Jasna Góra: dziękczynienie za bł. kard. Wyszyńskiego

Tegoroczna uroczystość NMP Królowej Polski na Jasnej Górze będzie czasem narodowego dziękczynienia za bł. Prymasa Wyszyńskiego, który sam nazwał siebie claromontanus czyli jasnogórski. Ogólnopolska stacja dziękczynienia w sanktuarium została wskazana przez Episkopat Polski, jako jedno z trzech najważniejszych miejsc Kościoła w naszej Ojczyźnie. Uroczystości rozpoczną się już w wigilię święta, 2 maja. Główna Suma odpustowa dziękczynna za opiekę Maryi nad polskim narodem i wielkiego Jej czciciela kard. Stefana Wyszyńskiego odprawiona zostanie 3 maja o godz. 11.00.

Uroczystość NMP Królowej Polski 3 maja wyraża wiarę narodu w szczególną opiekę Bożą, jakiej Polacy doświadczali i doświadczają za pośrednictwem Maryi. Święto nawiązuje do obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r. i ślubów króla Jana Kazimierza, w których powierzył on królestwo opiece Matki Bożej. Szczególne związanie kultu Maryi, Królowej Korony Polskiej, z Jasną Górą nastąpiło 8 IX 1717 r., kiedy to dokonano koronacji Maryi. Święto Królowej Polski zostało oficjalnie zatwierdzone w 1920 r. Obchodzone jest od 1923 r., a po reformie liturgicznej w 1969 r. zostało podniesione do rangi uroczystości.

Tytuł Matki Bożej jako Królowej był niezwykle bliski bł. Prymasowi Wyszyńskiemu. Mówił: „Maryja to Królowa moja, mojej duszy i mojego ciała. Królowa wszystkiego, co dał mi Ojciec Niebieski, wszystkiego, co jest we mnie”. W Maryi widział wzór służby Bogu i człowiekowi.

Błogosławiony wokół jasnogórskiego tronu Królowej zjednoczył cały Naród i tu zabiegał o chwałę Maryi. Dał temu wyraz w słowach: „od wieków Naród wędrował na Jasną Górę Zwycięstwa. Patrzył w dobre oczy swej Matki i rozpoznawał w Jej dziewiczym obliczu Ducha Bożego”.

Maryjność kard. Stefana Wyszyńskiego wiązała się nierozłącznie z umiłowaniem Chrystusa i Kościoła. Nie była to uczuciowa, dewocyjna pobożność, ale głębokie, teologiczne postrzeganie Maryi jako Matki w rzeczywistości Kościoła, Narodu i każdego człowieka. Prymas Tysiąclecia widział potrzebę coraz większej dojrzałości kultu maryjnego. Stąd program Jasnogórskich Ślubów Narodu. Mówił: „do tej pory przywykliśmy szukać u Niej pomocy. Jest to nadal konieczne. Ale nie możemy czekać aż Ona sama wszystko za nas zrobi. Przybyło nam lat, wiele przecierpieliśmy. Jako dojrzały naród teraz musimy stanąć jako Jej pomocnicy, wspomagać Jej misję w narodzie polskim i w Kościele”

3 maja 1966 r. Episkopat Polski pod przewodnictwem Prymasa Wyszyńskiego złożył Milenijny Akt Oddania Polski w Macierzyńską Niewolę Miłości za Wolność Kościoła w Polsce i na świecie.

To zawierzenie było historycznym religijnym aktem najwyższej rangi, które Stolica Apostolska przyrównała do największego w dziejach naszego Narodu – do chrztu Mieszkowego, który dał początek chrześcijaństwu Polski.

Na wielokrotnie stawiane zarzuty co do słowa „niewola” Kardynał odpowiadał: „jesteśmy w wielorakiej niewoli, która nas nęka. Jest to niewola polityczna, niewola nacisku ateistycznej moralności, niewola społeczna i ekonomiczna, a wreszcie niewola osobistych grzechów i nałogów. Sposobem wydobycia się z niej ma być dobrowolne oddanie się w macierzyńską niewolę Maryi Matki Kościoła, która doprowadzi nas do Chrystusa. Dobrowolnie przyjęta niewola konsekwentnego życia chrześcijańskiego, prowadzonego z pomocą Maryi, może stać się okupem za wolność Kościoła nie tylko w Polsce, ale i w całym świecie (17 I 1965 r.).

Akt Milenijny 3 maja jest na Jasnej Górze uroczyście ponawiany.

Jego tekst, umieszczony w specjalnej kasecie, po prawej stronie Cudownego Obrazu jako znak i wezwanie, by każdy z nas włączył się w ten Akt osobiście. Wymaga to, jak mówił bł. Prymas, przyjęcia na siebie odpowiedzialności za Kościół, czynnego niesienia mu pomocy w każdej chwili i w każdej sprawie”.