Jerzy Zelnik recytował poezje Norwida w poznańskim kościele

Wiersze Cypriana Kamila Norwida – ostatniego z czterech wielkich wieszczów XIX-wiecznej poezji polskiej – recytował w sobotę w kościele Wszystkich Świętych w Poznaniu jeden z najbardziej znanych aktorów filmowych i teatralnych, Jerzy Zelnik.

„Norwid mnie uratował od pesymizmu stanu wojennego. Ten wielki poeta, odrzucony przez wielu, niezrozumiały, trudny, ale wspaniały stał się moim przewodnikiem duchowym. Jego głęboka wiara i przywiązanie do prawdy i piękna to jest mój drogowskaz” – powiedział KAI aktor.

Podczas spektaklu zatytułowanego „Dopokąd idę” – którego tytuł zaczerpnięto z końcowego wersa słynnego wiersza poety „Pielgrzym” – Zelnik recytował najbardziej znane utwory Norwida przy cichym akompaniamencie muzyki Fryderyka Chopina.

Ze repertuarem tym Zelnik po raz pierwszy wystąpił w 1983 roku – w 100. rocznicę urodzin wieszcza. Znajdują się w nim m.in. takie wiersze Norwida, jak wspomniany „Pielgrzym”, a także fragmenty „Fortepianu Szopena” i poematu „Promethidion”, w którym poeta napisał, że „piękno na to jest, by zachwycało do pracy – praca, by się zmartwychwstało”.

Cyprian Kamil Norwid urodził się 24 września 1821 roku we wsi Laskowo-Głuchy na Mazowszu. W młodości kształcił się w szkołach artystycznych. Wiele podróżował po Europie i Ameryce. W 1844 roku wziął udział w zbiorowej audiencji w Rzymie u papieża Grzegorza XVI.

Większą część życia emigracyjnego spędził w Paryżu. W 1877 roku z powodu nędzy zamieszkał w przytułku Świętego Kazimierza. Zmarł 23 maja 1883 roku i został pochowany w zbiorowej mogile na cmentarzu w podparyskim Montmorency. W 2001 roku – w 180. rocznicę urodzin poety – symboliczną ziemię z jego grobu złożono w Krypcie Wieszczów Narodowych na Wawelu.

Wyróżniająca się wyrafinowanym artyzmem i filozoficzną głębią poetycka twórczość Norwida za jego życia była niedoceniana, a po śmierci – zapomniana. Odkryto ją na nowo w ubiegłym stuleciu. Do najbardziej znanego zbioru wierszy Norwida należy cykl „Vade-mecum”. Do jego poezji odwoływał się często papież Jan Paweł II.