Gabriella Gambino o potrzebie nowego duszpasterskiego podejścia do małżeństwa i rodziny

Sytuacja, w jakiej znajdują się dziś nasze dzieci wymaga od nas otwartego głoszenia im prawdy o małżeństwie i rodzinie. Wskazuje na to w wywiadzie dla tygodnika „Famille Chrétienne” Gabriella Gambino, podsekretarz watykańskiej Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Przypomina ona również o roli św. Jana Pawła II. To on ukazał piękno ludzkiej seksualności – podkreśla Gambino.

Rozmawiając z tygodnikiem katolickich rodzin we Francji, podkreśla ona potrzebę nowego duszpasterskiego podejścia do małżeństwa i rodziny. Wynika to z przemian, jakie zachodzą w społeczeństwie i negatywnych wpływów, jakim poddane są młode pokolenia. W przeszłości, życia w małżeństwie i rodzinie, młodzi uczyli się w sposób spontaniczny i naturalny w codzienności. Dziś już tak nie jest. Nasze dzieci doświadczają skutków sekularyzacji, kryzysów kulturowych i antropologicznych. Dlatego potrzeba jest osobnego, wieloletniego przygotowania do małżeństwa, które rozpoczyna się już od najmłodszych lat – mówi Gambino.

Dzieciom trzeba jasno mówić, czym jest małżeństwo, trzeba je wychowywać do zdrowego i zrównoważonego życia seksualnego w perspektywie małżeństwa i otwarcia na życie. Dzięki świadectwu chrześcijańskich rodzin młodzi mogą odkryć, że przyjęcie nowego życia w małżeństwie jest największym darem, jaki może ich spotkać. Gambino podkreśla, że dla współczesnych młodych pokoleń nie są to sprawy oczywiste. Dlatego wymaga to również od duszpasterstwa zwrócenia większej uwagi na wychowanie młodych do miłości i dojrzałości seksualnej.

Podsekretarz watykańskiej dykasterii, a prywatnie żona i matka pięciorga dzieci, potwierdza też kluczową rolę św. Jana Pawła II. Jej zdaniem, istotne w nauczaniu polskiego papieża było to, że piękno ludzkiej seksualności wywiódł z samego aktu stworzenia, z tego, co było na początku i co sam Bóg uznał za „bardzo dobre”. Dodaje zarazem, że św. Jan Paweł II rozwinął w ten sposób nauczanie Soboru Watykańskiego II, który zwrócił uwagę na powołanie świeckich i uznał sakrament małżeństwa za drogę do świętości.

Gabriella Gambino zauważa, że nowe zadania, jakie stoją dziś przed Kościołem w zakresie towarzyszenia parom małżeńskim i długofalowego przygotowywania do sakramentu, wymagają poważnych zmian w samym duszpasterstwie oraz w formacji do kapłaństwa. W codzienności Kościoła potrzeba większej współpracy między duchownymi i chrześcijańskimi małżeństwami. W formacji seminaryjnej niezbędne jest natomiast nie tylko zdobywanie teoretycznej wiedzy, ale także praktyki w duszpasterstwie rodzin.