Jasna Góra: pielgrzymka i obrady Parlamentu Jakubowego

W ramach dorocznej pielgrzymki Bractw i Parafii św. Jakuba, na Jasnej Górze odbyło się spotkanie Parlamentu Jakubowego. Gremium to skupia przedstawicieli organizacji, podmiotów i instytucji zajmujących się Drogą św. Jakuba w Polsce.

Jednym z celów obrad było zapoznanie się z założeniami powstającej reprezentacji tzw. „ruchu caminowego” w Polsce, wypracowanie formy współpracy z Konferencją Episkopatu Polski i określenie zasad przynależności polskich szlaków Camino do Europejskiego Szlaku Kulturowego Camino de Santiago. W pielgrzymce i obradach Parlamentu Jakubowego uczestniczył bp Krzysztof Zadarko, przewodniczący Komisji KEP ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymowania.

Jak podkreślił Ryszard Wenta przewodniczący Pomorskiej Kapituły Drogi Św. Jakuba, potrzebne jest wsparcie Kościoła instytucjonalnego dla tego rodzaju pielgrzymowania, stworzenie opieki duchowej nad tzw. „caminowiczami”.

– Chcemy żeby ta nasza droga, Camino była żywą częścią Kościoła w Polsce i tutaj jest konieczne wsparcie ze strony Kościoła. Ta rzeczywistość pielgrzymowania jakubowego jest nieraz tak nieufnie przyjmowana. (…) Uczestniczymy w pielgrzymowaniu maryjnym, natomiast to pielgrzymowanie indywidualne, w niezorganizowanych grupach, bez znaku krzyża, budzi zdziwienie i też nieufność ze strony księży, stąd chcielibyśmy tego wsparcia i ze strony Episkopatu – wyjaśnia Wenta. Dodaje, że wędrowanie drogą św. Jakuba powinno mieć wymiar pielgrzymki, a nie turystyki religijnej.

Bp Zadarko przestrzegał w homilii przed niebezpieczeństwem uczynienia z Camino jedynie atrakcyjnej przygody i zachęcał by pielgrzymom głosić w drodze Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego. Jak zauważył przewodniczący Komisji KEP ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymowania „ci, którzy badają literaturę „caminową”, ci, którzy patrzą jakie świadectwa płyną z serc tych, którzy przeszli drogę do Santiago de Compostela, ze zdumieniem odkrywają, że ponad 60 proc. świadectw ludzi chodzących drogą do Santiago de Compostela to są świadectwa ludzi niewierzących w Jezusa Chrystusa, ale jednocześnie wykazujących głód i pragnienie spotkania Boga”. Podkreślił, że dla nas Europejczyków, dla katolików, dla chrześcijan droga do Santiago de Compostela jest niesamowitą inspiracją i ciągle na nowo woła o nowe odkrycie.

Od kilkunastu lat daje się zauważyć proces odnowy Szlaku Jakubowego w Polsce. Z roku na rok przybywa dróg, ich sympatycy raz w tygodniu lub raz w miesiącu pokonują jeden etap wybranego szlaku.Jerzy Kwiatkowski z Bractwa św. Jakuba w Przeworsku tłumaczy że jego bractwo raz w miesiącu prowadzi pielgrzymkę na odcinku ok. 30 km na szlaku z Medyki do Pilzna. Tym sposobem w okresie od kwietnia do października udaje się pokonać cały szlak.

W 2005 r. do parafii w Jakubowie zostały przywiezione relikwie św. Jakuba, już wtedy istniało pierwsze w Polsce Bractwo św. Jakuba, dwa lata później bp Adam Dyczkowski widząc ożywienie kultu św. Jakuba zadecydował o ustanowieniu sanktuarium. Kolejne sanktuaria powstawały w 2010 r. w Lęborku, w 2011 r. w Szczyrku, w 2013 r. w Więcławicach Starych koło Krakowa, rok temu w Małujowicach koło Brzegu. Znajdują się one na szlakach św. Jakuba po to, by umożliwić pielgrzymom uzyskanie odpustów zupełnych i odpoczynek. Pierwszy odcinek Szlaku do Santiago w Polsce został otwarty w 2005 r. i pod nazwą Dolnośląskiej Drogi św. Jakuba połączył Jakubów k. Głogowa ze Zgorzelcem. Od tego czasu wytyczonych, oznakowanych i opisanych zostało ponad 6 tys. kilometrów tzw. „jakubowych szlaków”.

Tradycja pielgrzymowania do grobu św. Jakuba Starszego Apostoła w Santiago de Compostela w północno-zachodniej Hiszpanii sięga okresu wczesnego średniowiecza. Szlaki, którymi pielgrzymi zmierzali do Santiago, tworzyły gęstą sieć obejmującą niemal cały Stary Kontynent, stając się jednocześnie drogą rozprzestrzeniania kultury i tożsamości europejskiej. Pielgrzymowanie do grobu św. Jakuba stało się znów popularna po wizycie w Santiago papieża Jana Pawła II w 1982 r. W 1987 r. szlak został ogłoszony pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym, a w 1993 r. trafił na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Rada Europy, która ogłosiła ten szlak pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym i zachęciła państwa, przez które przechodzą kolejne historyczne odcinki szlaku do ich odnawiania. Wystosowała apel do rządów państw, miast i organizacji pozarządowych o odtworzenie i utrzymywanie Drogi św. Jakuba. Zaczęły powstawać organizacje i stowarzyszenia, które szybko przyciągały pielgrzymów na europejskie drogi.

Powstaje w ten sposób sieć różnych tras „Camino”, obejmujących praktycznie całą Europę, a które raz jeszcze uzmysławiają, jak wielką rolę odegrał ten ruch pielgrzymkowy w kształtowaniu ducha Starego Kontynentu.

Podczas swoich odwiedzin w sanktuarium św. Jakuba w Santiago de Compostela w 1982 r. Jan Paweł II ogłosił „Akt Europejski” zawierający tezy o duchowej jedności Europy. Papież apelował: „Stara Europo (…) odnajdź siebie samą! Bądź sobą! Odkryj swoje początki. Tchnij życie w swoje korzenie. Tchnij życie w te autentyczne wartości, które sprawiały, że twoje dzieje były pełne chwały, a twoja obecność na innych kontynentach dobroczynna. (…) Możesz jeszcze być latarnią cywilizacji i bodźcem postępu dla świata. Inne kontynenty patrzą na ciebie, a spodziewają się po tobie tej samej odpowiedzi, jaką święty Jakub dał Chrystusowi: Mogę.”