Gębice k. Gubina: jutro dzień św. Maksymiliana

Uroczystości związane z obchodami Roku św. Maksymiliana Kolbego organizuje jutro w Gębicach koło Gubina diecezja zielonogórsko-gorzowska. Wierni zbiorą się na terenie dawnego obozu jenieckiego Amtitz, gdzie od września 1939 r. św. Maksymilian wraz ze współbraćmi z Niepokalanowa przebywał przez 81 dni.

Powitanie uczestników zaplanowano na godz. 11.00. Po będzie miała miejsce konferencja „Św. Maksymilian patronem trudnych czasów”, którą wygłosi o. dr Piotr Cuber OFMConv., który jest asystentem Rycerstwa Niepokalanej Prowincji Krakowskiej. O godz. 12.00 rozpocznie się Msza św. pod przewodnictwem bp Stefana Regmunta. Na godz. 15.00 zaplanowano rozpoczęcie Diecezjalnego Dnia Młodzieży i spotkanie Odnowy w Duchu Świętym.

Zdaniem bpa Stefana Regmunta teren Stalagu III Amtitz w Gębicach to miejsce szczególne i swojego rodzaju pamiątka życia i męczeńskiej śmierci świętego zakonnika. "Św. Maksymilian jest dla nas wzorem bohatera na trudne czasy – powiedział biskup zielonogórsko-gorzowski dodając, że o. Kolbe "wciąż był wierny Bogu, Kościołowi, ojczyźnie i oddał życie za drugiego człowieka. To jest wielki czyn".

Współorganizatorami uroczystości w Gębicach są Starostwo Krośnieńskie oraz Miasto i Gmina Gubin. Starosty krośnieński zwrócił uwagę na edukacyjny wymiar uroczystości. "Przykra rzecz, że nie wszyscy mieszkańcy powiatu wiedzieli, że na tym ternie przebywał św. Maksymilian Kolbe i stąpał po ziemi gubińskiej" – powiedział starosta Jacek Hoffmann.

W diecezjalne uroczystości ku czci św. Maksymiliana zostanie włączona tegoroczna edycja Diecezjalnego Dnia Młodzieży, a także diecezjalne spotkanie grup modlitewnych Odnowy w Duchu Świętym i diecezjalna pielgrzymka duszpasterstwa nauczycieli.

Św. Maksymilian wraz grupą zakonników został aresztowany 19 września 1939 roku w Niepokalanowie. Trzy dni później trafili do Lamsdorfu (dzisiejsze Łambinowice), a 24 września do obozu przejściowego Dulagu D Amtitz (dzisiejsze Gębice).

Jeńcy w Gębicach byli umieszczeni w dużych namiotach bez ogrzewania i słomą zamiast podłogi. Szczególnie trudne warunki panowały po opadach deszczu i nadejściu przymrozków. Jeńcy musieli spać „na boku”, gdyż tylko w ten sposób mogli pomieścić się wszyscy.

Jeden z więźniów, Feliks Machulski wspominał: „Byliśmy głodni, brudni, zziębnięci, zawszawieni i często chorzy”. Z Gębic zakonnicy trafili 9 listopada do Ostrzeszowa, a 8 grudnia 1939 roku powrócili do Niepokalanowa.

Ojciec Maksymilian został powtórnie aresztowany 17 lutego 1941 roku i był przesłuchiwany na Pawiaku. 28 maja 1941 trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie otrzymał numer 16670. Tam dobrowolnie wybrał śmierć głodową w zamian za skazanego współwięźnia, Franciszka Gajowniczka. Zmarł 14 sierpnia 1941 dobity zastrzykiem fenolu.

Maksymilian Maria Kolbe został beatyfikowany 17 października 1971 roku, a kanonizowany przez Jana Pawła II 10 października 1982 roku.