Jan Paweł II wspomina podróż do Słowacji

Zakończona 14 września podróż Jana Pawła II do Republiki Słowackiej była przedmiotem katechezy papieskiej podczas audiencji ogólnej na Placu św. Piotra w Watykanie.

Na wstępie przemówienia Ojciec Święty podziękował Bogu za to, że po raz trzeci „pozwolił mi odwiedzić ten szlachetny kraj” oraz ponowił wyrazy wdzięczności dla wszystkich, którzy przyjęli go „z taką serdecznością”. Przypomniawszy hasło tej pielgrzymki: „Wierni Chrystusowi, wierni Kościołowi”, Papież zauważył, że w ten sposób „Taka jest wymowa historii Słowacji”.
Przemierzył następnie myślowo pokrótce wszystkie etapy tego wędrowania, począwszy od katedry w Trnawie przez Bańską Bystrzycę, Rożniawę po Bratysławę, podkreślając, że w każdym z tych miast miał okazję spotykać się z wiernymi i biskupami i pozostawił im różne przesłania.
W pierwszym mieście Jan Paweł II wezwał chrześcijan, aby stawali się coraz gorliwszymi świadkami Ewangelii, w Bańskiej Bystrzycy podkreślił potrzebę troski o rodzinę, a biskupom przypomniał o konieczności działań na rzecz rozwoju godności osoby ludzkiej, w Rożniawie zaś mówił o siewcy Słowa Bożego i mógł się spotkać ze wspólnotą języka węgierskiego.
Na zakończenie wizyty, w stolicy kraju Ojciec Święty wyniósł na ołtarze dwoje miejscowych męczenników: biskupa Vasila Hopkę i siostrę Zdenkę Cecylię Schelingovą, ofiar prześladowań komunistycznych i odważnych świadków wiary XX wieku.
Swe przemówienie Papież zakończył powierzeniem całego narodu słowackiego głównej jego Patronce – Matce Bożej Bolesnej, aby pozostał on wierny Chrystusowi i Kościołowi.
Po streszczeniu swej wypowiedzi w kilku językach Papież pozdrowił pielgrzymów z różnych krajów, odmówił z nimi po łacinie modlitwę Ojcze Nasz i udzielił wszystkim zgromadzonym błogosławieństwa apostolskiego.