Gdańsk: uroczystości pogrzebowe prof. Elżbiety Wolickiej-Wolszleger

W gdańskim kościele św. Jana odbyła się Msza pogrzebowa w intencji zmarłej przed kilkoma dniami prof. Elżbiety Wolickiej-Wolszleger. Zmarła była wieloletnim kierownikiem Katedry Teorii Sztuki i Historii Doktryn Artystycznych w Instytucie Historii Sztuki KUL, należała do grona wybitnych historyków filozofii i dziejów teorii sztuki oraz estetyki. Miała 76 lat.

Prof. Wolicką żegnali przedstawiciele świata nauki, w tym delegacja lubelskiej uczelni, przyjaciele, zaprzyjaźnieni z Nią kapłani oraz rodzina z bratem Jerzym i siostrą Katarzyną.

Zmarłą wspominał między innymi ks. prof. Andrzej Szostek MIC, były rektor KUL oraz przedstawiciel Polskiej Akademii Umiejętności.

– Liturgia mówi o odprowadzeniu na miejsce wiecznego spoczynku – mówił ks. Szostek. – To tak jakby odprowadzić na dworzec, na lotnisko przed wyjazdem na wakacje, czy placówkę naukową. Ale jest w tym zawsze zamysł o ponownym spotkaniu. Wiara, że wyjdziemy na ten dworzec i przywieziemy bliską nam osobę do domu. Zatem w tym duchu próbujmy myśleć o pożegnaniu Elżbiety, tu, w tym kościele, miejscu, gdzie dobrze się czuła wśród przyjaciół i gdzie spotykała się z Najwyższym.

"Niech nasza obecność tutaj będzie jakimś wkładem w prośbę do miłosierdzia Bożego w takim dniu – Najświętszego Serca Pana Jezusa – kiedy to miłosierdzie w sposób szczególny wspominamy, by zechciał Bóg przyjąć Elżbietę do społeczności świętych" – powiedział ks. prof. Szostek.

Dzień Najświętszego Serca Pana Jezusa jest świętem patronalnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, z tego powodu do Gdańska nie mogli przybyć rektor i prorektorzy uczelni. Pod koniec Mszy odczytany został list od magnificencji oraz fragmenty listów uczniów prof. Wolickiej, jej przyjaciół i współpracowników.

– Żegnamy Ją w dniu, w którym rozmyślamy o tym, że Bóg kocha wszystkich i swoją miłość rozsiewa w ludzkich sercach – mówił do zgromadzonych jeden z księży. – I oto zasiał ją w sercu Elżbiety, za co mu sercem całym dziękujemy, bo to szczęście spotkać w życiu człowieka tak prawdziwego, autentycznego jak ona.

Zmarła spoczęła na cmentarzu w Gdańsku-Oliwie.

Elżbieta Wolicka urodziła się w 1937 r. w Warszawie. Początkowo rozwijała swoje zainteresowania artystyczne – w roku 1960 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Plastyczną w Gdańsku, potem zwróciła się w stronę zagadnień filozoficznych.

Od 1977 r. pracowała jako adiunkt w Katedrze Metafizyki KUL (dysertację doktorską "Byt i znak. Filozoficzne podstawy semiotyki u Jana od św. Tomasza", opublikowała w 1981 r.). W roku 1981 przeszła z Wydziału Filozofii na Wydział Nauk Humanistycznych, gdzie podjęła pracę w Katedrze Doktryn Artystycznych KUL. Przez wiele lat (do 2004 r.) pełniła funkcję kierownika tej Katedry, obejmując ją po prof. Jacku Woźniakowskim.

Pracę magisterską poświęciła teorii twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza. Potem zajmowała się problematyką klasycznej metafizyki, semiotyki scholastycznej, teorią obrazu w pismach św. Tomasza i św. Bonawentury.

Zajmowała się także problemami filozofii nowożytnej i nowoczesnej. Jest autorką licznych, istotnych, wysoko cenionych w środowisku historyków oraz teoretyków sztuki rozpraw, w których podejmowała różnorodne zagadnienia z zakresu dziejów teorii sztuki, estetyki, metodologii historii sztuki a także antropologii filozoficznej.

Przez wiele lat ściśle współpracowała z miesięcznikiem „ZNAK" i „Tygodnikiem Powszechnym". Inicjowała i wspierała wiele ważnych przedsięwzięć o charakterze naukowym i kulturalnym w Lublinie.

W latach 1980-1981 i w okresie późniejszym była bardzo aktywnie zaangażowana w działalność „Solidarności". Jako emerytowany profesor KUL prowadziła w Gdańsku zajęcia zlecone dla studentów filozofii oraz filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim.