Kard. Józef Glemp – 20 lat prymasostwa

Od 20 lat stoi na czele Konferencji Episkopatu Polski, jest Prymasem Polski, kustoszem relikwii św. Wojciecha i arcybiskupem-metropolitą warszawskim. W tym roku mija 20 lat jego prymasostwa i 45 lat święceń kapłańskich.

Początek pasterzowania Kościołowi katolickiemu w Polsce przez kard. Józefa Glempa przypadł na trudny okres *stanu wojennego*. Nie doszło wówczas w Polsce do poważniejszego rozlewu krwi w dużej mierze dzięki bardzo rozważnej postawie nowego Prymasa, który prowadził dialog ze wszystkimi stronami konfliktu.
Prymas osobiście zaangażował się w pomoc uwięzionym i represjonowanym ofiarom reżimu. Linia przyjęta przez kard. Glempa została wyraźnie potwierdzona przez Ojca Świętego, podczas jego podróży do Polski w 1983 roku.
W końcu lat osiemdziesiątych Ksiądz Prymas poparł ideę utworzenia *”okrągłego stołu”*, czego wyrazem było mianowanie tam dwóch przedstawicieli Kościoła w osobach księży Alojzego Orszulika i Bronisława Dembowskiego.
1989 rok – jeszcze przed wyborami czerwcowymi – dzięki staraniom Prymasa oznaczał dla Kościoła w Polsce uporządkowanie stosunków z państwem w postaci ustawy z 17 maja, która po raz pierwszy od objęcia władzy przez komunistów przyznawała Kościołowi pełną swobodę działania. W kilka miesięcy później doszło do ustanowienia pełnych stosunków dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską.
Po 1989 roku Prymas Glemp z doświadczeniem pełnił rolę sternika Kościoła w niełatwym czasie kształtowania się *struktur demokratycznych*. Pojawiła się ostra krytyka Kościoła i samego Prymasa. On tymczasem przypominał z uporem o fundamentach katolickiej nauki społecznej, broniąc jednocześnie zasady, że podstawowe wartości chrześcijańskie winny obowiązywać także w sferze życia publicznego.
Kard. Glemp objął przewodnictwo *II Polskiego Synodu Plenarnego*, którego zadaniem było ożywienie duszpasterstwa i sposobu działania Kościoła w nowej, demokratycznej rzeczywistości. Popierał odtworzenie *Akcji Katolickiej* w Polsce. Za jego rządów doszło także do podpisania i ratyfikacji *Konkordatu*. Wyrazem uznania Episkopatu dla linii reprezentowanej przez kard. Józefa Glempa, było dwukrotne ponowienie jego wyboru na stanowisko przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski w latach 1994 i 1999.
Jako metropolita warszawski erygował 80 nowych parafii i dwukrotne zreorganizował sieć dekanatów.
Kard. Józef Glemp *urodził* się 18 grudnia 1929 r. w Inowrocławiu na Kujawach, w rodzinie robotniczej (ojciec był uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego). Studiował w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie i Poznaniu. *Święcenia* kapłańskie otrzymał 25 maja 1956 r. z rąk bp. Franciszka Jedwabskiego, jednak przez kilka miesięcy nie mógł sprawować funkcji duszpasterskich, z powodu zakazu władz komunistycznych.
W latach 50. był *kapelanem* sióstr dominikanek w Mielżynie i katechetą w domu poprawczym w Witkowie, później pracował jako kapelan sióstr Sacré Coeur w Polskiej Wsi. W Wągrowcu i Miasteczku Krajeńskim pełnił funkcję wikariusza.
W latach 1958-1964 studiował prawo kanoniczne na *Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie*. Po powrocie do kraju był sekretarzem w seminarium duchownym w Gnieźnie i notariuszem w Trybunale Prymasowskim Gnieźnieńskim. Od 1967 był referentem w Sekretariacie Prymasa Polski w Warszawie i *sekretarzem Prymasa Polski* kard. Stefana Wyszyńskiego, pełniąc w tym okresie szereg różnych innych funkcji.
4 marca 1979 r. papież Jan Paweł II ustanowił go *biskupem warmińskim*. Sakrę biskupią przyjął 21 kwietnia tego roku w Gnieźnie z rąk Prymasa Tysiąclecia, kard. Stefana Wyszyńskiego. Biskupem warmińskim był zaledwie dwa lata, bo już 7 lipca 1981 r., po śmierci kard. Wyszyńskiego został mianowany arcybiskupem-metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim, *Prymasem Polski*. Od tego też roku przewodniczy Konferencji Episkopatu Polski.
Rządy w obu archidiecezjach objął kanonicznie w 1981 r. W 1992 r. przestał pełnić funkcję arcybiskupa gnieźnieńskiego, pozostając nadal metropolitą warszawskim i Prymasem Polski.
Obecnie, obok przewodniczenia (od 1989 r. z wyboru) *Radzie Stałej* i *Konferencji Episkopatu Polski*, jest ordynariuszem na terenie Polski dla *Kościołów Wschodnich* nie mających swojego ordynariusza, członkiem watykańskiej Kongregacji Kościołów Wschodnich, opiekunem Duszpasterstwa Polonii Zagranicznej.
Ma *tytuł* legata urodzonego, jest Wielkim Kanclerzem wydziałów teologicznych Uniwersytetu Kard. Stefana Wyszyńskiego i Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, doktorem honoris causa dziewięciu uczelni krajowych i zagranicznych, baliwem Zakonu Maltańskiego i wielkim przeorem Zwierzchnictwa Polskiego Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie. Napisał ponad 30 książek.
*Lubi* pływać. W młodości uprawiał lekkoatletykę (był miotaczem). Dzień zaczyna przed godz. 6 rano od modlitwy; kończy czytaniem korespondencji, zwykle po północy. Sam przygotowuje wszystkie swoje wystąpienia. Ważniejsze teksty pisze wcześniej, pozostałe – podczas podróży samochodem.