Iwonicz-Zdrój: wprowadzenie relikwii św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego

W Niedzielę Misyjną w parafii św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Iwoniczu-Zdroju wprowadzono do kościoła relikwie św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego, urodzonego w pobliskim Sanoku, założyciela Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa (józefitek).

O tym dlaczego ks. Gorazdowski został świętym, mówiła siostra Dolores Siuta CSSJ z Krakowa – postulatorka w procesach beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym. Oprócz przedstawienia sylwetki świętego i jego dokonań, zacytowała świadectwa czcicieli, którzy doznali łask za wstawiennictwem św. ks. Zygmunta, m.in. męża chorej na raka mieszkanki Brazylii i samorządowców z Sanoka, gdzie w przyszłą sobotę zostanie odsłonięty i poświęcony pomnik świętego sanoczanina.

Już za życia mówiono o nim "Ksiądz Dziadów", "ojciec ubogich", "apostoł Bożego Miłosierdzia". Szczególnym terenem jego heroicznej miłości bliźniego był Lwów, w którym spędził ponad 40 lat życia, najpierw jako wikary, a potem proboszcz parafii św. Mikołaja. Włączał się czynnie w istniejące już instytucje dobroczynne oraz powoływał nowe. Będąc sekretarzem Instytutu Ubogich Chrześcijan we Lwowie, założył dom pracy dobrowolnej dla żebraków. Z jego inicjatywy rozpoczęła także we Lwowie swoją działalność tania Kuchnia Ludowa. Żywili się w niej robotnicy, studenci, młodzież szkolna, dzieci, a najliczniej – biedota lwowska. Wydawano w niej dziennie około 600 obiadów. Korzystał z niej również św. Brat Albert Chmielowski, ilekroć przebywał we Lwowie celem załatwienia jakiejś sprawy.

Do prowadzenia powstałych dzieł zaprosił tercjarki franciszkańskie, do których stopniowo dołączały dziewczęta otwarte na sprawy miłosierdzia. Zapragnęły one wkrótce prowadzić życie wspólne i zorganizowane, dlatego ks. Zygmunt zatroszczył się o ich odpowiednią formację i zatwierdzenie przez władze kościelne jako zakonne Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Józefa (pierwotna nazwa). W miarę rozwoju zgromadzenia włączał siostry w posługę cierpiącym w założonych przez siebie dziełach oraz w ciągle powstających nowych: w szpitalach, sierocińcach, ochronkach. Zalecał opiekę nad chorymi w domach prywatnych. Sam był dla sióstr wzorem życia, modlitwy i posługi. Dojrzewające w życiu zgromadzenia hasło: "Serce przy Bogu, ręce przy pracy", pomagało siostrom w wypełnianiu misji.

Oprawę liturgiczną podczas Mszy świętych i w czasie wprowadzenia relikwii przygotowały Siostry ze Zgromadzenia Świętego Józefa posługujące od wielu lat w zdrojowej parafii.

Siostry józefitki pracują na misjach w dziesięciu krajach świata. W parafii św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych działa także Grupa św. Józefa wspierająca duchowo i modlitewnie powołania i działalność Zgromadzenia. Z parafii pochodzą dwie siostry.

Zdrojowa Parafia posiada już relikwie św. siostry Faustyny Kowalskiej i św. biskupa Józefa Sebastiana Pelczara.