Gniezno: prymas Muszyński konsekrował kościół filialny parafii katedralnej

Prymas Polski abp Henryk Muszyński konsekrował dziś kościół świętych Apostołów Piotra i Pawła na cmentarzu należącym do gnieźnieńskiej parafii katedralnej. Świątynia czekała na tę uroczystość ponad 200 lat.

„Przeszło 200 lat trzeba było czekać, aby ta świątynia została konsekrowana, poświęcona, jako znak Bożej pieczęci, że odtąd Bóg bierze ją w szczególne posiadanie i odtąd – mimo, że kult odbywa się tutaj od wieków – pragnie być naszym szczególnym skarbem, pragnie żyć w nas, ponieważ ostatecznie najpiękniejszą świątynią jest zawsze ludzkie serce” – mówił prymas Muszyński. Dodał również, że stąd właśnie ma się rozlewać Jego miłość.

„Jezus Chrystus pragnie żyć w nas i nas wewnętrznie przemieniać” – podkreślił. Metropolita gnieźnieński zwrócił także uwagę na sens obrzędu konsekracji, a także symbolikę ołtarza, który – jak podkreślił – jest sercem każdej świątyni.

„Ojcowie Kościoła mówili ołtarz to znaczy Jezus Chrystus. Niech ten ołtarz będzie dla nas znakiem Jezusa Chrystusa. Niech będzie stołem świątecznym dla wszystkich. Niech wierni składają tutaj swoje troski i ciężary, a otrzymają nową moc, nowego Ducha na dalszą drogę swojego życia. Niech będzie miejscem pokoju i ścisłego zjednoczenia z Chrystusem. Niech będzie miejscem braterskiej zgody i miłości i wreszcie niech będzie ośrodkiem, w którym będziemy wielbić Boga i mu dziękować” – mówił Prymas Polski.

W Mszy św. uczestniczyli wierni z parafii katedralnej oraz dziekani gnieźnieńskich dekanatów: ks. kan. Andrzej Grzelak i ks. kan. Ryszard Balik oraz ks. Sławomir Jessa, proboszcz parafii bł. Michała Kozala, która została wydzielona z parafii katedralnej w 1988 roku. Podczas liturgii śpiewał Chór Prymasowski.

Kościół świętych Apostołów Piotra i Pawła zbudowano na miejscu poprzedniego, drewnianego w 1780 roku na polecenie ówczesnego prymasa Antoniego Ostrowskiego. Świątynia miała status kościoła parafialnego i służyła mieszkańcom części miasta zwanej Zajezierzem.

W czasie zaborów w kościele urządzono magazyn wojskowy, a później z woli abp. Ignacego Raczyńskiego został on włączony wraz z większą częścią istniejącej w tym miejscu parafii do gnieźnieńskiej parafii farnej. Po II wojnie światowej, w listopadzie 1945 roku kościół przeszedł pod zarząd parafii archikatedralnej.

W latach 70. i 80. ubiegłego wieku w efekcie zbudowania obwodnicy, a także szybkiego zasiedlania tej części miasta kościół na powrót zaczęto wykorzystywać do celów duszpasterstwa parafialnego. W ostatnim czasie w kościele przeprowadzono generalny remont. Odzyskał on pierwotny wygląd i dawny blask.