Kajetanów k. Kielc: odsłonięcie monumentu bohaterów wojny obronnej z 1939 r. (zapowiedź)

W niedzielę, 8 września, w 74. rocznicę bitwy rozegranej pod Kajetanowem – jednej ze 150. najważniejszych bitew II wojny światowej na terytorium Poski – zostanie odsłonięty monument poświęcony żołnierzom poległym w okolicach Kajetanowa, Barczy, Lekomina i Zagnańska. Uroczystości, z udziałem wiceminister MON – Beaty Oczkowicz, rozpocznie Msza św. o godz. 12 w kościele parafialnym w Wiśniówce.

Przed Mszą św. uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej i Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej zaprezentują program słowno-muzyczny. Po Mszy św. poczty sztandarowe, delegacje, zaproszeni goście i mieszkańcy przejdą na plac przy pętli w Kajetanowie, gdzie monument zostanie odsłonięty i poświęcony. Historię bitwy pod Kajetanowem przybliży historyk IPN – Marek Jończyk.

Swoją obecność na uroczystościach zapowiedzieli m.in.: wiceminister MON i Podsekretarz Stanu ds. infrastruktury w MON – Beata Oczkowicz, przedstawiciele władz państwowych i władz samorządowych, przedstawiciele organizacji patriotycznych, żołnierze Armii Krajowej, poczty sztandarowe szkół i z regionu, Kampania Reprezentacyjna Wojska Polskiego. Oprawę muzyczną zapewni Orkiestra Dęta z Nowin.

Inicjatorami uczczenia poległych w bitwie byli: wójt Gminy Zagnańsk – Szczepan Skorupski, proboszcz parafii Wiśniówka – ks. Leszek Struzik oraz Marek Jończyk – historyk z Kieleckiej Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej.

Pomnikiem będą opiekowali się uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej oraz Publicznego Gimnazjum im. Armii Krajowej w Kajetanowie.

Bitwa pod Kajetanowem jest zaliczana do 150 najważniejszych bitew oręża polskiego na terytorium Polski w czasie II wojny światowej.

3 września 1939 r. Naczelny Wódz Wojska Polskiego – marszałek Edward Rydz-Śmigły wydał rozkaz utworzenia Grupy Operacyjnej „Kielce”. Jej zadaniem było utworzenie linii obrony w oparciu o łańcuch Łysogór na północ od Kielc i stawienie oporu nacierającej od południa niemieckiej 2 Dywizji Lekkiej.

Grupa „Kielce” miała prowadzić walki opóźniające do czasu zorganizowania obrony przez 3 i 12 Dywizje Piechoty w rejonie Skarżyska. Jej zadaniem było również maksymalne opóźnienie ataku niemieckiego w kierunku Radomia i Warszawy oraz przepraw na rzece Wiśle.

Choć bitwa rozegrana w dniach 5 – 7 września 1939 r. zakończyła się porażką Polaków, głównie z powodu dysproporcji sił między walczącymi stronami: polską i niemiecką, to ze strategicznego punktu widzenia jest oceniania jako spełniająca swój cel. Grupa „Kielce” stosunkowo niewielkimi siłami na czas prawie trzech dni zahamowała ofensywę niemieckiej dywizji, dając tym samym czas na organizację polskiej obrony w rejonie Skarżyska i Iłży oraz przepraw na Wiśle.

W zbiorowych mogiłach w okolicach Barczy i Lekomina pochowano co najmniej 80 polskich żołnierzy. Ich szczątki spoczywają dzisiaj na Cmentarzu Parafialnym z Zagnańsku. Co najmniej drugie tyle po zakończeniu II wojny światowej ekshumowano z rozrzuconych po całym rejonie walk mogił i złożono na Cmentarzu Wojskowym w Kielcach. Do dzisiaj wielu poległych spoczywa w miejscu śmierci. Świadczą o tym żołnierskie mogiły z lesie koło Barczy.

Nie ma danych o stratach po stronie niemieckiej.