Ekologiczne Boże rolnictwo

Ostatnio często towarzyszę modlitwą rolnikom, zwłaszcza tym gospodarzącym tradycyjnie i ekologicznie. Uczestnicząc w ich spotkaniach lepiej poznaję ich problemy, które często przypominają starcie Dawida z Goliatem wielkiego agrobiznesu i międzynarodowych korporacji.

Zbyt rzadko zdajemy sobie sprawę, że polska wieś jest wyjątkowa – bogactwo natury, piękne krajobrazy i ciągle żywa kultura ludowa, dużo dobrych rolników, którzy kochają swoją pracę.
Czy widzimy w tym nasz narodowy skarb? Chyba nie, bowiem liczne decyzje podejmowane w ciągu ostatniej dekady drastycznie zdegradowały życie i jakość polskiej wsi. A przecież ochrona naturalnych bogactw i różnorodności terenów wiejskich oraz troska o bezpieczeństwo żywnościowe kraju jest kluczowym zadaniem dla Polski i innych krajów.

Niedawno również Papież Benedykt XVI wzywał do dowartościowania rolnictwa jako bogactwa niezbędnego dla przyszłości. W rozważaniu poprzedzającym niedzielną modlitwę „Anioł Pański” 14.11.2010 zaczynając od światowego kryzysu gospodarczego, o którym była mowa na niedawnym szczycie G20 w Seulu Papież wykazał, iż kryzys ten ma „rozliczne przyczyny i jest silnym wezwaniem do głębokiej rewizji modelu globalnego rozwoju gospodarczego”. „Jest ostrym symptomem, który dołączył do innych jeszcze poważniejszych i doskonale już znanych, jak utrzymywanie się braku równowagi pomiędzy bogactwem i ubóstwem, skandal głodu, kryzys ekologiczny oraz, również już powszechny, problem bezrobocia”.

Nawiązując do obchodzonego we Włoszech dnia dziękczynienia za plony, zaznaczył, że w tej sytuacji „decydujące znaczenie zdaje się mieć strategiczny rozwój rolnictwa”. „W istocie bowiem proces uprzemysłowienia często usuwał w cień sektor rolny, który choć czerpał korzyści z nowoczesnej wiedzy i technologii, utracił jednak swą wagę, co miało poważne następstwa także na płaszczyźnie kulturowej. Wydaje mi się, iż nadszedł moment wezwania do dowartościowania rolnictwa nie w znaczeniu nostalgicznym, ale jako bogactwa niezbędnego dla przyszłości” – wskazywał Benedykt XVI. „Należy więc postawić w sposób rzeczywiście konkretny na nową równowagę pomiędzy rolnictwem, przemysłem i usługami, ażeby rozwój był bardziej zrównoważony, nikomu nie brakowało chleba i pracy oraz powietrza, wody, a inne pierwszorzędne środki zachowane zostały jako dobra uniwersalne i powszechne” – stwierdził Papież.

Dodał, że „fundamentalne znaczenie” ma tu „wykształcanie i szerzenie wyraźnej świadomości etycznej” wobec najbardziej złożonych wyzwań obecnego czasu, wychowanie wszystkich do „mądrzejszej i bardziej odpowiedzialnej konsumpcji”, krzewienie osobistej odpowiedzialności i społecznego wymiaru pracy na roli, „opartych na niezmiennych wartościach, jak gościnność, solidarność, podział trudów pracy”.

A my, jeśli jeszcze mamy okazję, próbujmy pysznej, chłopskiej kuchni i wspierajmy dalszy rozwój ekologicznego Bożego rolnictwa w Polsce, rolnictwa wolnego od eksperymentów wielkoprzemysłowych i manipulacji genetycznych, rolnictwa dbającego o jakość żywności i nasze rolnicze dziedzictwo narodowe.

O. Stanisław Jaromi OFM Conv.

absolwent teologii i ochrony środowiska, doktor filozofii, od lat zaangażowany w chrześcijańską edukację ekologiczną, wieloletni delegat franciszkanów ds. sprawiedliwości, pokoju i ochrony stworzenia, przewodniczący Ruchu Ekologicznego św. Franciszka z Asyżu - REFA i szef portalu www.swietostworzenia.pl. Interesuje się sprawami dialogu pomiędzy nauką i wiarą, kulturą i duchowością, chrześcijańską wizją świata i różnymi nurtami ekofilozofii. Pracował duszpastersko w Czechach oraz w międzynarodowych centrach franciszkanów w Asyżu, Rzymie i Krakowie; obecnie mieszka w Radomsku.