300-lecie konsekracji kościoła norbertanek klauzurowych

W czwartek 31 sierpnia opat Thomas Handgrätinger, generał Zakonu Norbertańskiego, biskup kielecki Jan Piotrowski i bp Piotr Skucha koncelebrowali Mszę świętą, będącą głównym punktem tygodniowych obchodów 300. rocznicy klasztoru w Imbramowicach. Od XII wieku przebywają tam norbertanki klauzurowe.

Mszy św. z udziałem kilkudziesięciu kapłanów przewodniczył bp Jan Piotrowski, który także wygłosił homilię. Nazwał w niej jubileusz klasztoru „duchową przestrzenią ożywienia i umocnienia wiary, przypomnieniem minionych wydarzeń, aby obecne dziś przeżywać w łączności z łaską Bożą, aby czas obecny zamieniać w kairos i wykorzystywać do dzisiejszego wzrostu”.

Kaznodzieja podkreślił, że to „nie mury świątyni, ale ludzkie serce jest mieszkaniem Boga”. Przypomniał historyczne wydarzenia, które stały u genezy konsekracji tej świątyni. „Norbertanki od wieków w Imbramowicach składają swoje zakonne wyznanie wiary, odczytują też autoportret Jezusa, który sam o sobie mówił: «Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem»” – powiedział biskup kielecki. Podkreślił także, że „tajemnica życia sióstr stanie się błogosławieństwem dla całego świata”, wspomniał o dziedzictwie religijnym, kulturowym, materialnym i dziękował Bogu za dar tego miejsca.

Z kolei opat generalny Zakonu Kanoników Regularnych Premostratensów (norbertanów) Thomas Anton Handgrätinger przypomniał zasady składania ślubów w tym zakonie oraz ścisłe zjednoczenie sióstr z Chrystusem, a także rytm zakonnego życia. Przedstawił również specyfikę życia klasztoru i wartości wspólnoty zakonnej, której „budowanie nigdy się nie kończy”. Norbertankom podziękował za wierność życiu zakonnemu, temu miejscu oraz za modlitwę i pracę.

Po Mszy św. bp Piotrowski poświęcił kaplicę w nowym domu rekolekcyjnym, w którym jest miejsce dla ok. 50 osób, a obok mieści się tzw. „Spichlerz kultury” z dwiema okazałymi salami. Przygotowano też inscenizację historyczną przypominającą wydarzenia z konsekracji kościoła, odbył się koncert muzyki barokowej i wystąpił Teatr Słowa i Tańca z Krakowa.

Przełożona norbertańskiej wspólnoty w Imbramowicach s. Faustyna Maria Przybysz, z rzeszą wielu współpracowników i – jak podkreśla – „dobrych i ofiarnych ludzi”, zadbała o to, aby trwające od 27 sierpnia do 3 września obchody były bogate we wszelkiego rodzaju wydarzenia o charakterze duchowym, naukowym, teatralnym, muzycznym, zwłaszcza o specyfice barokowej.

W programie jubileuszu są m.in.: codzienne Msze św., Godziny Miłosierdzia, czuwanie przed Obrazem Jezusa Miłosiernego, rekonstrukcje historyczne, liczne koncerty, konferencje naukowe, warsztaty dla różnych grup wiekowych, poznawanie zakątków klasztoru, spotkania w Spichlerzu Kultury i in.

W Imbramowicach odbyły się już m.in. koncerty muzyki barokowej i maryjnej w wykonaniu Orkiestry im. Telemana i spektakl słowa „Historia imbramowickiego klasztoru” (Teatr Słowa i Tańca w Krakowie). W Spichlerzu Kultury zorganizowano spotkanie nt. związków klasztoru imbramowickiego z twórcami literatury pięknej: Stefanem Żeromskim, Wincentym Polem, z udziałem rodzin pisarzy. Wystawiono także przedstawienia: „Kult Pana Jezusa Cierpiącego” oraz „Życie i działalności Ksieni Zofii Grothówny”, odbyły się konferencja naukowa o miejscu klasztoru w historii i kulturze, warsztaty teatralne dla dzieci, młodzieży i mam – „Życie religijne, nauka i kultura panien w dawnych czasach”, koncert zespołu Maximilianum z Olkusza, refleksja pasyjna ks. dr. Piotra Kaczmarka, spotkania z poezją, koncert wokalno-instrumentalny „Jubilate Deo – Laudate Mariam”, klasztor odwiedziła grupa motocyklistów, w tym uczestnicy Motocyklowej Pielgrzymki do Portugalii z okazji 100-lecia Objawień w Fatimie.

Szczegółowe aktualizacje wydarzeń – na stronie: www.imbramowice.norbertanki.org.

Wstęp na trwające wciąż wydarzenia jest wolny. Swoich gości siostry częstują napojami i słodyczami. Dobrowolne ofiary, składane przy bufecie i do skarbony kościelnej, stanowić będą cegiełkę na rozpoczynający się właśnie remont świątyni klasztornej.

Przez cały czas obchodów jubileuszowych, równolegle do wydarzeń kulturalnych, trwać będzie siedmiodobowe Jerycho Różańcowe – w dzień w Kaplicy Domu Rekolekcyjnego, a nocą w kościele.

W Imbramowicach norbertanki klauzurowe przebywają nieprzerwanie od ponad 780 lat – jest to jeden z najstarszych klasztorów norbertańskich na ziemiach polskich. Obiekt ufundował ok. 1226 biskup krakowski Iwo Odrowąż. Obecna późnobarokowa budowla kościelno–klasztorna to w większości dzieło architekta Kacpra Bażanki i jako takie stanowi cenny zabytek architektury sakralnej. Klasztor od XIII w. padał ofiarą napadów tatarskich, pożarów, był obiektem ataków podczas wielu wojen czy powstań narodowych, niemniej jednak regularnie prowadził szkoły, szpital i udzielał ludności różnych form pomocy, uruchamiając akcje dobroczynne i społeczne. Do historii przeszły np. Instytut Naukowy Wyższy Żeński czy Szkoła Rolnicza. Za udział w walce z okupantem niemieckim klasztor został odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zarządzały nim dotąd 52 siostry przełożone.

W świątyni klasztornej znajduje się słynący łaskami wizerunek Jezusa Konającego – dzieło nieznanego autora z XVII w. odznaczające się silną ekspresją w wyobrażeniu ostatnich chwil Jego życia Przy obrazie wiszą liczne wota. Najstarsze z zachowanych to srebrne serce z napisem „Dzięki Ci Jezu Miłosierny za ocalenie dziecka d. 28.IV.1891 r.” Od tamtego czasu w kronice klasztornej są regularnie odnotowywane otrzymywane łaski i świadectwa.

Wspólnota liczy obecnie 12 sióstr, z których dwie: s. Andżelika i s. Ewa są rodzonymi siostrami. To pierwszy taki fakt w historii klasztoru.