II Krajowa Pielgrzymka Centrum Ochotników Cierpienia

II Krajowa Pielgrzymka Centrum Ochotników Cierpienia trwa na Jasnej Górze. To środowisko, które przyczynia się do uświadamiania powołania i ważnej roli osób chorych w Kościele i w świecie, wezwanych do ewangelizowania własnym życiem. W tym roku Centrum Ochotników Cierpienia obchodzi 75. rocznicę istnienia i 35-lecie obecności w Polsce.

Z Centrum Ochotników Cierpienia wyrosła druga wspólnota – Stowarzyszenie Cichych Pracowników Krzyża. Przybyli oni do Polski 25 lat temu i udzielają wsparcia osobom cierpiącym.

– U stóp Matki Bożej pragniemy świętować nasz jubileusz. Obecność tutaj ma też pogłębić relację z Bogiem i między nami, a także pobudzić nowy entuzjazm do działania – powiedział ks. Johnny Loureiro Freire, Moderator Generalny Cichych Pracowników Krzyża. Jak dodał, swą obecnością pragnie pocieszyć serca, dać nowego ducha, szczególnie w tym czasie trudnym, pełnym niepokoju i niepewności, który pokazała pandemia i wojna w Ukrainie.

W 1982 r. założyciel stowarzyszenia, ks. Luigi Novarese i współzałożycielka – s. Elwira Miriam Psorulla przybyli do Polski na zaproszenie abpa Kazimierza Majdańskiego, ordynariusza diecezji szczecińskiej. Wówczas powstały pierwsze plany zainicjowania nowej wspólnoty w Polsce. Pragnieniem założyciela było nawet, aby osiedliła się ona na Jasnej Górze.

– Nasz założyciel był wielkim czcicielem Matki Bożej, dlatego jesteśmy tutaj, by dziękować i prosić – przypomniał na początku Mszy św. ks. Radosław Horbatowski, asystent diecezjalny Centrum Ochotników Cierpienia z Głogowa.

Mszy św. w bazylice przewodniczył ks. Arkadiusz Zawistowski, krajowy duszpasterz Służby Zdrowia. W kazaniu ks. Wojciech Bartoszek, krajowy duszpasterz Apostolstwa Chorych przypomniał, że liczne wota zamieszczone w Kaplicy Cudownego Obrazu świadczą o wielu wysłuchanych tutaj modlitwach o zdrowie i zachęcał, byśmy z odwagą prosili Maryję o uzdrowienie duszy i ciała.

– Bóg dlatego dał się zranić i nosi w swoim Ciele znaki męki i cierpienia, abyśmy i my – zranieni na duszy i na ciele – mogli Jemu swoje rany pokazać – mówił kaznodzieja.

Apostolat świeckich oraz gałąź konsekrowana Centrum Ochotników Cierpienia działają nie tylko we Włoszech i w Polsce, ale również m.in. w Portugalii, Kolumbii, USA oraz w Kamerunie.

Elżbieta Stec, członek zarządu Centrum z archidiecezji gdańskiej zwróciła uwagę, że każdy człowiek w jakimś sensie cierpi – duchowo lub fizycznie. – Każde cierpienie ma ogromną wartość i to właśnie odkryli zarówno bł. ks. Luigi Novarese, jak i św. Jan Paweł II, którzy proponowali, aby ofiarować cierpienia za pokój i dusze cierpiące. Dlatego szczególnie dziś ważna jest modlitwa o pokój na świecie i w Ukrainie – mówiła przedstawicielka stowarzyszenia.

Działalność Cichych Pracowników Krzyża polega też na organizowaniu i animowaniu rekolekcji, dni skupienia i duchowości, kursów formacyjnych, pielgrzymek, sympozjów oraz na działalności kulturalno-rekreacyjnej i wydawniczej. Środowisko to realizuje też programy formacyjne i ewangelizacyjne w ramach duszpasterstwa osób cierpiących, na towarzyszeniu i opiece, także rehabilitacyjnej, nad chorymi i starszymi.

Stowarzyszenie dzieli się na dwie gałęzie: męską i żeńską. Cisi Pracownicy Krzyża żyją w dwóch różnych formach: praktykując formę życia wspólnego w zatwierdzonych przez Radę wspólnotach, którymi kierują Odpowiedzialni wyznaczeni przez tę Radę; żyjąc samotnie lub we własnej rodzinie.

Do Stowarzyszenia mogą przynależeć mężczyźni i kobiety, kapłani i świeccy, osoby zdrowe lub chore. Wszyscy żyją według tych samych praw i obowiązków przewidzianych w Statucie, uwzględniając różnice i cechy charakterystyczne danego stanu, wybranej formy życia i gałęzi, do której się przynależy.