Stanowisko Sekretariatu COMECE z 13 lutego 2003 r.

W związku z przyjęciem przez Parlament Europejski 13 lutego 2003 r. raportu sporządzonego przez deputowaną Ullę Margharetę Sandbaek, który wnosi poprawki do projektu rozporządzenia Unii Europejskiej dotyczącego pomocy przeznaczonej dla polityk i działań dotyczących zdrowia i praw w dziedzinie reprodukcji i seksualności w krajach rozwijających się (COD 2002/0052), Sekretariat COMECE, czyni następującą deklarację:
COMECE z bliska śledziła przygotowanie tego raportu w ciągu ostatnich miesięcy i zgłosiła swoje przedłożenia za pośrednictwem właściwych gremiów. Część poprawek przyjętych przez Parlament Europejski ulepsza pierwotne propozycje Komisji i odzwierciedla niepokoje podniesione w naszych przedłożeniach. Odwoływały się one do znaczenia edukacji, do osobistej odpowiedzialności, jak również do praw, udziału i konsultowania rodzin w procesie wprowadzania rozporządzenia.
COMECE docenia istotny wkład Unii w pomoc w rozwoju. Polityka rozwoju powinna promować integralną wizję osoby ludzkiej, nie tylko prawa jednostki, lecz także jej odpowiedzialność w łonie rodziny i społeczeństwa. Niepokoi nas fakt, że projekt rozporządzenia odbiega od tej integralnej wizji, skupiając się na „prawach w dziedzinie reprodukcji i seksualności” jednostki.
Zachęty mające na celu popieranie aborcji nie znajdują w rozporządzeniu żadnego uzasadnienia. Jednak wykorzystanie funduszy do praktykowania aborcji nie będzie wykluczone. Projekt zarządzenia dotyczy finansowania „usług w dziedzinie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego” w krajach rozwijających się. Choć nie został zdefiniowany zakres usług, których to dotyczy, można wnioskować, że należy do nich aborcja. Tak więc to kraje, które otrzymają fundusze wynikające z tego rozporządzenia będą musiały zdecydować, w zgodzie ze swym ustawodawstwem narodowym, czy usługi te obejmują lub nie obejmują aborcji (1).
Aborcja odbiera życie dziecku, które się jeszcze nie narodziło, i z tego powodu etycznie jest nie do przyjęcia. Poważnie nas niepokoi fakt, że – dzięki temu rozporządzeniu – budżet Unii mógłby służyć finansowaniu praktykowania aborcji. Żywimy nadzieję, że nie dojdzie, na mocy tego rozporządzenia, do jakiegokolwiek dyskryminowania organizacji służących rozwojowi i zdrowiu, które nie praktykują aborcji.
(1) „Współpraca Wspólnoty Europejskiej w rozwoju zawsze musi być wcielana w życie z poszanowaniem ram prawnych zainteresowanych krajów partnerskich.” (Poul Nielson, komisarz europejski ds. rozwoju, List do członków Parlamentu Europejskiego, 13 stycznia 2003 r.)

Stanowisko Sekretariatu COMECE z 13 lutego 2003 r.

W związku z przyjęciem przez Parlament Europejski 13 lutego 2003 r. raportu sporządzonego przez deputowaną Ullę Margharetę Sandbaek, który wnosi poprawki do projektu rozporządzenia Unii Europejskiej dotyczącego pomocy przeznaczonej dla polityk i działań dotyczących zdrowia i praw w dziedzinie reprodukcji i seksualności w krajach rozwijających się (COD 2002/0052), Sekretariat COMECE, czyni następującą deklarację:

COMECE z bliska śledziła przygotowanie tego raportu w ciągu ostatnich miesięcy i zgłosiła swoje przedłożenia za pośrednictwem właściwych gremiów. Część poprawek przyjętych przez Parlament Europejski ulepsza pierwotne propozycje Komisji i odzwierciedla niepokoje podniesione w naszych przedłożeniach. Odwoływały się one do znaczenia edukacji, do osobistej odpowiedzialności, jak również do praw, udziału i konsultowania rodzin w procesie wprowadzania rozporządzenia.

COMECE docenia istotny wkład Unii w pomoc w rozwoju. Polityka rozwoju powinna promować integralną wizję osoby ludzkiej, nie tylko prawa jednostki, lecz także jej odpowiedzialność w łonie rodziny i społeczeństwa. Niepokoi nas fakt, że projekt rozporządzenia odbiega od tej integralnej wizji, skupiając się na „prawach w dziedzinie reprodukcji i seksualności” jednostki.

Zachęty mające na celu popieranie aborcji nie znajdują w rozporządzeniu żadnego uzasadnienia. Jednak wykorzystanie funduszy do praktykowania aborcji nie będzie wykluczone. Projekt zarządzenia dotyczy finansowania „usług w dziedzinie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego” w krajach rozwijających się. Choć nie został zdefiniowany zakres usług, których to dotyczy, można wnioskować, że należy do nich aborcja. Tak więc to kraje, które otrzymają fundusze wynikające z tego rozporządzenia będą musiały zdecydować, w zgodzie ze swym ustawodawstwem narodowym, czy usługi te obejmują lub nie obejmują aborcji (1).

Aborcja odbiera życie dziecku, które się jeszcze nie narodziło, i z tego powodu etycznie jest nie do przyjęcia. Poważnie nas niepokoi fakt, że – dzięki temu rozporządzeniu – budżet Unii mógłby służyć finansowaniu praktykowania aborcji. Żywimy nadzieję, że nie dojdzie, na mocy tego rozporządzenia, do jakiegokolwiek dyskryminowania organizacji służących rozwojowi i zdrowiu, które nie praktykują aborcji.

(1) „Współpraca Wspólnoty Europejskiej w rozwoju zawsze musi być wcielana w życie z poszanowaniem ram prawnych zainteresowanych krajów partnerskich.” (Poul Nielson, komisarz europejski ds. rozwoju, List do członków Parlamentu Europejskiego, 13 stycznia 2003 r.)