IX Diecezjalna Pielgrzymka do sanktuarium św. Kingi

Eucharystia pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego, modlitwa przy źródełku św. Kingi, rekonstrukcje historyczne, zwiedzanie Nowego Korczyna, artystyczne „Kingonalia” i in. – to elementy IX Diecezjalnej Pielgrzymki do sanktuarium św. Kingi w Nowym Korczynie, która odbyła się w sobotę 22 lipca. Dzisiaj – w niedzielę – kontynuowane są wydarzenia artystyczne.

Nowy Korczyn naznaczony jest śladami obecności księżnej Kingi, która mieszkała tutaj ponad 20 lat. Decyzją Stolicy Apostolskiej została także patronką miasta, od 14 czerwca 2021 r.

– W tym roku przypada 765-lecie lokacji Nowego Korczyna, a zarazem piąta rocznica odzyskania praw miejskich – przypomniał Paweł Zagaja, burmistrz Nowego Korczyna.

Sobota 22 lipca była to zarazem uroczystość odpustowa ku czci św. Kingi, z udziałem przedstawicieli władz państwowych i samorządowych, kapłanów i pielgrzymów z diecezji kieleckiej oraz z diecezji tarnowskiej, krakowskiej i innych zakątków Polski.

W postaci historyczne z czasów św. Kingi oraz w przygotowanie rekonstrukcji wydarzeń, związanych z jej obecnością w mieście, wcielili się uczniowie z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Nowym Korczynie. Para książęca przemieszczała się bryczką w kierunku sanktuarium, gdzie wczoraj miała miejsce Msza św. pod przewodnictwem biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego.

W homilii biskup kielecki nawiązał do hasła pielgrzymki „Wierzę w Kościół Chrystusowy”, wskazał także na przymioty św. Kingi oraz na ich aktualność.

Zauważył, że Kościół nie może być utożsamiany z żadną organizacją – jest żywym organizmem jako mistyczne ciało Jezusa Chrystusa, Pana i Odkupiciela. Już św. Ireneusz z Lyonu użył sformułowania: „Gloria Dei, vivens homo” – „Chwałą Boga jest żyjący człowiek”.

Biskup zauważył, że św. Kinga, księżna i mniszka zakonu klarysek, żona księcia Bolesława Wstydliwego, syna tej ziemi, urodzonego w Starym Korczynie, pozostawiła po sobie pamięć osoby miłosiernej, pobożnej i wrażliwej na ludzką niedolę. Otaczała opieką chorych, opuszczonych i biednych, często posługując im osobiście.

– Te jej przymioty i zadania jakie wykonywała, wybrzmiały przy źródełku w odmówionej litanii. Niczym w ewangelicznym zwierciadle ośmiu błogosławieństw, w tej pięknej nauce Pana Jezusa odbija się jej święte życie i zaprasza nas do podobnych postaw wiary, służby Bogu i bliźniemu – mówił bp Piotrowski.

Dzisiaj w ramach kontynuacji uroczystości, mają miejsce quizy historyczne, związane z czasami świetności i działalnością pary książęcej, występy zespołów muzycznych w muszli koncertowej, m.in. artystów z krakowskiej sceny muzycznej, KGW Korczynianie nad Nidą oraz członkowie klubu Senior+. Gwiazdą wieczoru jest zespół Milano.

Św. Kinga (1234-1292) była córką króla węgierskiego Beli IV, została księżną krakowską oraz sandomierską – jako żona Bolesława Wstydliwego. Do jej zaręczyn doszło już w wieku pięciu lat, a ślub odbył się, gdy była dwunastolatką. Wraz z mężem złożyła śluby czystości. Słynęła z pobożności, wspierała Kościół, przypisywano jej też istotny wpływ na rozwój polskiego górnictwa. Po śmierci księcia wstąpiła do ufundowanego przez siebie klasztoru klarysek w Starym Sączu.

Nowy Korczyn został założony przez Bolesława Wstydliwego i jego żonę św. Kingę, przed 1258 r., jako Nowe Miasto Korczyn, obok dawnego grodu książęcego w Starym Korczynie. Kazimierz Wielki otoczył miasto murami i zbudował zamek. Od początku XV w. odbywały się tutaj regularne zjazdy generalne i sejmiki szlachty Małopolski oraz słynne jarmarki zbożowe.

Do najważniejszych zabytków Nowego Korczyna należą: zespół pofranciszkański z 1257 r. z kościołem św. Stanisława – dziś sanktuarium św. Kingi, gotycko – renesansowy kościół parafialny Trójcy Świętej z XVI w., klasycystyczna synagoga z końca XVII w., Dom Długosza z XVI w., w okolicy – pozostałości murów zamku Kazimierza Wielkiego.