Franciszek w Maroku, śladami Jana Pawła II

Papież Franciszek odwiedza Maroko blisko 34 lata po pamiętnej wizycie św. Jana Pawła II. Spotkał się on wtedy z grupą 80 tys. młodych muzułmanów. W swoim przesłaniu na stadionie w Casablance zwrócił uwagę na wspólne elementy łączące muzułmanów i chrześcijan: życie w tym samym świecie oraz wiarę w jedynego i żywego Boga. Podkreślił ponadto charakterystyczne dla obu religii znaczenie modlitwy oraz szacunek dla życia moralnego.

Zwracając się do młodych święty Papież powiedział, że przybył jako świadek pragnący dzielić się swoją wiarą. Przypomniał, że to Bóg ukierunkowuje ludzkie istnienie, czyniąc człowieka zdolnym do miłości oraz wzywając do słuchania Jego głosu i pełnienia Jego woli. Pytał wtedy zebranych: „Czy wierzący nie powinni rozwijać przyjaźni oraz jedności pomiędzy ludźmi i narodami, które tworzą na ziemi jedną rodzinę?”. Ojciec Święty podkreślił znaczenie dialogu pomiędzy chrześcijanami i muzułmanami jako wspólnego świadectwa o Bogu w świecie, który często żyje tak, jakby On nie istniał. Zwrócił się z apelem o budowanie lepszego świata według planu Stwórcy oraz zachowania szacunku dla innych tradycji religijnych. Wskazał także na znaczenie wolności religijnej.

Jan Paweł II przypomniał młodym Marokańczykom, że każdy powinien być szanowany przez to, kim jest. Nikt nie może wykorzystywać oraz pogardzać drugim. Na tej bazie można zbudować bardziej sprawiedliwy, ludzki oraz braterski świat. Zwrócił uwagę na tradycję otwartości i tolerancji w Maroku jako miejscu spotkania różnych cywilizacji. Podkreślił, że młodzi Marokańczycy są przygotowani do dialogu z innymi młodymi świata, aby wspólnie budować pokój i sprawiedliwość, a także dzielić się uczciwie bogactwami ziemi oraz wzrastać w życiu duchowym i wewnętrznym.

„Człowiek jest bytem duchowym – mówił św. Jan Paweł II. – My, wierzący, wiemy, że nie żyjemy w zamkniętym świecie. My wierzymy w Boga. Jesteśmy Jego czcicielami, poszukujemy Go. Kościół katolicki szanuje i uznaje wartość waszej drogi religijnej i bogactwo waszej tradycji duchowej. Także my, chrześcijanie, jesteśmy dumni z naszej tradycji religijnej”.