Goślice: bp Libera poprowadził Drogę Krzyżową na terenie Domu Pomocy Społecznej

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej przeżywa się szczególnie z osobami, które na co dzień dźwigają krzyż choroby, cierpienia, ograniczeń – mówił bp Piotr Libera 16 kwietnia w Goślicach w diecezji płockiej. Przewodniczył tam nabożeństwu Drogi Krzyżowej z udziałem podopiecznych i pracowników Domu Pomocy Społecznej.

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej w Goślicach odbywało się w parku, otaczających Dom Pomocy Społecznej. „W Wielkim Poście wielokrotnie uczestniczyłem w nabożeństwie drogi Krzyżowej, ale w tym miejscu – miejscu, gdzie mieszkają osoby, które na co dzień dźwigają krzyż choroby, cierpienia i ograniczeń” – mówił hierarcha.

Biskup płocki odwołał się także do jednego z rozważań, które zinterpretował jako przesłanie: „Nie bójcie się być dobrzy. Nie wstydźcie się być dobrzy i czynić dobro”.

„Pamiętajcie o tym, że krzyż, to nie jest ostatnie słowo, ostatnia rzeczywistość. Wszystko dzieje się w świetle nadziei zmartwychwstania. To jest dla nas dużą pociechą, inspiracją nadzieją” – akcentował bp Libera.

Na zakończenie pobłogosławił uczestnikom wielkopostnego nabożeństwa. Dziękował także za trud i serce, jakie włożono w organizację spotkania i wspólnej modlitwy.

Bp Libera przewodniczył Drodze Krzyżowej w Goślicach na zaproszenie dyrektor DPS w Goślicach Jolanty Alicji Łęckiej. Rozważania dla czternastu stacji Drogi Krzyżowej przygotowali pracownicy i opiekunowie mieszkańców DPS w Goślicach. Odczytywali je m.in. uczniowie i katecheci. Krzyż na czele nieśli strażacy z OSP w Goślicach.

Razem z mieszkańcami i opiekunami DPS w nabożeństwie uczestniczył jego kapelan ks. Andrzej Krajewski, proboszcz parafii św. Stanisława BM w Ciachcinie, dziekan dekanatu bielskiego ks. Bogusław Sabat.

Dom Pomocy Społecznej w Goślicach powstał w 1958 r. Położony jest 10 km od Płocka. Znajduje się na terenie dawnego majątku szlacheckiego, na który składa się piękny zabytkowy park (z placem zabaw) i kompleks budynków, w tym m.in. XVIII-wieczny neobarokowy dworek.

W Goślicach osoby niepełnosprawne intelektualnie otrzymują pomoc w procesie edukacji, wspomagania rozwoju i optymalnego przystosowania do samodzielnego funkcjonowania. W domu mieszka 147 dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie, z ewentualnością dłuższego pozostania. Podopieczni mają zapewnioną całodobową opiekę medyczną oraz wsparcie psychologa i psychiatry. Rozwijają swoje zainteresowania w różnego rodzaju sekcjach terapeutycznych. Na terenie domu od 2002 r. działa Zespół Szkół Specjalnych, który zapewnia mieszkańcom rozwój rewalidacyjno-edukacyjny.