Jezuita Hubert Czuma otrzymał medal Bene Merenti Civitas Radomiensis

Radomski jezuita, ks. Hubert Czuma został uhonorowany medalem "Bene Merenti Civitas Radomiensis". Wyróżnienie, na wniosek NSZZ "Solidarność" przyznał prezydent Radomia Andrzej Kosztowniak. Wręczenie medalu odbyło się 29 czerwca podczas zjazdu delegatów NSZZ "Solidarność" Ziemia Radomska.

Związkowcy przypomnieli, że ks. Hubert Czuma pełni posługę duszpasterską w Radomiu od 1979 roku, pomagając mieszkańcom w najtrudniejszych czasach po 25 czerwca 1976 roku i 13 grudnia 1981 roku. Podkreślają również, że jest niezłomnym propagatorem i orędownikiem ks. Romana Kotlarza – legendarnego duszpasterza "Solidarność". Jest także honorowym obywatelem miasta Szczecina. Opiekunem duchowym młodzieży akademickiej w Radomiu. Inicjatorem Mszy św. za Ojczyznę w okresie stanu wojennego i spotkań z ciekawymi postaciami opozycji i artystami scen polskich.

Ks. Czuma po 1989 roku jest opiekunem bezrobotnych i potrzebujących pracy oraz duszpasterzem świata pracy diecezji radomskiej. Jest też organizatorem comiesięcznych wykładów dla ludzi pracy w domu parafialnym jezuitów przy ul. Tybla w Radomiu. Wspierał strajkujących pracowników ZM "Łucznik" w Radomiu, PKS Kozienice. Jest honorowym członkiem NSZZ "Solidarność". Odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Orderem Odrodzenia Polski. Nieoceniony przyjaciel ludzi w potrzebie, bezrobotnych, bezdomnych. Niezwykle skromny, prawy człowiek, ksiądz i zakonnik.

Hubert Czuma był też działaczem opozycji w okresie PRL. Studiował przez rok na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pracował jako duszpasterz akademicki w Łodzi, Lublinie, Gdańsku, Bydgoszczy i Szczecinie. Wspólnie z braćmi działał w niejawnej organizacji RUCH. Po jej dekonspiracji został w 1970 tymczasowo aresztowany, zwolniono go po ponad sześciu miesiącach m.in. na skutek zabiegów ze strony prymasa Stefana Wyszyńskiego. W 1978 w trakcie posługi w Szczecinie był organizatorem odczytu opozycjonisty Leszka Moczulskiego, na którym obecnych było około półtora tysiąca słuchaczy. W konsekwencji na żądanie władz został przeniesiony do Radomia.