Kard. Parolin: ewangelizacja dynamizuje Kościół

Ewangelizacja jest motorem, który wprawia Kościół w ruch – przypomniał sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin. Wziął on udział w sesji inauguracyjnej trwającego w Rzymie zgromadzenia plenarnego Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE), która obchodzi w tym roku 50-lecie swego istnienia.

Zwrócił uwagę, że jubileusz CCEE jest okazją nie tylko do wspominania przeszłości, lecz także do wskazania perspektyw duszpasterskich, które mogłyby być użyteczne w dalszej działalności. Dodał, że prawdziwym fundamentem duszpasterstwa jest zawsze i w pełni „sentire cum Christo” – utożsamianie się z Nim, aż będzie można powiedzieć za św. Pawłem: „Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus”.

Podkreślił, że ewangelizacja jest motorem, który powinien wprawiać Kościół w ruch, wszędzie i w każdym czasie, zgodnie z poleceniem otrzymanym od Pana: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”. Ewangelizacja ludów i narodów zawsze była centrum misji Kościoła. Również CCEE w swojej historii zajmowała się wspieraniem ewangelizacji w Europie.

– Biskup, który przeżywa swą misję w zjednoczeniu z Dobrym Pasterzem będzie potrafił prowadzić pracę duszpasterską na płaszczyźnie kościelnej i nie pozwoli się obezwładnić zbyt powszechnej pokusie szukania aprobaty i popularności – tłumaczył kard. Parolin. Przypomniał słowa papieża wypowiedziane niedawno w Budapeszcie, że biskupi mają głosić Ewangelię, nie zapominając, że ośrodkiem życia Kościoła jest spotkanie z Chrystusem, żywić żarliwą miłość do Ewangelii, wiernie ją przekazywać i umieć słuchać ludzi.

Wśród konkretnych wskazówek wynikających z papieskiej wizji wymienił „formację formatorów”, niezbędną w czasie, gdy ludzie się autoformują na podstawie tego, co znajdą w internecie, bez żadnych kryteriów obiektywizmu i rozeznania oraz bez kontaktu ze wspólnotą kościelną, która jest „prawdziwym miejscem formacji” w wierze.

Następną wskazówką dla biskupów jest „miłość braterska”, wyrażająca się we współpracy i wzajemnym wspieraniu się Kościołów lokalnych oraz wspólnym stawianiu czoła problemom dotyczącym całego kontynentu.

Kolejne wskazówki dotyczą wspierania rodziny, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży, i polityki rodzinnej, a także obrony życia człowieka, zarówno nienarodzonego, jak starszego, ubogiego, niepełnosprawnego, wszystkich uznanych za „niepotrzebnych”, którzy „do niczego nie służą”, są „zbędnym dobrem” w sytej Europie.

Konieczne jest również przeciwstawianie się relatywizmowi, interpretującemu wartości moralne zgodnie z tym, co w danej chwili wygodne. Obowiązkiem biskupa jest przypominać prawdę i zasady obiektywnie obowiązujące – wskazał sekretarz stanu.

Niezbędne jest zwracanie uwagi na rzeczywistość społeczną, na najsłabszych i odrzuconych, takich jak ubodzy i migranci. Okazywanie im miłości jest cenną okazją do ewangelizacji i dawania świadectwa wierze. Ważnym obszarem jest jedność chrześcijan, kształtowanie Europy dzięki dialogowi z instytucjami europejskimi, troska o środowisko (która jest jednym z najpilniejszych wyzwań, przed którymi stoi ludzkość), wprowadzanie pokoju (które jest centralną sprawą, którą zajmuje się dyplomacja papieska) polegającego nie tylko na braku wojny, ale na „uznawaniu, gwarantowaniu i odbudowywaniu godności naszych braci, o której często się zapomina lub ją pomija”.

W odpowiedzi na pytania przewodniczących episkopatów za kluczowe zadanie, jakie stoi przed Kościołem sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej uznał używanie języka zrozumiałego dla ludzi, którym głosi się Ewangelię, zwłaszcza młodym. Potrzebne jest także wzbudzenie zainteresowania Ewangelią, którego często brakuje. Trudno bowiem dawać odpowiedzi, gdy nikt ich nie oczekuje i nie stawia pytań, stwierdził kard. Parolin.