Husyci i ewangelicy wspólnie przygotują jubileusz

Przedstawiciele Czechosłowackiego Kościoła Husyckiego oraz Czeskobraterskiego Kościoła Ewangelickiego podpisali 3 grudnia br. w Pradze umowę o współpracy w związku z przypadającym w roku 2015 jubileuszem 600-lecia śmierci Jana Husa.

W uroczystości wziął udział przewodniczący komisji czeskiego episkopatu ds. ekumenizmu, bp František Radkovský.

Przy tej okazji bp Radkovský przypomniał apel bł. Jana Pawła II, który w 1989 roku wezwał czeskich katolików, by zainteresowali się osobą Jana Husa i przyznali mu należne miejsce w swej historii. W 1999 roku Ojciec Święty oświadczył, że Kościół katolicki dopuszcza możliwość ponownego zbadania sprawy Jana Husa dla jej pełniejszego i prawdziwszego poznania. Wyraził też „głęboki żal z powodu okrutnej śmierci zadanej Janowi Husowi, która była źródłem konfliktów i podziałów”. Bp Radkovský opowiedział się za dalszym badaniem osoby i dzieła Husa przez komisję ekumeniczną, aby nie dzielił on, lecz łączył czeskich chrześcijan. „Jesteśmy to winni mistrzowi Janowi Husowi, a przede wszystkim do Boga” – powiedział wczoraj biskup pilzneński.

Jan Hus (1371-1415) przyjął święcenia kapłańskie w 1400 r. Od 1402 r. jako rektor kaplicy Betlejemskiej w Pradze był popularny jako kaznodzieja synodalny. Swoje reformatorskie poglądy głosił z katedry uniwersytetu w Pradze, w kazaniach oraz licznych pracach. Dotyczyły one zarówno kwestii doktrynalnych, jak i problemów związanych z organizacją Kościoła. Odrzucając autorytety kościelne, za wyłączne kryterium wiary Hus uznał Pismo Święte. Kościół zaś uważał za ciało mistyczne, którego głową jest Chrystus, a jego członkami wybrani przez Boga sprawiedliwi. Ponadto odrzucał zasadność ekskomuniki, negował znaczenie absolucji kapłańskiej, potępiał sprzedawanie odpustów. Kiedy w 1410 r. został ekskomunikowany i nie zaprzestał swojej działalności reformatorskiej, w 1411 r. został wyklęty przez antypapieża Jana XXII, a w 1412 r. na rozkaz króla musiał opuścić Pragę. Rosnące wpływy nauk Husa zaniepokoiły czeskie władze świeckie i kościelne. To go skłoniło w 1414 r. do udania się na obrady soboru w Konstancji, gdzie wystąpił w obronie swoich poglądów. Sobór potępił jego poglądy jako herezję i przekazał władzy świeckiej, która go uwięziła i skazała na spalenie na stosie w Konstancji, ignorując gwarancje bezpieczeństwa udzielone mu przez króla czeskiego Wacława IV. Hus umarł w płomieniach, śpiewając „Kyrie eleison”. Dzień spalenia Husa, 6 lipca, jest do dziś świętem narodowym w Czechach.