„Jezu ufam Tobie” – Grób Pański na Jasnej Górze

Ogromny krzyż z czerwoną stułą, zaskakujące tło, którym są wrota stodoły i olbrzymi napis „Jezu ufam Tobie” – to główne elementy wystroju Grobu Bożego na Jasnej Górze. Tradycyjnie znajduje się on w Kaplicy Matki Bożej, jak zauważają paulini, „pod sercem Maryi”. Są w nim i olbrzymie drzewa oliwne oraz tysiące kwiatów.

W centrum Grobu znajduje się duży drewniany krzyż, a na nim czerwona stuła, która przypomina, że Chrystus jest Najwyższym Kapłanem. To On na ołtarzu Krzyża złożył najdoskonalszą Ofiarę – „sam stał się Kapłanem, Ołtarzem i Barankiem Ofiarnym”.

Monstrancja z Chrystusem, który pozostał z nami pod postacią chleba, umieszczona jest na wysokiej drewnianej kolumnie – pniu. Jak zaznacza br. Dawid Respondek, który wspólnie z br. Pawłem Bryzkiem przygotował dekorację Grobu, przychodząc na modlitwę, patrzymy w górę, adorując Chrystusa żyjącego w Chlebie Eucharystycznym. – Nie patrzymy w dół, na to, co było, ale na Boga, który na nowo daje nam życie – zauważa brat dekorator. Tak, jak drewniany krzyż, tak i wydawałoby się martwy pień drzewa, to połączenie śmierci i od-rodzenia. Krzyż stał się nowym drzewem życia, tak jak rajskie drzewo życia było zapowiedzią drzewa krzyża, „na którym zawisło zbawienie świata”.

W judaizmie drzewem życia nazywana jest menora, siedmioramienny świecznik świątynny, natomiast w liturgii katolickiej analogiczną funkcję pełni monstrancja, która od średniowiecza służy do adoracji Najświętszego Sakramentu. Dlatego też w jasnogórskiej aranżacji Grobu wystawiona monstrancja z Jezusem w Najświętszym Sakramencie na pniu drzewa ma podkreślać możliwość czerpania z owoców „drzewa życia”, zbliżania się do duchowego raju, jakim jest komunia człowieka wierzącego z Chrystusem.

Ważną częścią Bożego Grobu są wrota do stodoły. Stanowią one tło, co, jak przyznaje pomysłodawca br. Dawid, może być zaskakujące, jednak chodzi o głęboką metaforę związaną z ich budową.

– Stodoła to budynek w gospodarstwie rolnym przeznaczony do przechowywania zebranego zboża, w nim też wykonywało się omłoty. Do wnętrza prowadziły wrota, otwierane w czasie wjazdu wozu ze snopami. Na co dzień do stodoły wchodziło się przez małe drzwi, które znajdowały się w wielkich wrotach. W jasnogórskim Grobie Pańskim ciało Chrystusa złożone jest właśnie w tych małych drzwiach, na granicy dwóch światów: jasnego, codziennego, pełnego życia i ciemnej czeluści wnętrza – wyjaśnia paulin i dodaje: „wymowna jest też zmiana rzeczywistości – na wsi wchodzimy do stodoły z podwórka, z pięknej zieleni, by nagle doświadczyć ograniczenia, także ciemności, bo w stodole nie ma okien. A potem znowu wychodzimy na zieloną przestrzeń, jest nadzieja, światłość, którą dla nas jest Chrystus”. – To też nawiązanie do istoty ziarna, które według słów Pisma Świętego wpadłszy w ziemię musi obumrzeć, aby wydać plon. Ziarnem jest Jezus Chrystus – podkreśla br. Dawid.

Fragment modlitwy zawierzenia „Jezu, ufam Tobie” kieruje wzrok ku wywyższonej Hostii, Świętej Obecności Eucharystycznej Chrystusa, która jest sercem Kościoła i źródłem miłosierdzia.

Znaczące miejsce przy Bożym Grobie zajmują dwa potężne drzewa oliwne.
Drzewa oliwne prowadzą nas do Getsemani, a nazwa tego miejsca pochodzi z hebrajskiego i oznacza „tłocznię oliwek”. Tłocznia, podobnie jak stodoła, gdzie omłoty służyły wydobyciu ziarna, ma swoje znaczenie symboliczne. W tłoczni oliwki w pierwszym etapie miażdżono za pomocą kamiennego koła, potem wkładano do koszy. Następnie kosze kładziono jeden na drugim a potem przyciskano je kamiennymi blokami. Każde z trzech tłoczeń trwało godzinę. Jezus modlił się trzy razy po godzinie: tak, jak trzykrotnie przez godzinę miażdżone były oliwki. Był On miażdżony ciężarem decyzji, które miał podjąć, ciężarem samotności i zdrady, ludzkim lękiem przed śmiercią. Tak, jak oliwa była przeznaczona do świątyni, także na pokarm i na światło, tak Chrystus stał się Nową Świątynią, a w Eucharystii – Pokarmem.

Obok czeluści grobu znajdują się trzy stągwie. To nawiązanie do Wesela w Kanie, pierwszego cudu Chrystusa przemiany wody w wino, zapowiadające cud Eucharystii i przemianę wina w Krew Chrystusa, a także symbol ustanowienia Nowego Przymierza jako „czasu nowego wina”, które rozsadza stare bukłaki (Mk 2, 22). To zapowiedź nowej, prawdziwej i pełnej radości, miłości, które przyniesie Jezus Zmartwychwstały.

Dekorację Grobu Bożego dopełniają pastelowe tulipany, które niosą ze sobą skojarzenia wiosny, odradzającego się życia.

W tegoroczną budowę Grobu Pańskiego zaangażowanych było wiele osób z różnych rejonów naszego kraju. – Polska żyje tym Grobem, który jest na Jasnej Górze – podkreśla br. Dawid i dziękuje ofiarodawcom oraz wszystkim zaangażowanym w jego budowę. Wrota od stodoły przyjechały z Mykanowa, pień dla monstrancji pochodzi z gminy Borowno, kwiaty z Podlasia. Drzewa oliwne zostały udostępnione przez firmę Palmgarden specjalizującą się w imporcie roślin egzotycznych.

Grób Pański usytuowany jest w Kaplicy Matki Bożej, w jej części środkowej przed kratą. Dekoracja pozostanie aż do Niedzieli Miłosierdzia.