Franciszek przewodniczył Pasterce w Watykanie

Do kontemplacji Jezusa bliskiego, ubogiego, konkretnego zachęcił papież podczas tradycyjnej „Pasterki”, której przewodniczył w Wigilię uroczystości Narodzenia Pańskiego w Bazylice św. Piotra w Watykanie.

Przed rozpoczęciem Eucharystii odsłonięto i okadzono figurkę Dzieciątka Jezus. Zabiły dzwony watykańskiej bazyliki. Po dwóch czytaniach z Księgi proroka Izajasza i fragmentu Listu do Tytusa św. Pawła Apostoła, diakon odśpiewał po łacinie fragment Ewangelii św. Łukasza o narodzeniu Jezusa.

Na wstępie homilii Ojciec Święty zachęcił do okrycia sensu nocy Bożego Narodzenia. Zauważył, że Ewangelia o narodzinach Jezusa zaczyna się od atmosfery uroczystych przygotowań do spisu ludności, skupiając się następnie na żłóbku. Podkreślił, że jest to znak nieprzypadkowy, pragnący nam powiedzieć o bliskości, ubóstwie i konkretności.

Franciszek zauważył, że żłób służy temu, aby pokarm był jak najbliżej ust i żeby można go było jak najszybciej spożyć. Może zatem symbolizować żarłoczność w konsumowaniu. „Podczas gdy zwierzęta w oborze konsumują pokarm, ludzie w świecie, zgłodniali władzy i pieniędzy, konsumują także swoich bliźnich, swoich braci. Ileż to wojen! A w ilu miejscach, jeszcze dzisiaj, deptana jest godność i wolność! A zawsze głównymi ofiarami ludzkiej żarłoczności są ci delikatni, słabi. Także w te święta Bożego Narodzenia ludzkość nienasycona pieniędzmi, władzą i przyjemnościami, nie czyni miejsca, tak jak to było w przypadku Jezusa (por. w. 7), dla maluczkich, dla tylu nienarodzonych, ubogich, zapomnianych. Myślę zwłaszcza o dzieciach pożeranych przez wojny, ubóstwo i niesprawiedliwość. Ale Jezus przychodzi właśnie tam, jako niemowlę w żłobie odpadków i odrzucenia. W Nim, Dzieciątku z Betlejem, jest każde dziecko. I jest zaproszenie do patrzenia oczami dzieci na życie, politykę i historię” – stwierdził papież. Dodał, że Chrystus przychodzi do nas w żłobie także dlatego, że chce stać się naszym pokarmem.

„Przychodzi, aby dotknąć naszych serc i powiedzieć nam, że jedyną siłą, która zmienia bieg dziejów jest miłość. Nie pozostaje daleki i potężny, lecz staje się bliskim i pokornym; On, który zasiadał w niebie, daje się położyć w żłobie” – wskazał Ojciec Święty. Podkreślił, że Bóg rodzi się w żłobie, aby odrodził się człowiek tam, gdzie myślał, że sięgnął dna. „Nie ma takiego zła, grzechu, od którego Jezus nie chciałby i nie może cię ocalić. Boże Narodzenie oznacza, że Bóg jest blisko: niech odradzi się ufność!” – zaapelował Franciszek.

Następnie papież wskazał, że ubogi żłóbek wydobywa prawdziwe bogactwo życia: nie pieniądze i władzę, lecz relacje i osoby, a pierwszym bogactwem jest Jezus. „Jesteśmy powołani do bycia Kościołem, który adoruje ubogiego Jezusa i służy Jezusowi w ubogich” – stwierdził Ojciec Święty apelując o odrodzenie miłosierdzia chrześcijańskiego.

Franciszek podkreślił, że żłóbek mówi nam także o konkretności przypominając, że Bóg rzeczywiście stał się ciałem. „Od żłóbka aż po krzyż Jego miłość do nas była namacalna, konkretna: od narodzin do śmierci Syn cieśli przyjął szorstkość drewna, chropowatość naszego istnienia. Nie kochał nas słowami, nie kochał nas na żarty!” – przypomniał papież. Dodał, że Pan Jezus szuka wiary konkretnej wyrażającej się w adoracji i miłosierdziu, a nie w gadaninie i zewnętrznych pozorach. „Nie pozwólmy, aby te Święta minęły bez uczynienia czegoś dobrego. Ponieważ jest to Jego święto, Jego urodziny, złóżmy Mu prezenty, które będą Jemu miłe! W Boże Narodzenie Bóg jest konkretny: w Jego imię ożywmy trochę nadziei w tych, którzy ją utracili!” – zachęcił Ojciec Święty.

„Jezu, patrzymy na Ciebie, leżącego w żłobie. Widzimy Cię tak bliskiego, bliskiego nam na zawsze: dziękujemy Ci, Panie. Widzimy Cię ubogiego, uczącego nas, że prawdziwe bogactwo nie znajduje się w rzeczach, lecz w osobach, zwłaszcza ubogich: przebacz nam, jeśli Ciebie nie rozpoznaliśmy i nie służyliśmy Tobie w nich. Widzimy Cię konkretnego, bo konkretna jest Twoja miłość do nas: pomóż nam nadać ciało i życie naszej wierze” – powiedział Franciszek na zakończenie swej homilii.

W modlitwie wiernych modlono się: po chińsku: „Niech Ojciec Światła, które oświeca noc świata narodzeniem swojego Syna pozwoli, aby poprzez dzieła miłosierdzia Kościół jaśniał wobec wszystkich światłem wiary. Słowa, które stało się ciałem, zachowa Ojca Świętego mocnym w wierze, niech ożywia w nim nadzieję i niech zawsze w nim przebywa ze swoją miłością”; po francusku: „Niech Ojciec naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, który posłał swego jednorodzonego Syna w świat, da papieżowi Franciszkowi służyć z miłością apostolską świętemu ludowi powierzonemu jego pasterskiej trosce”; po arabsku: „Niech Ojciec wszystkich ludzi, który miłuje i obdarza pokojem Boże, da odpowiedzialnym za życie polityczne, społeczne i gospodarcze odwagę do odrzucenia przemocy i budowania przyjaźni między narodami”; po portugalsku: „Niech Ojciec wszelkiego pocieszenia, który nie porzuca dzieł swoich rąk da cierpiącym wytchnąć w Jego obecności i pociechę w braterskiej solidarności” i w języku malajalam: „Niech Ojciec życia, w którego rękach są losy świata napełni serca ludzi młodych wiarą i nadzieją, aby stali się budowniczymi pokoju i strażnikami dóbr ziemi”.

W czasie komunii św. zabrzmiała najsłynniejsza kolęda: „Cicha noc, święta noc! Pokój niesie ludziom wszem”.

Po papieskim błogosławieństwie odśpiewano antyfonę Maryjną Alma Redemptoris Mater: „Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała Gwiazdo morza!”

Papież wraz z towarzyszącymi mu dziećmi z kwietnymi wieńcami w procesji przenieśli figurkę Dzieciątka Jezus do szopki Bazyliki Watykańskiej, gdzie Ojciec Święty chwilę się modlił.

Wraz z papieżem liturgię koncelebrowało kilkudziesięciu kardynałów, biskupów i księży.

Była to dziesiąta Pasterka papieża Bergoglio w czasie jego pontyfikatu.

25 grudnia w uroczystość Narodzenia Pańskiego w samo południe z balkonu centralnego bazyliki watykańskiej papież udzieli błogosławieństwa „Urbi et Orbi” (Miastu i światu) i złoży bożonarodzeniowe życzenia.

Pełny tekst papieskiej homilii publikujemy TUTAJ.