pielgrzymki do Egiptu i Ziemi Świętej. Od 1982 r. jest sekretarzem czasopisma „Studia Gnesnensia”. W latach 1986-89 był wicerektorem Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. W 1989 r. uczestniczył w programie studiów nad żydowską teologią, liturgią i kulturą oraz amerykańskim pluralizmem religijnym w Spertus College of Judaica w Chicago. Od 15 lutego 1990 r. prowadził badania w Szkole Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie. 1 lutego 1992 r., mianowany został biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej, otrzymał stolicę tytularną Rubicon. Sakrę biskupią przyjął 25 marca 1992 z rąk kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski. Jest wikariuszem generalnym archidiecezji, odpowiedzialnym za katechizację, duszpasterstwo młodzieży, stałą formację kapłanów i sprawy zakonne. Na ogólnopolskim forum kościelnym był członkiem Biblijnej Komisji Przygotowawczej do II Synodu Plenarnego oraz jest członkiem Rady Programowej KAI. W latach 1994-96 był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa. 4 lipca 1992 r. został mianowany wiceprzewodniczącym, a 10 marca 1994 r. – przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem. Po reformie struktur Konferencji Episkopatu Polski (1 maja 1996) został przewodniczącym Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego, obejmującej trzy Komitety ds. Dialogu: z Judaizmem, z Religiami Niechrześcijańskimi i z Niewierzącymi. Od 1992 r. pełnił funkcję sekretarza Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego obchodów 1000. rocznicy śmierci świętego Wojciecha. W 1995 r. Ojciec Święty mianował go konsultorem Papieskiej Komisji ds. Stosunków Religijnych z Judaizmem.
Abp Gądecki jest *autorem licznych publikacji* z zakresu biblistyki i stosunków międzyreligijnych. Opublikował m.in.: „Wstęp do pism Janowych”, „Wstęp do Ewangelii synoptycznych”, „Wstęp do Ksiąg historycznych Starego Testamentu”, „Wstęp do Ksiąg prorockich Starego Testamentu”; „Archeologia biblijna”, t. 1 i 2; „Tradycja i Pismo Święte”; „Niech Słowo moje pada jak rosa”; „Jezusowa a Łukaszowa wersja przypowieści o zaproszonych na ucztę Łk. 14, 16 – 24”, „La liberazione e salvezza nel secondo libro dei Maccabei; tłumaczenie Pierwszej i Drugiej Księgi Machabejskiej; „Kto spotyka Jezusa, spotyka judaizm – dialog chrześcijańsko-żydowski w Polsce”.