Irlandia, w odróżnieniu od Polski, nie otworzyła się na odnowę wiary

Katolicka Irlandia często jest porównywana do Polski. Posługujący tam polski werbista o. Bartłomiej Parys zastrzega jednak, że Irlandia tylko pod pewnymi względami podobna jest do naszej ojczyzny. W odróżnieniu od Polski tamtejszy Kościół nie otworzył się na ruchy odnowy wiary.

Zdecydowaną większość rozpoczynającej się w sobotę wizyty apostolskiej Franciszek spędzi w Dublinie. Żyje tam jedna trzecia irlandzkiej populacji. Zarazem jest to jednak najbardziej zlaicyzowana część Zielonej Wyspy. Najżywsze ośrodki katolickiej wiary pozostały na prowincji, w regionach wiejskich. Jak zauważa posługujący od 7 lat w Irlandii o. Bartłomiej Parys SVD, to właśnie tam znajdziemy jeszcze obraz Kościoła, który jest podobny do tego, co znamy z Polski.

Polski werbista zastrzega jednak, że katolicka Irlandia tylko pod pewnymi względami podobna jest do katolickiej Polski.

Światowe Spotkanie Rodzin zainaugurowane

– Na pewno i w przypadku Polski i w przypadku Irlandii nie można zdefiniować narodu, jeśli się pominie kulturotwórczą i narodotwórczą rolę wiary – powiedział Radiu Watykańskiemu o. Parys. – Natomiast Polska na pewno różni się od Irlandii tym, że Kościół w Polsce, zwłaszcza po wojnie musiał istnieć w przestrzeni, która nie ułatwiała mu życia. Wbrew pozorom to był czynnik, który pomógł się otworzyć na pewne procesy. Na pewno Kościół w Polsce bardziej otworzył się po Soborze [Watykańskim II] na ruchy odnowy Kościoła, życia chrześcijańskiego, osobistej relacji z Chrystusem, żywej relacji do sakramentów. To oczywiście nie oznacza, że tego wcześniej nie było, natomiast Polska się bardziej otworzyła na ten powiew Ducha, który dostrzegał też Jan Paweł II. W Polsce też na pewno mamy jeszcze w dużej mierze do czynienia z katolicyzmem kulturowym. Przestroga dla nas jest taka, że na dłuższą metę, gdyby Kościół w Polsce czekał jakiś kryzys, to ten katolicyzm kulturowy nie jest w stanie utrzymać ludzi przy Kościele.