Imieniny Matki Bożej – uroczystości w Licheniu

Dziś, 12 września przypada Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi. Imieniny Matki Bożej uczczono w Licheniu dwa dni wcześniej. W sobotę 10 września odprawiona została Eucharystia, modlono się litanią kwiatów a bukiety złożono przed obrazem Matki Bożej. Odbył się też koncert pieśni maryjnych.

– Gdy idziemy do kogoś na imieniny najczęściej przynosimy kwiaty jako znak symbol naszej miłości wdzięczności i dobrych życzeń. Dziś chcemy obchodzić imieniny Matki Bożej. To długa choć może niezauważana przez lata tradycja- mówił ks. Janusz Kumala MIC, kustosz sanktuarium, który przewodniczył wieczornej liturgii.

Przypomniał, że początek składania kwiatów Matce Bożej w znaku licheńskiego wizerunku sięga pierwszej połowy XIX wieku. – Pewien pobożny kowal z Izabelina, Tomasz Kłossowski, przechowywał w swoim domu obraz Matki Bożej, który widzimy tutaj w ołtarzu. Pod wpływem duchowego doświadczenia, głosu z głębi serca, który wzywał go, by oddał obraz do publicznej czci, by inni mogli oddawać cześć matce Bożej w znaku tego obrazu, zabrał go ze swego domu. Zawiesił go na sośnie przy drodze wiodącej z Lichenia do Grąblina. To był moment, gdy zaczęła się publiczna cześć dla obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Poprzez kwiaty, ozdabiając ten obraz wierni wyrażają swoją miłość do Matki Bożej – opowiadał.

Podkreślił, że to w pobliżu tego miejsca Mikołajowi Sikatce w 1850 r. objawiła się Matka Boża. Pasterz o ten obraz również dbał i przynosił tam polne kwiaty.

Zaznaczył, że tożsamość i misję Maryi w Kościele możemy odczytać w Jej imionach. Zauważył, że czytana podczas liturgii Ewangelia wymienia trzy imiona Maryi: Miriam (umiłowana przez Boga), „Kecharitomene” czyli „pełna łaski” – imię nadane przez Boga w czasie Zwiastowania oraz imię, które sama sobie nadała, „Służebnica Pana”. – To imię odkrywa tajemnicę relacji Maryi do Boga, po co została powołana do istnienia. Z tożsamości Maryi wypływa Jej misja, by służyć Bogu, Jezusowi i ludziom. Również i my mamy nieustannie odkrywać naszą tożsamość. Każdy z nas jest umiłowany przez Pana Boga, jest Jego ukochanym dzieckiem. Nie ma nikogo, kto byłby przez Niego nie kochany. Nie wolno nam o tym zapomnieć – mówił ks. Kumala.

– Bądź pochwalona Matko Boża pięknem stokrotek, oleandrów, nasturcji, lipowego kwiatu… pięknem ogrodów licheńskiego sanktuarium – modlono się do Matki Bożej Litanią kwiatów.

Następnie bukiety z różnych odmian kwiatów umieszczono przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Licheńskiej. Kwiaty, jak co roku, przynieśli także parafianie i pielgrzymi, którzy chcieli wyrazić swoją miłość do Maryi.

Podczas Eucharystii, jak w każdą sobotę miało miejsce odnowienie przyrzeczeń małżeńskich. Swoje jubileusze świętowały 24 małżeństwa, które po Mszy Świętej otrzymały dyplomy pamiątkowe i kopie Cudownego Obrazu. Po liturgii odbył się koncert pieśni maryjnych zatytułowany „Jest jedno imię”. W wykonaniu Barbary Kaczor, organistki licheńskiej bazyliki można było usłyszeć m. in.: „Maryjo Licheńska” czyli Pieśń o objawieniach Matki Bożej Licheńskiej, „Bądź pozdrowiona, Matko Chrystusa”, „Wśród tylu dróg”, „Bądź pozdrowiona, łaski pełna Maryjo”.

Imię Maria posiada kilkadziesiąt znaczeń. Najczęściej wymienia się „Mój Pan jest wielki”. Szczególnym nabożeństwem do Imienia Maryi wyróżniało się bardzo wielu świętych. Obchód ku czci Imienia Matki Boże ma swoje korzenie już w XVI-wiecznej Hiszpanii. Początkowo obchodzony był 15 września – w oktawę święta Narodzenia Maryi (8 września). Po zwycięstwie króla Jana III Sobieskiego nad Turkami w bitwie pod Wiedniem w 1683 r. Innocenty XI rozszerzył go na cały Kościół. Na 12 września przeniesiono je w wyniku reform kalendarza i przepisów liturgicznych. Święto „imienin” Matki Bożej przypomina o przywilejach nadanych Maryi przez Boga i łaskach, które otrzymuje człowiek od Boga za Jej pośrednictwem i wstawiennictwem, wzywając Jej Imienia.