Figura św. Siostry Faustyny ma pomóc repatriantom w życiu duchowym

Na terenie Domu Polonii w Pułtusku (w diecezji płockiej), w którym Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” prowadzi ośrodek dla repatriantów, stanęła figura św. Siostry Faustyny Kowalskiej. „Apostołka Bożego Miłosierdzia” ma pomóc rodakom i ich potomkom odczytać duchowe korzenie Polski.

Na terenie Domu Polonii w Pułtusku (dawny zamek pułtuski), w którym między innymi znajduje się ośrodek dla repatriantów zza wschodniej granicy, stanęła figura św. Siostry Faustyny, związanej z diecezją płocką. Siostra Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia od czerwca 1930 roku do listopada 1932 roku przebywała w klasztorze w Płocku. 22 lutego 1931 roku w swojej klasztornej celi po raz pierwszy ujrzała Jezusa Miłosiernego w obrazie „Jezu ufam Tobie”.

Najpierw w przyzamkowej kaplicy pw. św. Marii Magdaleny, najstarszym pułtuskim miejscu kultu religijnego, sprawowana była Msza św. Przewodniczył jej ks. prał. Janusz Osowiecki, wieloletni duszpasterz Misji Francuskojęzycznej w Niemczech, a koncelebrował ks. kan. Jarosław Arbat, proboszcz parafii pw. św. Mateusza w Pułtusku.

Po Mszy św. w parku, w sąsiedztwie Domu Ogrodnika, dokonano poświęcenia figury św. Siostry Faustyny. Jak powiedział proboszcz, miejsce to, staje się tym samym „Ogrodem Bożego Miłosierdzia”. Figura świętej ma „pomagać Polakom wracającym do ojczyzny odczytać w tym miejscu duchowy sens nowego etapu ich życia i duchowych korzeni ojczyzny”, jak przekazał jej fundator Michał Kisiel, dyrektor Domu Polonii w Pułtusku.

W Domu Polonii w Pułtusku przebywają repatrianci – potomkowie Polaków przesiedlonych w latach 1936-1944 z dawnych Kresów m.in. z Wołynia, Żytomierza, Stanisławowa, Lwowa – do azjatyckiej części byłego Związku Radzieckiego (w tym do Kazachstanu oraz na Syberię). Po zakończeniu II wojny światowej, aż do 1956 roku, znajdowali się na przymusowych przesiedleniach specjalnych pod nadzorem NKWD jako „elementy niepewne politycznie” oraz „zdrajcy ojczyzny”.

Dopiero po 1991 roku (po rozpadzie Związku Radzieckiego) zostali oni poddani amnestii i otrzymali szansę na powrót do kraju. Są to Polacy, którzy powrócili z: Kazachstanu, Rosji, Ukrainy, Białorusi, Gruzji. Od rozpoczęcia wojny Rosji przeciwko Ukrainie, schronienie w Domu Polonii w Pułtusku znajdują też uchodźcy. Opiekę duszpasterską w ośrodku repatriacyjnym sprawuje ks. Jarosław Bukowski, proboszcz parafii Smogorzewo, który wcześniej przebywał na misjach w Rosji. Repatrianci modlą się na terenie ośrodka oraz w parafii pw. św. Mateusza w Pułtusku.

Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”, to organizacja pozarządowa, której celem jest umacnianie więzi z Polską osób polskiego pochodzenia i Polaków zamieszkałych za granicą. Została powołana w lutym 1990 roku z inicjatywy marszałka Senatu prof. Andrzeja Stelmachowskiego. „Wspólnota Polska” ma oddziały w kilkunastu większych miastach Polski, w tym w Pułtusku.