Jeden z najważniejszych celów bł. Jana Pawła II

O tym jak bardzo bł. Janowi Pawłowi II leżała na sercu sprawa nowej ewangelizacji przypomniał kard. Stanisław Dziwisz podczas porannej Mszy św. przy grobie błogosławionego papieża Polaka w Bazylice Watykańskiej.

„To miała być i jest odpowiedź na wyzwania, przed którymi staje współczesny Kościół” – zaznaczył metropolita krakowski w kazaniu skierowanym do polskich biskupów przebywających z wizytą ad limina Apostolorum w Rzymie. Metropolita krakowski zachęcił do szczególnej modlitwy za „bratni naród ukraiński”.

Metropolita krakowski przypomniał, że przez 27 lat bł. Jana Pawła II nazywaliśmy Piotrem naszych czasów. „Kościół zachowuje w pamięci jego świadectwo. Zachowuje w pamięci jego świętość. Potwierdzi ją oficjalnie 27 kwietnia” – powiedział.

Kard. Dziwisz nawiązał do Ewangelii i słów Jezusa skierowanych do Piotra pytając go trzy razy, o miłość: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”, „czy miłujesz Mnie?”, „czy kochasz Mnie?”. „Miłość do Jezusa jest fundamentem wszelkiej misji, każdego urzędu i służby w Kościele. Tym bardziej taka miłość powinna codziennie inspirować, motywować i rozpalać serce każdego pasterza, jeżeli nie chce być tylko zwykłym, bezdusznym zarządcą, administratorem spraw wspólnoty Kościoła lokalnego” – mówił kardynał.

Przytoczył słowa Jana Pawła II, który podczas Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, zwracając się do biskupów powiedział: „Biskup, następca apostołów, to ktoś, dla kogo Chrystus jest wszystkim”. „Nie ulega żadnej wątpliwości, że Jan Paweł II, mimowolnie, odsłonił w tych słowach tajemnicę swego pasterskiego serca, swej nadzwyczajnej, wręcz heroicznej gorliwości apostolskiej” – zaznaczył. Przypomniał, że papież Polak zachęcał wtedy braci w biskupstwie, aby prosili często Boga o mądrość serca, która jest niezbędnym warunkiem dobrego rządzenia Kościołem. „Musimy naśladować Dobrego Pasterza, aby wierni słuchając nas słyszeli Jego, a idąc za nami szli za Nim, Jedynym Zbawicielem wczoraj, dziś i na wieki” – mówił w 2000 r. Jan Paweł II i dodał: „Jak bardzo te słowa współbrzmią z tym, co głosi nam dzisiaj Papież Franciszek!”

Kard. Dziwisz przypomniał, jak bardzo Janowi Pawłowi II leżała na sercu sprawa nowej ewangelizacji. „To miała być i jest odpowiedź na wyzwania, przed którymi staje współczesny Kościół” – zaznaczył. Przytoczył słowa Jana Pawła II: „W obliczu relatywizmu i subiektywizmu, którymi skażona jest w wielkiej mierze współczesna kultura, biskupi są powołani do obrony i umacniania doktrynalnej jedności swoich wiernych”.

„W tych dniach uświadamiamy sobie wyraziściej naszą odpowiedzialność za ewangelizację, ale także tę prawdę, że w tym dziele nie jesteśmy sami. Wspierają nas kapłani. Wspierają nas osoby konsekrowane. Wspierają nas coraz bardziej świeccy, stanowiący olbrzymi ewangelizacyjny potencjał Kościoła” – powiedział metropolita krakowski.

Kard. Dziwisz nawiązując do postaci św. Piotra przypomniał, ze „przygoda pójścia z Chrystusem zaprowadziła do Rzymu także Karola Wojtyłę”. „Zostawił Kraków i Polskę, by służyć całemu Kościołowi i światu. W Rzymie kierował nawą Kościoła. Tutaj podejmował ważne i dalekosiężne decyzje. Tutaj nauczał i spotykał się z braćmi w wierze. Stąd wyruszał, by głosić Ewangelię w najdalszych zakątkach naszego globu” – mówił metropolita krakowski.

Kardynał zwrócił uwagę, że Jan Paweł II na swój sposób podzielił los Piotra. „Najpierw dosięgła go kula. To było 13 maja 1981 roku. Próbowano położyć kres jego służbie. Próbowano odebrać ludziom nadzieję, związaną z jego żarliwym przepowiadaniem Chrystusa. A w ostatnich latach życia cierpienie nadało nowy wymiar jego świadectwu. Nogi zwiastuna radosnej nowiny odmawiały posłuszeństwa, a w końcu zamilkł jego głos. Ale tym bardziej przemawiał całym sobą – swoim zawierzeniem wszystkiego Bogu. Przemówił swoją śmiercią. Przemówił swoim pogrzebem. A potem zaczął przemawiać swoją świętością” – mówił kard. Dziwisz i dodał: „Za kilka miesięcy czeka nas finał tego nadzwyczajnego świadectwa”.

Na zakończenie kardynał wezwał za wstawiennictwem apostoła Piotra, błogosławionych, a wkrótce świętych Następców Piotra – Jana XXIII i Jana Pawła II, do modlitwy za Kościół w Polsce, rodziny, młodych, wątpiących, poszukujących, żyjących na marginesie Kościoła lub poza nim, za sprawujących władzę w naszym kraju, bratni naród ukraiński, Kościół powszechny i papieża Franciszka.